وقتی به دنیای مجازی فرار می‌کنیم

وی افزود: تازگی و به روز بودن این کانال​های ارتباط مجازی و گرایش عموم برای تجربه کردن این قابلیت از عوامل شیوع و ترویج آن در لایه​های مختلف اجتماعی، جغرافیایی و فرهنگی جامعه است.

نیک​بخش گفت: اجزای ارتباطی انتقال یک پیام شامل منبع پیام، مجرای انتقال و نهایتا گیرنده پیام است. در فضای مجازی به خاطر ناشناختگی و عدم اطلاعات دقیق از منبع و مرجع یک پیام، ممکن است مطالبی که بعضا سبقه فرهنگی، اجتماعی و حقوقی دارند، به سرعت زیادی منتشر شوند و حاصل آن نوزاد نارسی به نام شایعه و شایعه​سازی خواهد شد که نمونه​های آن را در جامعه خودمان و در سطح کلان مربوط به محیط​های رفاهی، ورزشی، فرهنگی و سیاسی می​توان سراغ گرفت.

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور اهواز عنوان کرد: طبق اعلام رسمی رسانه​های داخلی، میانگین زمان مراجعه و استفاده از شبکه​های اجتماعی در فضای مجازی در ایران به 9 ساعت در روز رسیده است و عمده کاربران شبکه​های اجتماعی در تلفن همراه هوشمند خود به دید سرگرمی به مساله نگریسته و بدون توجه به منابع خبری و هویت شخص فرستنده پیام، سریعا شروع به کپی و انتشار این‌گونه پیام​ها می​کنند.

وی اظهار کرد: تعاملات و کنش​های اجتماعی رو در رو نسبت به گذشته به ویژه در کانون خانواده با رشد گرایش به این شبکه​ها، روز به روز کم​رنگ​تر می​شود. این روزها در اطراف خود با افراد گوناگونی مواجه هستیم که ساعات طولانی را در صفحه تلفن همراه هوشمند خود می​گذرانند و حتی حاضر نیستند در مجالس رسمی و مهمانی​های دوستانه و خانوادگی لحظه​ای از یار پیام​رسان خود غفلت کنند، در نتیجه زیر یک سقف، جزایر چندگانه ارتباط مجازی شکل می​گیرد که ممکن است بر اثر آن تعاملات زنده و دیالوگی در سطح گروهی منجر به طلاق ارتباطی گردد.

نیک‌بخش با بیان اینکه در محیط گرم خانواده نباید تعاملات زنده و پویا با تعاملات غیرزنده جایگزین شود، تصریح کرد: این معضل وقتی جدی​تر می​شود که حتی والدین جوان به جای صحبت و گفت​وگو کردن با فرزندان در محیط خانواده به عنوان یکی از نهادهای اولیه تاثیرگذار، بیشتر وقت خود را صرف سیر کردن در شبکه‌های اجتماعی می​کنند که در جامعه امروزی ما شاید این مسائل نشانه​هایی از اعتیاد اولیه به فضای مجازی به شمار رود و دامنه این اعتیاد با توجیهاتی از قبیل پر کردن تنهایی و جلوگیری از افسردگی روز به روز بیشتر می​شود.

وی افزود: تحقیقات پزشکی نشان می‌دهد همان ناحیه​ای از مغز که در بیماران الکلی درگیر می​شود، در افراد معتاد به اینترنت نیز درگیر شده است.