مریم طوسی: این روزهای من با استرس می‌گذرد

به گزارش بولتن نیوز، با ابراز ناراحتی از وضعیت آماده‌سازی خود گفت: مشکل اصلی من نبود مربی است و هنوز تکلیف من مشخص نشده است که قرار است با چه مربی کار کنم. فصل پاییز و زمستان در حال اتمام است و من هنوز تمریناتم را با مربی آغاز نکردم. سه ماه گذشته و بهمن ماه هم مسابقه دارم. واقعا نمی دانم باید چه کاری انجام بدهم. درخواست حضور سرمربی را به فدراسیون داده ام و فدراسیون هم اعلام کرده است که تصمیم لازم را خودش می‌گیرد و من هم همه چیز را به آن‌ها سپرده‌ام اما متاسفانه تا الان هیچ خبری نشده است و این روزهامن با استرس از خواب بیدار می‌شوم و روزم را سپری می‌کنم.

طوسی ادامه داد: هر روز برای من دارای اهمیت است اما بدون برنامه در حال گذشتن است. خرداد ماه باید در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کنیم و همه حریفان اصلی من در این رقابت‌ها حضور دارند. آن‌ها با بهترین برنامه درحال تمرین هستند اما من هنوز نمی‌دانم تکلیفم به چه صورت است. با این شرایط بعید می‌دانم بتوانم با آن‌ها رقابت نزدیکی داشته باشم.

دونده تیم ملی دوومیدانی درباره ایرانی یا خارجی بودن مربی خود تصریح کرد: من در حال حاضر حتی مربی ایرانی هم کنار خود ندارم. چند کمپ را به فدراسیون پیشنهاد داده‌ام. خود من بارها به مسئولان کمپ ایمیل زده ام اما به دلیل اینکه زیر نظر فدراسیون جهانی هستند به ایمیل اشخاص جواب نمی‌دهند و این موضوع باید از طرف فدراسیون ایران پیگیری شود وحتی مبلغ این کمپ ها خیلی کمتر از آوردن مربی خارجی است. در چند روز اخیر قرار بود با یک مربی ایرانی صحبت کنند تا با من کار کند اما هنوز هیچ چیز مشخص نیست.

او با تاکید براینکه در حال حاضر حضور مربی ایرانی بهتر از نبود مربی است، تصریح کرد: باید منتظر باشم که شرایط چگونه رقم می‌خورد. من از مربی ایرانی شناخت کافی ندارم و باید درباره مربی که باید با او کار کنم اطلاعات به دست بیاورم. در این زمان باید به دنبال برنامه خوب باشیم اما بدون مربی که نمی توان کار کرد. در هر صورت حضور یک مربی ایرانی در تمرینات بهتر از این است که بدون مربی کار کنم. با آقای داوری هم صحبت کرده ام و او اظهار کرد که با مربی صحبت کرده است و قرار است که برای تمرینات کنار من باشد اما هنوز خبری نشده است.

ملی پوش دوومیدانی بانوان درپایان گفت: مثل اینکه مذاکرات لازم با وزارت ورزش انجام شده است تا مربی خارجی بیاورند چرا که هزینه آن را باید وزارت بدهد. با توجه به شرایطی که وجود دارد باید مربی حتما خانم باشد و به همین دلیل کمتر مربی پیدا می‌شود که با این وضعیت به ایران بیاید. اما به نظر من بهترین راه حل این است که به کمپ برویم چرا که با کمترین هزینه می توانیم با بهترین مربیان و امکانات کار می‌کنیم و حتی هزینه آن از مربی خارجی هم کمتر می‌شود. اما باز هم من منتظر فدراسیون می مانم تا برای من تصمیم خوبی بگیرند.