رهبران عرب فقط محكوم مي كنند اقدام نمي كنند

گروه بين الملل - تحولات فلسطين و قيام مردم در كرانه باختري  در حالي به حمايت كشورهاي اسلامي و عربي نيازمند است كه متاسفانه  سكوت كشورهاي عربي در قبال بسته بودن رفح كماكان ادامه دارد.



به گزارش بولتن نيوز، در حالي كه كشورهاي اسلامي بايد براي بازگشايي رفح همصدا شوند، نه تنها به اين موضوع مهم توجه ندارند و سكوت كرده اند بلكه عملا در قبال تحولات كرانه باختري نيز سكوت كرده اند.
كارشناسان مسائل دنياي عرب و فلسطين معتقدند كه كرانه باختري بايد مسلح شود و قيام مردم فلسطين نه تنها در غزه كه در كرانه باختري نيز ادامه يابد.
اما كشورهاي عربي به خاطر همصدايي با آمريكا و منافع خود، عملا چنين استراتژي مهمي را با بي توجهي مواجه ساخته اند.
 
رهبران كشورهاي عربي مانند عربستان اگرچه ظاهرا كشتار غزه را محكوم مي كنند و ژست انسان گرايي به خود مي گيرند اما در مقابل با ظلم حاضر به مسلح شدن مردم در كرانه باختري و... نيستند. در سخنان پادشاه عربستان، حتی یک واژه درباره اسرائیل متجاوز و یا اقدامات تروریستی این رژیم مطرح نشده است، ولی در مقابل به صورت مفصل به انواع اقدامات تروریستی که به نام اسلام صورت می پذیرد، پرداخته‌ شده است
"پادشاه عربستان، سکوت دولتهای عربی را با هشداری به اسرائیل برای توقف بدون شرط آتش بس نشکست؛ و تهدید نکرد که در صورت متوقف نشدن این حملات از سلاح نفت استفاده می کند"

عبدالله بن عبدالعزیز، حوادث غزه را جنایت‌، کشتار جمعی و جنایتهای ضدانسانی توصیف و با فلسطینی‌هایی که خونشان در غزه ریخته می‌شود ابراز همدردی کرد؛ ولی نگفت که چگونه می‌توان با کسی که این جنایتها را مرتکب می‌شود مقابله کرد، و اینکه نقش کشورش در این زمینه چیست !!
: سخنان پادشاه عربستان را که عصر جمعه به نیابت از او قرائت شد، دنبال کردم، و امیدوار بودم که دعوتی را برای برگزاری اجلاس فوق العاده کشورهای عربی با حضور وزرای دفاع این کشورها و رؤسای ستاد ارتش‌هایشان مطرح کند؛ و یا حتی دعوت برای نشست فوری وزرای خارجه عرب؛ ولی ناامید شدم..
هنگام سخنرانی پادشاه عربستان و استقبال فوری محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان از این سخنان، جنگنده‌های اسرائیلی به خانه‌های شهر رفح در جنوب غزه حمله کردند و بیش از 60 شهروند را به قتل رساندند؛ یک سوم کشته شدگان کودک و نوزاد بودند. اقدام وحشیانه‌ای که با نقض آتش بس (از سوی رژیم صهیونیستی) صورت گرفت. سه کودک هم در شمال غزه در آتش سوختند.
: سکوت دولتهای عربی که پادشاه عربستان از آن سخن گفت و آن را محکوم کرد، اسرائیل را طی 4 هفته گذشته به قتل و ویرانگری تشویق کرده است. پادشاه عربستان گفت که این سکوت قابل توجیه نیست، و موجب می شود که نسلی به وجود بیاید که فقط به خشونت اعتقاد دارد و مخالف صلح است، نسلی که به جنگ تمدن ها ایمان دارد و نه گفتگوی آنها.

ولی پادشاه عربستان، سکوت دولتهای عربی را با هشداری به اسرائیل برای توقف بدون شرط آتش بس نشکست؛ و تهدید نکرد که در صورت متوقف نشدن این حملات از سلاح نفت استفاده می کند؛ برخلاف وی برادرش ملک فیصل بن عبدالعزیز در جنگ رمضان سال 1973 چنین کاری کرد.

