استراتژی اوباما برای توافق با ایران در شورای امنیت چیست؟
به گزارش بولتن نیوز، اندیشکده هریتج در یادداشتی به قلم برت شافر نوشت: نامه‌ی امضا شده توسط ۴۷ سناتور جمهوری‌خواه به ایران، حواشی بسیاری را ایجاد کرده است و برخی از کارشناسان خواستار روشنگری در مورد مذاکرات کاخ سفید با ایران شده‌ان
■ تهدید کنگره در خصوص توافق با ایران■
این نامه استدلال کرده که هرگونه توافقی که رئیس‌جمهور اوباما با ایران بعد از پایان دوره دوم ریاست‌جمهوری وی قابل فسخ خواهد بود. سناتورها در این نامه نوشته‌اند: "ما توافق شما بر سر برنامه سلاح‌های هسته‌ای را که برای کنگره ثابت نشده، چیزی جز یک توافق حکومتی بین رئیس‌جمهور اوباما و آیت‌الله خامنه‌ای در نظر نخواهیم گرفت. رئیس‌جمهور بعدی می‌تواند چنین توافقنامه حکومتی‌ای را به راحتی لغو کند و کنگره در آینده می‌تواند شرایط توافق را تغییر دهد.
■ توافق با ایران "قانونا لازم‌الاجرا” نیست! ■
جان کری هفته گذشته در جلسه استماع کنگره اظهار کرد که ایالات متحده در حال مذاکره برسر یک توافق "قانونا لازم‌الاجرا” با ایران نیست و در نتیجه، به طور حتم لازم نیست برای رسیدگی به کنگره ارائه شود. این جالب است، چرا که ماهیت واقعی توافق قبل از این شفاف‌سازی واضح نبود. این مسئله بسیار مهم است زیرا به نظر می‌رسد این در تناقض با تعبیر و برداشت ایران از آنچه در حال مذاکره است می‌باشد.
■ پاسخ قاطع ظریف به کنگره■
جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در پاسخ به نامه حزب جمهوری‌خواه آمریکا، اظهار کرد: تغییر دولت به هیچ وجه باعث نخواهد شد که دولت بعدی از تعهدات بین‌المللی که پیشینیان در مورد برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران انجام داده‌اند، شانه خالی کند.من مایلم تصریح کنم که اگر دولت بعدی هرگونه توافقی را لغو کند، همانطور که آنها لاف می‌زنند، به سادگی مرتکب نقض آشکار قوانین بین‌المللی خواهند شد.
■ استراتژی اوباما برای توافق در سازمان ملل■
به عبارت دیگر، ایران از چندی پیش معتقد بود که این یک مذاکره برای یک توافق لازم‌الاجرا است.
این موضوع برخی از دانشمندان حقوقی مانند استاد حقوق دانشگاه هاروارد و
معاون سابق دادستان کل، جک گلد اسمیت، را به سمت حدس و گمان‌هایی سوق داد
مبنی بر اینکه، دولت اوباما ممکن است یک توافق غیرلازم‌الاجرا توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه فصل هفتم در نظر داشته باشد که تحت قوانین منشور سازمان ملل این توافق
در تمام کشورهای عضو لازم‌الاجرا خواهد بود. اگر این درست باشد— اخبار
اخیر نشان می‌دهد که اینگونه است — این یک استراتژی بسیار ساده‌لوحانه است.
■ توافق شورای امنیت از قدرت و مشروعیت بین‌المللی بیشتری برخوردار است■
شورای امنیت قطعنامه‌های متعددی برای ایران، از جمله قطعنامه تعلیق برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک خود و پیروی از بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تصویب کرده است. تحریم‌ها نیز برای وادار کردن ایران به پیروی از این خواسته‌ها تصویب شده بودند. با این حال ایران عمداً و بارها و بارها این قطعنامه را نقض کرده است. در حقیقت مذاکرات جاری نیز تأکید ایران بر عدم رعایت و بی‌توجهی کامل به اقتدار شورای امنیت است.
اگر شورای امنیت توافقی در قالب یک قطعنامه لازم‌الاجرا تدوین کند، دولت اوباما قطعاً استدلال خواهد کرد که ایالات متحده از نظر قانونی نیاز به رعایت آن دارد و از قدرت آن برای چشم‌پوشی و یا از بین بردن تحریم‌های آمریکا استفاده خواهد کرد.همانطور که توسط گلد اسمیت اشاره شده، "بسته به زبان قطعنامه، ایالات متحده می‌تواند تعهد حقوقی بین‌المللی داشته باشد اما نه برای اعمال تحریم بر ایرانِ مطیع و سازگار. مهم‌تر از آن، چنین تعهد حقوقی بین‌المللی می‌تواند بسیار بیشتر از مدت رئیس‌جمهوری اوباما باقی بماند. یک قطعنامه شورای امنیت می‌تواند به معنای این باشد که رئیس‌جمهور بعدی می‌تواند تحریم‌های کنگره‌ای را تنها با نقض قوانین بین‌المللی دوباره تحمیل کند.”
■ اگر تحریم‌ها برداشته شود …■
اما اگر ایران غیرمطیع باشد چه می‌شود؟ آنها در حال حاضر تحت تحریم هستند و قطعنامه‌های پیشین شورای امنیت را نقض کرده‌اند و هنوز در تلاش برای توسعه سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های بالستیک خود هستند. ایالات متحده و دیگر کشورها ظاهراً تمایلی به پاسخ با روشی که آنها را منصرف کند ندارند — برعکس، ظاهراً آنها آماده پذیرفتن حق ایران برای حفظ قابلیت‌های فعلی آن هستند. دلایل کمی مبنی بر اینکه آیا ایران در آینده نیز همکاری خواهد کرد، وجود دارد. وقتی آنها تاکنون توانسته‌اند پیش بروند، چرا انتظار عواقب چشمگیر دیگری در آینده داشته باشند؟
اگر آمریکا حماقت به خرج داده و تحریم‌ها را قبل از تأیید راستی‌آزمایی ایران بردارد، – تقاضای کلیدیِ ایرانیان در مذاکرات – نقض خواسته‌های شورای امنیت از سوی ایران احتمالاً زیاد خواهد ش،. به محض اینکه تحریم‌ها برداشته شود، احتمال زیادی وجود دارد که روسیه و چین از حق وتو خود برای جلوگیری از بازگشت تحریم‌ها استفاده کنند.
■ امیدواری اوباما برای توافق در شورای امنیت سازمان ملل■
بدیهی است، دولت آینده آمریکا می‌تواند تحریم‌ها را مجدداً احیا کند و از حق وتو خود برای جلوگیری از هرگونه محکومیت شورای امنیت بر اقدامات خود استفاده کند. اما اساساً شرایط تغییر خواهد کرد. در حال حاضر، روشن است که ایران در حال نقض قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد است. در عوض، بحث‌های آینده یک مرور و بررسی دوباره خواهد بود از اینکه آیا اقدامات ایران برای توجیه اعمال دوباره تحریم‌ها کافی است یا نه. اگر ایالات متحده بدون تأیید شورای امنیت دوباره تحریم‌ها را احیا کند، کشورهای دیگر بسیار علاقه‌مند به متهم کردن ایالات متحده به عدم رعایت قوانین بین‌المللی خواهند بود. جنبه‌های منفی این راه روشن است.متأسفانه، این دقیقاً همان چیزی است که دولت اوباما امیدوار است تا انجامش دهد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
