شناسایی محوطه مربوط به عصر آهن درگیلان
یک محوطه استقراری چند دوره ای مربوط به عصر آهن تا سده ششم و هفتم هجری در غرب استان گیلان شناسایی شد.
به گزارش بولتن نیوز، از اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان،
مجید کوهی کارشناس ارشد باستان شناسی این استان روز یکشنبه در این باره
گفت: این محوطه تاریخی در حد فاصل بین مرز جغرافیایی شهرستان ماسال و بخش
شاندرمن و ارتفاعات شهرستان رضوانشهر واقع است.
وی افزود: این محوطه در دامنه ارتفاعات میان کوهی شکل گرفته که از سمت شمال به ارتفاعات و پوشش گیاهی جنگلی و از جنوب به رودخانه و جنگل محدود می شود و دارای مساحتی تقریبی به طول و عرض 200 در 200 متر است.
کارشناس ارشد باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان ادامه داد: در سطح این محوطه، بقایایی از معماری و چیدمان دیوارهایی با نظم و ترتیب خاص را می توان مشاهده کرد که با استناد یافته های فرهنگی سطحی می توان اعلام کرد که از بقایای به جای مانده از ساختار معماری محل سکونت و یا بقایای معماری قبور باستانی است.
کوهی طول بلندترین بخش معماری به جای مانده و قابل مشاهده در این محوطه را حدود سه متر با ضخامت بیش از یک متر دانست و افزود: بقایای تکه های استخوان های انسانی به طور پراکنده در سطح این محوطه قابل لمس است.
وی تصریح کرد: مصالح به کار رفته در آثار معماری این محوطه از لاشه سنگ های رودخانه ای گرد شده، لاشه سنگ، تخته سنگ های زاویه دار کوهستانی و همچنین مصالح بوم آورد بوده و ابعاد تقریبی این سنگ ها بین 20 در 20 تا 70 در 70 سانتی متر است که جنس این سنگ ها از نوع آهکی و ماسه سنگ و کنگلومرا با بافت ریز دانه و بسیار فشرده می باشد.
وی با بیان این که در بعضی از قسمت های این محوطه می توان تکه های از آجر و یا خشت حرارت دیده را به طور پراکنده مشاهده کرد، افزود: مشخص ترین نوع سفال هایی که در سطح این محوطه نمونه برداری و مشاهده شده، سفال هایی از نوع کلینکی مختص دوره اشکانیان است که در مرحله ساخت و پخت دارای کیفیت بسیار بالایی بوده و ماده چسباننده آن ماسه نرم است.
این باستان شناس تصریح کرد: در سطح این سفال ها آثار و بقایایی صیقلی شده، داغ دار و براق بدنه ظروف نیز دیده می شود.
کوهی افزود: بعضی از سفال ها دارای خمیره و بقایایی کاه بوده و دارای پخت نامناسب است که در لابه لای سفال های مشاهده شده تعدادی سفال خشن و ستبر ساز نیز دیده می شود که دارای پخت نامناسب و دود زده هستند.
وی به نوع تزیینات آثار مکشوفه اشاره کرد و گفت: سفال های شناسایی شده دارای پوشش بسیار زیبا از نوع لعاب گلی غلیظ بوده و روی سطح این پوشش نیز طرح و نقش هایی با رنگ سیاه و خطوط مدور در دور تا دور آن دیده می شود.
این باستان شناس با بیان این که در محوطه مذکور سفالینه هایی با بدنه زاویه دار از دوره هخامنشی (کرینیتد) مشاهده شده است، افزود: در مجموعه یافته های سفالی این محوطه بقایای تعدادی سفال لعاب دار از دوران اسلامی مشاهده شده که این سفالینه ها دارای لعاب زمینه به رنگ فیروزه ای ، تزینات هندسی و دوار و همچنین گلبرگ های چند پر با نقش سیاه است که به احتمال زیاد می تواند مربوط به سده ششم و هفتم هجری باشد.
کارشناس باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان گفت: طی یک برنامه میدانی تعریف شده، با ارایه برنامه بررسی های میدانی از سوی این اداره کل در شهرستان های همجوار انجام و نتایج علمی لازم اعلام می شود.