اميدوار بوديم كه پادشاه عربستان حجم ويراني‌هايي را كه بمباران مستمر منطقه تحت محاصره غزه به بار آورده، ببيند؛ يا اينكه به پيكر كودكاني را كه در اين حملات تكه پاره شده است، و يا كودكاني كه دچار نقص عضو شده‌اند نگاهي بيندازد

 امیدوار بودیم که پادشاه عربستان حجم ویرانی‌هایی را که بمباران مستمر منطقه تحت محاصره غزه به بار آورده، ببیند؛  یا اینکه به پیکر کودکانی را که در این حملات تکه پاره شده است، و یا کودکانی که دچار نقص عضو شده‌اند نگاهی بیندازد؛ کودکانی که در کنار ده ها هزار مجروح دیگر در راهروهای بیمارستانها بستری شده و درنتیجه نبود دارو به دلیل بسته بودن گذرگاه رفح از سوی مصر – هم پیمان عربستان- با مرگ دست و پنجه نرم می کنند. مصر گذرگاه رفح را به روی هیأتهای امدادگران پزشکی و کاروانهای امدادرسانی و تجهیزات آنها بسته است، امری که باعث مرگ ده ها تن در این بیمارستانها شده است (اسرائیل هم ده بیمارستان را بمباران کرده است). این بیمارستان‌ها همچنین از کمبود شدید پزشک رنج می برند، درنتیجه نمی توانند به این تعداد بسیار زیاد مجروح رسیدگی کنند.
 
 موضوع قابل توجه این است که در این سخنان، از سکوت دولتهای عربی و مجامع بین المللی انتقاد شده است؛ البته شک داریم که پادشاه سعودی از این موضوع کاملا مطلع باشد؛ این سخنرانی با  4 هفته تأخیر منتشر می‌شود، و طی این مدت ما هیچگونه موضع رسمی از عربستان در قبال جنایت‌های اسرائیل در غزه که همطراز با جایگاه عربستان باشد، نشنیدیم.

همه آن چیزی که از عربستان (درباره غزه) شنیدیم، مقاله‌ای شاهزاده "ترکی فیصل" رئیس سابق سازمان اطلاعات عربستان بود، که در آن به شدت مقاومت فلسطین را مورد سرزنش قرار داده، و آن را مسؤول جنگ و تبعاتش دانسته است.



جنایتها در غزه لکه ننگ دیگری بر پیشانی دولتهای رسمی عربی و سران آنها است که همگی سکوت کردند و ترجیح دادند که سر خود را به طرف دیگر بچرخانند؛ برخی از آنان هم در روز روشن با تجاوز رژیم اسرائیل همدست شدند که این کار آنها بدتر از سکوت بود؛ البته برخی از آنها هم از اسرائیل و ارتش آن خشمگین شدند، البته نه به خاطر جنایتها درغزه ،بلکه به دلیل پایان ندادن به مأموریت خود در چند روز.

صبح جمعه یک روزنامه نگار هندی با من تماس گرفت و از من خواست دلیل سکوت کشورهای عربی در قبال جنایتهای اسرائیل را برای او توضیح دهم؛ اعتراف می‌کنم که در پاسخ دچار مشکل شدم، تجاوز به غزه آشکار است و برخلاف دیگر جنگها، همه طوایف و مذاهب درباره ضرورت مقابله با آن اتفاق نظر دارند؛ پس چرا آنها کاری برای مقابله با آن انجام نمی دهند و فقط سکوت می کنند؟

سران کشورهای آمریکای لاتین که ده ها هزار کیلومتر فاصله دارند، و مسیحی هستند سفارخانه های اسرائیل را بستند و سفرای این رژیم را اخراج کردند، و برای ابراز همدردی خواستار استقبال از کودکان مجروح و یتیم غزه شدند، ولی ما حتی از یکی از سران عرب نشنیدیم که دست به چنین کاری بزند، یا پلی هوایی را برای انتقال مجروحان از بیمارستانهای غزه بگشاید؛ بلکه همه رویدادها برعکس بود، و هم پیمان مصری تشویق شد که مرزها را محکمتر ببندد، و قربانی را مسؤول کشتار بداند و جلاد را از هرگونه سرزنشی دور بدارد.

  اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی بخصوص منطقه غزه همچنان ادامه دارد و سازمان های بین المللی و شورای امنیت، عاجز از انجام وظیفه خود همچنان به نظارت این اقدامات ددمنشانه نشسته اند. سران کاخ سفید و دیگر کشورهای حامی صهیونیسم با تایید آتشباری اشغالگران قدس در مناطق مسکونی غزه، آن را مشروع و دفاع از خود می نامند! و در عین حال مشغول ارزیابی کارکرد انواع و اقسام تجهیزات و مهمات ممنوعه و غیر ممنوعه بر روی آزمایشگاه غزه و ساکنان بی دفاع آن هستند.
حاکمان خائن و بی غیرت اکثر کشورهای عربی بویژه رژیم های مرتجع منطقه خلیج فارس با سکوت مرگبار خود در قبال قتل عام مردم مظلوم فلسطین، درد و رنج آنان را چندین برابر نموده و مردم غزه در مواجه با خبرنگاران، خشم و نفرت خود را از بی تفاوتی رهبران کشورهای عربی اعلام می نمایند. بسیاری از مردم غزه، سران مرتجع عرب را شریک جرم صهیونیست ها می دانند و با عملکردی که این به اصطلاح رهبران عرب در ماجرای غمبار فلسطین از خود نشان می دهند، به نظر می رسد که دیدگاه مردم زجر کشیده غزه در مورد آنان کاملا صحیح و منطبق با واقعیت است.
هرچند ملل آزاده در کشورهای مختلف جهان با انجام راهپیمایی و تظاهرات اعتراض آمیز، خشم و انزجار خود را از جنایات صهیونیست ها اعلام و بر حمایت از مردم مظلوم فلسطین پافشاری می نمایند اما وابستگی سران این کشورها و ترس آنان از نظام سلطه، تاکنون مانع از تحقق اراده ملت ها در دفاع از حقوق مردم فلسطین شده است.
در چنین شرایطی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر شجاع و فرزانه انقلاب اسلامی در دیدار با نمایندگان تشکل‌ها و گروه‌های دانشجویی بار دیگر بر حمایت از مردم فلسطین تاکید فرموده و با تبیین ریشه‌ها و عوامل حوادث دردناک غزه، اقدامات جنایتکارانه صهیونیست ها را نشان دهنده خوی تجاوزگری و گرگ‌صفتی رژیم صهیونیستی اعلام نمودند.
ایشان با اشاره به مصائبی که این روزها بر مردم مظلوم غزه می‌گذرد افزودند: رژیم جعلی صهیونیسم در عمر 66 ساله خود، بارها و بارها با گستاخی«سیاست خشونت آشکار و مشت آهنینی» را به اجرا درآورده است ضمن اینکه دفاع وقیحانه آمریکا و غرب از جنایات صهیونیستها باید به عنوان یک تجربه مهم، در «شناخت، نگاه و برخورد» همه‌ی ما با غرب اثر بگذارد و بفهمیم که واقعیت‌ها و حقیقت آمریکا، همین است.
مقام معظم رهبری در بخش دیگری از سخنان خود، علاج واقعی غده سرطانی صهیونیسم را از بین رفتن این رژیم نامشروع دانستند و تاکید فرمودند:«تا آن هنگام، مقاومت قاطع و مسلحانه فلسطینی‌ها و گسترش آن به کرانه باختری، تنها راه مقابله با این رژیم وحشی است». این بخش از سخنان مقام معظم رهبری اشاره به دو حقیقت در موضوع فلسطین داشت؛ نخست آنکه بدون از بین رفتن رژیم جعلی صهیونیستی، امکان صلح و ثبات در منطقه وجود نخواهد داشت و مطلب دوم اینکه همراه شدن کرانه باختری با نوار غزه در شرایط کنونی یکی از ضروری ترین و مهم ترین راههای تقویت مقاومت ملت فلسطین در مقابل رژیم جنایتکار صهیونیستی است.
