گروه بین الملل، روزنامه لس آنجلس تایمز نوشت تحریم های آمریکا به اقتصاد روسیه لطمه زده است اما آیا پوتین خواسته های آمریکا را خواهد پذیرفت؟
به گزارش بولتن نیوز، این روزنامه آمریکایی امروز در پایگاه اینترنتی خود در مقاله ای به قلم پاول ریشتر نوشت دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا سال گذشته با فهرست طویلی از چالش های امنیتی از جمله شبه نظامیان دولت اسلامی در عراق ، کرملینی که هر روز تهاجمی تر می شود و دشمنان قدیمی در ایران ، کره شمالی و سوریه مواجه بوده است.
این کشور با همه این چالش ها به یک شیوه پاسخ داده است و آن تحریم های مالی است.
از نظر مقامات آمریکایی مجازات های اقتصادی سلاحی کم هزینه است که می تواند به دولت های خارجی برای توقف آن کارهایی که آمریکا دوست ندارد فشار بیاورد. بر اساس آمار دولت آمریکا، در دهه گذشته تعداد برنامه های تحریمی آمریکا دو برابر شده است و از هفده به 34 برنامه رسیده است.
اما هر چه آمریکا بیشتر از تحریم ها استفاده کرده است، محدودیت های تاثیرات آن قابل رویت تر شده است و متحدان آمریکا را نگران تر کرده است.
گرچه مقامات آمریکایی اغلب سعی می کنند این تحریم ها را با متحدان خود هماهنگ کنند، اما هر زمان که لازم بدانند به تنهایی وارد عمل می شوند. در نتیجه، برخی از دوستان آمریکا لب به انتقاد گشوده و گفته اند تحریم ها شکل جدیدی از یکجانبه گرایی آمریکا را نشان می دهد.
روسیه و کره شمالی تهدید کرده اند این تحریم ها را تلافی می کنند. چینی ها به روشنی گفته اند به دنبال راهی برای ایجاد نهاد های مالی بین المللی جدیدی هستند که بتواند قدرت آمریکا را برای استفاده از سلاح اقتصادی محدود کند.
و برخی از مقامات اروپایی نیز شکایت کرده اند که تحریم های آمریکا بر ضد مخالفان و به خصوص روسیه مشکلاتی را برای کشورهای دوست نیز ایجاد کرده است.
فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه هفته گذشته گفت سیاست غرب برای افزایش تحریم های روسیه باید هم اکنون متوقف شود.
ایان برمر، تحلیلگر سیاسی، استفاده دولت اوباما از تحریم ها را استفاده از امور مالی به عنوان سلاح توصیف کرد و گفت: «آمریکا اغلب نمی تواند با تهدید یا وسوسه چین را به انجام کارهایی که می خواهد وادار کند اما با استفاده از قدرت دلار، می تواند بانک های چینی را وادارد خیلی کارها انجام ندهند و بدین ترتیب به چیزی که می خواهد می رسد.»
گرچه دولت اوباما در استفاده از تحریم ها سختگیر است اما کنگره از آن هم سخت گیر تر است. کنگره بیش از کاخ سفید به دنبال هدف قرار دادن ایران، روسیه، ونزوئلا و دیگر کشورها است.
گرچه تحریم ها قدرت خود را در لطمه زدن به کشورهای مورد نظر نشان داده اند اما این قدرت را نداشته اند که مقامات این کشورها را وادار به کارهایی کنند که آمریکا می خواهد.
برای مثال، تحریم ها ایران را مجبور به مذاکره با قدرت های جهانی بر سر برنامه هسته ای بحث برانگیز خود کرد اما پس از یک دهه گفتگو، آیت الله علی خامنه ای، رهبر معظم ایران همچنان اصرار دارد که عقبگرد هسته ای مورد نظر دولت های غربی را نخواهد پذیرفت.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز حرکتی نکرده است که نشان دهد مایل است شبه جزیره کریمه را باز پس بدهد یا حمایت خود را از جدایی طلبان شرق اوکراین کاهش دهد.
جفری اسکات، عضو موسسه اقتصاد بین المللی پترسون در واشنگتن و مسئول کمیته مشورتی تحریم های وزارت امور خارجه آمریکا گفت پوتین ممکن است اینگونه محاسبه کرده باشد که اگر در مقابل این تحریم ها مقاومت کند، کشورهای اروپایی در نهایت تحریم ها را لغو خواهند کرد زیرا شرکت های کشورهای خود نیز دچار مشکلات اقتصادی شده اند.
از طرف دیگر، پافشاری آمریکا بر تحریم، به خصوص بر ضد روسیه موجب نگرانی اروپا شده است. ممنوعیت فعالیت های تجاری با روسیه به اروپا بیش از آمریکا لطمه می زند زیرا اروپا ده برابر بیشتر از آمریکا با روسیه معاملات تجاری دارد.
در خاتمه این مقاله آمده است روسیه و دیگر کشورها راه های دیگری برای تلافی این تحریم ها دارند که بتوان از طریق آنها به منافع آمریکا لطمه بزنند. مثلا مقامات روسی تهدید کرده اند همکاری خود را با آمریکا در اعمال فشار بر کشورهایی مانند ایران و سوریه متوقف خواهند کرد. و مقامات اطلاعاتی آمریکایی به طور نگران کننده ای متوجه شده اند که روسیه، شاید در اقدامی تلافی جویانه، در سیستم های رایانه ای طبقه بندی شده آمریکا نفوذ کرده اند.