هرکس صبح زودتر بیدار شد مدیر پرسپولیس است/ کار به زوج و فرد نکشد!

به گزارش بولتن نیوز، ماجراهای شگفت انگیز باشگاه پرسپولیس را نه به عنوان افسانه که به عنوان سندی تاریخی باید در کارنامه وزارت ورزش ثبت کرد تا آیندگان بدانند که بر سر پرسپولیس بزرگ چه گذشت و درس عبرتی شود برای دیگران که چنین نکنند و بدانند که گذشتگان با چنین رویکردی این باشگاه بزرگ را به سمت سقوط  کردن سوق داده‌اند.

سیاسی دوباره رفت پشت میز مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس تا همه شایعه ها در مورد پیشکش کردن اجباری این میز به نژادفلاح تنها برای کنار گذاشتن او از مدیر کلی تربیت‌بدنی استان تهران قابل تامل شود و نه نسخه‌ای شفا بخش برای پرسپولیس مریض و بیمار.

هواداران حق انتقاد ندارند؟
اینکه حکم نهایی قاضی در مورد اتهام حمیدرضا سیاسی چه خواهد بود را ما نمی دانیم و تنها خدا می‌داند و قاضی پرونده مدیرعامل روزهای زوج پرسپولیس، اما این را می‌دانیم که تصمیم صحیح این بود که تا صدور حکم نهایی، متهم را به پشت میز پر هیاهو و رسانه ای پرسپولیس ایران نبرند، در چنین شرایطی باید تاکید کرد که این تغییر هشتمین تغییر مدیریت (در عمل) برای پرسپولیس بوده و اصلا معلوم نیست انتهای این تغییرات به کجا قرار است ختم شود.

در چنین شرایطی وقتی با انتقادهای تند و تیز و بعضا خارج از عرف هواداران این تیم مواجه می‌شویم شاید باید تا حدودی به آنها حق بدهیم چرا که می‌بینند و می‌فهمند آنچه بر این تیم بی‌صاحب و رها شده به امان خدا می‌گذرد.

صندلی بازی در اتاق مدیریت
کار از طرح روزهای زوج و فرد برای مدیرعاملی پرسپولیس گذشته و بیشتر این ماجرا شبیه به بازی صندلی بازی در مهدکودک‌ها شده است که هرکس زودتر توانست روی صندلی بنشیند، او آن روز مدیر عامل است و البته نفرات بعدی همه سوخته اند و از بازی بیرون می روند تا فردا صبح!

تغییرات در پرسپولیس از روی کاغذ تا در عمل تمام شدنی نیست، همه چیز به طرز عجیبی جلو می رود و هر ساعت ممکن است خبر جدیدتری در مورد این تیم محبوب بشنوید که البته برای آنها که بیماری قلبی دارند تنفس در هوای پر هیجان و بی حساب و کتاب پرسپولیس توصیه نمی شود.

۹ مدیر در یک سال
ارتش سرخ سابق چنان دستخوش جنگ های مالی و سیاسی است که توگویی تشک کشتی است و نه یک باشگاه با ثبات فوتبال.

رویانیان، پروین، منتقمی، رحیمی، سیاسی، طاهری، نژادفلاح، دوباره سیاسی مدیر می شوند، بازداشت می شوند، دوباره مدیر می شوند و یک ماه دیگر به مزایده برای خصوصی سازی وارد می شوند و احتمالا صاحبی جدید و مدیری صفر کیلومتر!

هدف فقط هزینه بود؟
به راستی کدام مسیر می توانست این پرسپولیس را با آن هواداران سرسختش بیشتر از این نابود کند؟ آیا هدف وزارت ورزش تنها و تنها بار مالی این باشگاه بود که آن را مدام دست به دست می کند تا تنها هزینه هایش را برطرف کند؟ راستی چقدر هزینه باشگاه بود؟ 15 میلیارد خودشان در می آوردند، 10 میلیارد هم  وزارت می داد اما کاشانی یا دادکان یا عابدینی مدیر می شد بهتر نبود از این‌همه بازداشت و تغییر و جنگ قدرت؟