وی افزود: تحریمها دستیابی صنایع کشور به مواد واسطهای، سرمایهای و تکنولوژی را دچار مشکل کرد و رکود تورمی بوجود آمد. مشکل اشتغال هم به فشار هزینههای بخش صنعت برمیگردد. وقتی فشار هزینهها بالا برود عرضه محصول کم میشود و این هم به تورم میانجامد و هم رکود و بیکاری. لذا اولین قدم برای حل مشکل اشتغال، کاهش هزینههای تولید است.
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات اشتغال در کشور، قانون کار است. گرچه به لحاظ ملاحظات انسانی قانون کار، اصلاح شد که حامی نیروی کار است، اما این مساله به افزایش هزینههای تولید انجامیده و کارفرماها را برای استخدام کارگر نگران میکند.
میرزامحمدی، مباحث مطرح شده درباره عدم توانایی دانشگاهها در تربیت نیروهای کارآزموده را رد کرد و گفت: من با این صحبت مخالفم که دانشگاههای ما کارآفرین نیستند. دانشگاه مسوول آچار به دست شدن و اشتغال دانشآموختگان نیست بلکه مسوول آموزش پرورش افراد است. بسیاری از تحصیلکردههای کشور جذب خارج میشوند، پس دانشگاههای کشور مشکل ندارند و باید در جای دیگری به دنبال حل معضل اشتغال بگردیم.
وی به کشورهایی همچون بنگلادش، هندوستان، پاکستان و سریلانکا که تجربههایی موفق درخصوص کارآفرینی داشتهاند اظهار کرد: این کشورها پروژهای به نام «اعتبارات خرد» را در دستور کار قرار دادهاند که برای افراد حاضر در یک جامعهی کوچک همچون کشاورزان یک منطقه، سازمان تولیدی تشکیل میدهند. برای آن سازمان، مدیر، حسابدار، بازاریاب و بازرس تعیین میکنند و آموزشهای عملیاتی اولیه میدهند. بعد پول بذر اولیه به کشاورزان میدهند، کشاورزان هم که توانمند شدهاند تولید و کسب درآمد میکنند.
به گفته این کارشناس اقتصادی، برای حل مشکل اشتغال باید حمایتهای خاص موجود از بخش دولتی را برداریم تا بخش خصوصی جرأت فعالیت پیدا کند و تقویت شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com