بارورسازی ابرها در بیش از 40 کشور دنیا

وی خاطرنشان کرد: می‎توان با تصفیه‌ی جزئی از این فاضلاب‎ها جهت طرح‎های فضای سبز وآبیاری جهت گیاهانی که استفاده خوراکی ندارند استفاده شود. مصرف این آب‎ها جهت آبیاری درختان چوب ده و گیاهان صنعتی مانند روناس، پنبه و ... مفید است.

طهماسبی‎پور ادامه داد: یکی از روش‎های مقابله با بحران کم‌آبی و خشکسالی بارورسازی ابرهاست. این روش درکشورهای سوریه، روسیه، لیبی، مراکش و اردن نتیجه مطلوب داده است. اجرای این روش توسط تحریک ابرها به وسیله فرستادن هسته‎های شیارکوچک مانند نمک طعام، یخ خشک و کلر و نقره و کربن مایع جهت بارش است.

این دکترای آبخیزداری اظهار کرد: این روش سابقه 60 ساله در دنیا دارد و در بیش از 40 کشور دنیا اجرا می‎شود. این طرح در سال‎های قبل از انقلاب درحوضة جاجرود اجرا شد که به میزان 10-15درصد به میزان بارندگی افزود.

وی با بیان این‌که آب، عامل محدودکننده تولید در مناطق خشک و نیمه‌خشک دنیا است، افزود: ظرفیت کم قابلیت نگه‎داری آب را در خاک همراه با مقدارکم آب در خاک‎های شنی باعث بیابانی شدن می‎شود. می‎توان به کمک مواد جاذب رطوبت به افزایش ظرفیت نگه‎داری آب و رطوبت خاک کمک کرد.

طهماسبی‎پور خاطرنشان کرد: به نحو معمول باید از PAM و U.F دامولسیون بنتومن که باعث تغییر خواص فیزیک‍ی- شیمیا‍ی‍‍ی خاک می‎شود استفاده کرد این مواد باعث کاهش تبخیر از خاک و کاهش ذخیره آب در خاک می‎شوند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان گفت: اگر زمان مدنظرنباشد تجدیدحیات پوشش گیاهی قرق مرتع، اقتصادی‌ترین و از نظر اکولوژیک صحیح‎ترین راه اصلاح اکوسیستم‎های تخریب یافته است. به‌ویژه اگر گونه‎های کلیدی در محل موجود باشند.

وی خاطرنشان کرد: تجدید حیات مصنوعی به عملیات زراعتی نیاز دارد تا گونه‌ی بومی یا گونه‌ی مطلوب را مشخص کرد. تجدید حیات به‌لحاظ هزینه گران و از نظر اکولوژیک شکننده است و درمناطق خشک و نیمه‌خشک ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد و فقط هنگامی‎که تجدید حیات طبیعی امکانپذیر نباشد از روش مصنوعی استفاده می‎شود.