بازگشت فضانوردان ایستگاه فضایی به تعویق افتاد

به گزارش بولتن نیوز، قرار بود این فضانوردان 13 ماه می (23 اردیبهشت) از ایستگاه عازم زمین شوند اما تصمیم ناسا پس از آگاهی از جزئیات جدید درباره ناکامی فضاپیمای باری پروگرس 59 روسیه اتخاذ شد.

در واقع ناسا پس از یافته‌های مقدماتی آژانس فضایی فدرال روسیه درباره نقص فنی و در نهایت نابودی پروگرس، بازگشت خدمه ایستگاه بین‌المللی فضایی به زمین را به تعویق انداخت.

آن‌ها تاریخ دقیقی درباره فرود آتی این فضانوردان ارائه ندادند اما گفتند این تاریخ هفته‌های آتی اعلام می‌شود.

کپسول باری پروگرس 59 روسیه در تاریخ 28 آوریل‌ (هشتم اردیبهشت) پس از پرتاب به سوی ایستگاه بین‌المللی فضایی دچار نقص فنی شد و مهندسان نتوانستند کنترل آن را بر عهده بگیرند؛ در نهایت، این کشتی باری در هفتم ماه جاری میلادی (17 اردیبهشت) در جو زمین نابود شد.

تاخیر در بازگشت خدمه ایستگاه بین‌المللی فضایی با تصمیم ناسا و شرکایش برای به تعویق‌انداختن ماموریت سرنشین‌دار بعدی به ایستگاه بین‌المللی فضایی از 26 می (پنجم خرداد) به اواخر جولای، نیز مرتبط است. قرار است در ماموریت سرنشین‌دار بعدی، موشک سایوز با اوج‌گیری از ایستگاه بایکونور قزاقستان، «کجل لیندگرن» از ناسا، «اولگ کونونکو» از آژانس فضایی فدرال روسیه و «کیمیا یو» از آژانس تفحص فضایی ژاپن را به ایستگاه بین‌المللی فضایی ببرد.

در عین حال، قرار است سامانه باری پروگرس بعدی به نام «پروگرس 60» اوایل ماه جولای پرتاب شود. کپسول رباتیک دراگون شرکت اسپیس‌ایکس نیز 19 ژوئن (29 خرداد) ماموریت بازتجهیز بعدی خود به ایستگاه بین‌المللی فضایی را انجام خواهد داد اما تاریخ این پرواز هنوز تحت بازبینی است.

اسپیس‌ایکس بر اساس یک قرارداد 1.6 میلیارد دلاری با ناسا، دست کم 12 ماموریت باری را به ایستگاه بین‌المللی انجام می‌دهد و اوج‌گیری بعدی دراگون در واقع هفتمین ماموریت اسپیس‌ایکس به ایستگاه تحت این قرارداد است.

هنوز خطر تمام‌شدن آذوقه، شش فضانورد حاضر در ایستگاه بین‌المللی را تهدید نمی‌کند و این ایستگاه تجهیزات کافی را تا پاییز آتی دارد.

ویرتس، شکاپلروف و کریستوفورتی، ماه نوامبر به ایستگاه بین‌المللی رسیدند و «اسکات کیلی» فضانورد ناسا، کیهان‌نوردان روسی به نام‌های «میخائیل کورنیکو» و «گنادی پادالکا» اواخر ماه مارس به ایستگاه بین‌المللی رسیدند.

کلی و کورنیکو برای یک سال در ایستگاه خواهند ماند تا به محققان در درک بهتر اثرات روانشناختی و فیزیولوژیکی پرواز فضایی طولانی‌مدت کمک کنند. چنین اطلاعاتی راه را برای سفرهای سرنشین‌دار به مریخ و دیگر مقصدهای دوردست هموار خواهد کرد. پادالکا نیز برای شش ماه دیگر میهمان ایستگاه خواهد بود.