اگر چه مقاومت مسلحانه رزمندگان فلسطینی در غزه از حمایت مردم صبور آن منطقه برخوردار بوده و توانسته است با برهم زدن محاسبات جنایتکاران صهیونیست و حامیان آنان، عزت ملت فلسطین را احیا نماید اما باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که محدود بودن وسعت منطقه غزه و تراکم شدید جمعیتی در آن باعث میشود هر نوع تهاجم صهیونیست ها به این منطقه، با تلفات انسانی زیاد و خسارات مادی شدید همراه باشد.
بدیهی است در چنین شرایطی پیوستن کرانه باختری به مقاومت مسلحانه و مقابله جدی آنان با رژیم اشغالگر قدس، اولا اتحاد واقعی مردم ساکن در دو قسمت جدا افتاده سرزمین فلسطین را به دنبال خواهد داشت و ثانیا با گسترش مناطق درگیری، فشار بر صهیونیست ها را افزایش خواهد داد و این به معنی بالا بردن هزینه اقدامات نظامی سران جنگ طلب و جنایتکار رژیم جعلی صهیونیستی است و همانطوریکه مقام معظم رهبری فرمودند می تواند باعث کوتاه آمدن احتمالی صهیونیست ها شود.
نگاهی به نقشه جغرافیای سرزمین فلسطین، به خوبی اهمیت گسترش مقاومت مسلحانه به کرانه باختری را آشکار می سازد و همه کارشناسان مسائل سیاسی و نظامی بر این باورند که همگام شدن واقعی ساکنان کرانه باختری با مردم غزه، تاثیرگذارترین حرکتی است که ملت فلسطین در مقطع کنونی می تواند برای نجات خود و دفاع از آرمان و سرزمین خود انجام دهد.
از سوی دیگر، محاصره چندین ساله غزه از سوی دشمن صهیونیستی عرصه را برای مردم مقاوم آن منطقه به حدی تنگ نموده که به اذعان سازمان های بین المللی، غزه به زندانی بزرگ تبدیل گردیده که هر لحظه امکان فاجعه انسانی در آن می رود. مردم کرانه باختری با قیام همه جانبه خود علیه نژادپرستان صهیونیست، می توانند اشغالگران قدس را به خاتمه دادن محاصره غزه مجبور سازند.
یقینا مردم فلسطین بویژه ساکنان کرانه باختری بر این امر واقفند که تنها برخورد قدرتمندانه و مقاومت قاطعانه و مسلحانه می تواند رژیم آدم‌کش صهیونیستی را وادار به عقب نشینی نماید و به رفتار ظالمانه و غیر انسانی آنان در سرزمین های اشغالی خاتمه دهد. مقام معظم رهبری در این رابطه می فرمایند«ما معتقدیم کرانه‌ی باختری نیز باید مانند غزه مسلح شود و کسانی که علاقه‌مند به سرنوشت فلسطین هستند در این زمینه فعالیت کنند تا رنج و محنت مردم فلسطین، در پرتو دست قدرتمند آنها، و ضعف دشمن صهیونیست، کاهش یابد».
ساکنان کرانه باختری بویژه جوانان مومن و انقلابی فلسطین باید در این مقطع حساس به وظیفه دینی و ملی خود در قبال هموطنان خود عمل نموده و به هر وسیله ممکن رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین را به تجدیدنظر در رفتار خود نسبت به مردم مظلوم غزه وادار سازند و با پیوستن به مقاومت مسلحانه، گام موثری برای دفاع از عزت و شرف ملت فلسطین و رهایی قدس شریف بردارند و بدانند که راه دیگری غیر از مقاومت مسلحانه برای آزادسازی فلسطین از چنگال صهیونیسم وجود ندارد.