تاکنون 2 هزار و 500 اثر میراث فرهنگی در ادوار مختلف تاریخی در استان گیلان شناسایی و مستند سازی شده است.
وی افزود: این محوطه در دامنه ارتفاعات میان کوهی شکل گرفته که از سمت شمال به ارتفاعات و پوشش گیاهی جنگلی و از جنوب به رودخانه و جنگل محدود می شود و دارای مساحتی تقریبی به طول و عرض 200 در 200 متر است.
کارشناس ارشد باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان ادامه داد: در سطح این محوطه، بقایایی از معماری و چیدمان دیوارهایی با نظم و ترتیب خاص را می توان مشاهده کرد که با استناد یافته های فرهنگی سطحی می توان اعلام کرد که از بقایای به جای مانده از ساختار معماری محل سکونت و یا بقایای معماری قبور باستانی است.
کوهی طول بلندترین بخش معماری به جای مانده و قابل مشاهده در این محوطه را حدود سه متر با ضخامت بیش از یک متر دانست و افزود: بقایای تکه های استخوان های انسانی به طور پراکنده در سطح این محوطه قابل لمس است.
وی تصریح کرد: مصالح به کار رفته در آثار معماری این محوطه از لاشه سنگ های رودخانه ای گرد شده، لاشه سنگ، تخته سنگ های زاویه دار کوهستانی و همچنین مصالح بوم آورد بوده و ابعاد تقریبی این سنگ ها بین 20 در 20 تا 70 در 70 سانتی متر است که جنس این سنگ ها از نوع آهکی و ماسه سنگ و کنگلومرا با بافت ریز دانه و بسیار فشرده می باشد.
وی با بیان این که در بعضی از قسمت های این محوطه می توان تکه های از آجر و یا خشت حرارت دیده را به طور پراکنده مشاهده کرد، افزود: مشخص ترین نوع سفال هایی که در سطح این محوطه نمونه برداری و مشاهده شده، سفال هایی از نوع کلینکی مختص دوره اشکانیان است که در مرحله ساخت و پخت دارای کیفیت بسیار بالایی بوده و ماده چسباننده آن ماسه نرم است.
این باستان شناس تصریح کرد: در سطح این سفال ها آثار و بقایایی صیقلی شده، داغ دار و براق بدنه ظروف نیز دیده می شود.
کوهی افزود: بعضی از سفال ها دارای خمیره و بقایایی کاه بوده و دارای پخت نامناسب است که در لابه لای سفال های مشاهده شده تعدادی سفال خشن و ستبر ساز نیز دیده می شود که دارای پخت نامناسب و دود زده هستند.
وی به نوع تزیینات آثار مکشوفه اشاره کرد و گفت: سفال های شناسایی شده دارای پوشش بسیار زیبا از نوع لعاب گلی غلیظ بوده و روی سطح این پوشش نیز طرح و نقش هایی با رنگ سیاه و خطوط مدور در دور تا دور آن دیده می شود.
این باستان شناس با بیان این که در محوطه مذکور سفالینه هایی با بدنه زاویه دار از دوره هخامنشی (کرینیتد) مشاهده شده است، افزود: در مجموعه یافته های سفالی این محوطه بقایای تعدادی سفال لعاب دار از دوران اسلامی مشاهده شده که این سفالینه ها دارای لعاب زمینه به رنگ فیروزه ای ، تزینات هندسی و دوار و همچنین گلبرگ های چند پر با نقش سیاه است که به احتمال زیاد می تواند مربوط به سده ششم و هفتم هجری باشد.
کارشناس باستان شناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گیلان گفت: طی یک برنامه میدانی تعریف شده، با ارایه برنامه بررسی های میدانی از سوی این اداره کل در شهرستان های همجوار انجام و نتایج علمی لازم اعلام می شود.
تاکنون 2 هزار و 500 اثر میراث فرهنگی در ادوار مختلف تاریخی در استان گیلان شناسایی و مستند سازی شده است.
منبع: ایرنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
