شهرداری برای تخریب «بزرگترین خانه تاریخی تهران» و تغییر کاربری آن از سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استعلام نگرفته است.
گروه میراث فرهنگی، شهرداری برای تخریب «بزرگترین خانه تاریخی تهران» و تغییر کاربری آن از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استعلام نگرفته
است.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع
رسانی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سپیده سیروس نیا معاون میراث
فرهنگی استان تهران در خصوص تخریب "بزرگترین خانه تهران" گفت: شهرداری
برای تخریب بناهای قدیمی از میراث فرهنگی استعلام می گیرد تا نسبت به ارزش تاریخی
بنا اطمینان حاصل کند.
وی افزود: اما برای تخریب
این بنا از سازمان میراث فرهنگی استعلامی گرفته نشده و ما این موضوع را پیگیری
خواهیم کرد.
سیروس نیا گفت: این بنا در
فهرست آثار تاریخی به ثبت نرسیده اما به لحاظ ارزش معماری شاخص است.
معاون میراث فرهنگی تهران
با تاکید بر این که شهرداری هیچ نوع مجوزی برای تخریب "بزرگترین خانه
تهران"ندارد، عنوان کرد: موضوع از سوی سازمان به طور جدی دنبال خواهد شد.
«بزرگترین خانۀ تاریخی تهران» خانهای است با وسعت 11 هزار و
543 متر مربع که در خیبان جردن(آفریقا) واقع شده و به "کاخ ثابت پاسال"
معروف است.خانه ارزشمند تاریخی یا "حضیره القدس بهائیت" در تهرانطی روزهای اخیر اخباری مبنی بر تخریب یکی از بزرگترین خانه های موجود در
پایتخت منتشر شده است و برخی رسانه ها، القابی چون « خانه تاریخی و
ارزشمند» در توصیف این ساختمان به کار برده اند . این در حالی است که که با
خواندن این گزارش ها، بیش از هر چیز اسطوره سازی رئیس فرقه بهائیت ایران و
معرفی ساختمان مرکز بهائیان تهران به چشم می خورد.
در این اخبار و
گزارش ها، ضمن تخطئه ساخت بنای جدید در ساختمان مرکز بهائیت ایران که منزل
حبیب پاسال (ثابت) در آن قرار دارد، منزل سرکرده فرقه بهائیت در ایران که
حلقه اصلی مدیریت و هماهنگی های فرقه ضاله بهائیت به شمار می رفته است
"خانه ارزشمند" و "خانه تاریخی" و "میراث ارزشمند کشور " برشمرده شده است!
این
در حالی است که صرف ساخته شدن خانه ای در قبل از پیروزی انقلاب، نشانه و
مستندی بر تاریخی بودن آن محل محسوب نشده و از سوی دیگر، اطلاق توصیفاتی
چون کاخ ورسای ایران تنها بهانه ای برای مهم جلوه دادن این ساختمان به نظر
می رسد.
در حالی که بایستی متولیان پاسخگو باشند که چرا تاکنون
تصمیمی برای تخریب "حضیره القدس بهائیت" و منزل فردی که اسناد ساواک از وی
به عنوان " محور اقتصاد بهائیت در دوران پهلوی" (گزارش اطلاعات داخلی
ساواک، با عنوان محافل داخلی مخابره شده از سوی مامور ویژه شماره 718/300
مورخ 25 آذر 42 ) یاد می شود در تهران انجام نداده اند و دلیل تعلل در از
بین بردن نشانه های بازر دست ساز صهیونیزم در رژیم شاهنشاهی چیست؟
البته
می توان فرض را بر بی اطلاعی منتشر کنندگان این مطالب نیز گذارد اما تنوع و
تعدد این موضوع و حواشی و مدل پرداختن آن این امید را که تلاشی هماهنگ
برای دفاع از یک مرکز ضدانقلاب و ضد ایرانی اجام نمی شود کم رنگ و بی اثر
می کند.
برای آشنایی خوانندگانی و منتشر کنندگان مطالب اینچنینی که
کمتر با سرکرده بهائیت ایران و بزرگترین کارتل مواد مخدر به روایت ساواک
آشنا هستند خلاصه ای از وضعیت وی تقدیم می شود.
ثابت پاسال کیست؟
حبیب
الله ثابت معروف به ثابت پاسال در سال 1283 شمسی در تهران و در خانواده ای
که پشت اندر پشت یهودی بودند ، متولد شد. پدرش که پارچه فروش بود ، به
فرقه بهائیت پیوسته بود. وی تحصیلات متوسطه را در مدرسه سن لویی ( مدرسهء
فرانسویان ) گذراند . ثابت پاسال در طوی زمان ، به یکی از ثروتمندترین
مردان ایران تبدیل شد و گفته می شد دومین فرد ثروتمند، پس از شاه است.
در
اسناد و مدارک بسیـاری، ثروتمند شدن ثابت پاسال که پدرش یک یهودی پارچه
فروش دوره گرد بود، به بهایی بودنش و حشر و نشر او با مراکز صهیونیستی و
بهائیان فعال در دربار محمدرضا پهلوی که کم هم نبودند نسبت داده اند. بعید
به نظر می رسد در صورت عدم وابستگی به دربار، بهائیت و محافل صهیونیستی ،
ثابت پاسال می توانست به چنین ثروت هنگفتی دسترسی یابد.
از
فعالیتهای ثابت پاسال در دورهء حکومت شاه، تاسیس تلویزیون ایران در سال
1337 شمسی است. در این سال ، مجلس شورای ملی با تصویب قانونی ، به وی اجازه
داد تا تلویزیون ایران را تاسیس کند. ثابت پاسال توانست با سوء استفاده از
معافیتهای گمرکی و مالیاتی پیش بینی شده در این قانون ، علاوه بر تملک
تلویزیون ، دارائیهای خود را گسترش دهد.
پرونده این سوء استفاده
بعدها توسط سازمانهای نظارتی زمان شاه نیز بررسی گردید لیکن بدلیل نزدیکی
او به دربار، بویژه حسب ارتباطات ویژه ء میان او و نخست وزیر وقت، امیر
عبـاس هویدا – که او نیز بهایی بود – این پرونده به دست فراموشی سپرده شد.
حبیب
الله ثابت پاسال که فراماسون هم بود ، با نزدیک شدن به روزهای پیروزی
انقلاب اسلامی از ایران گریخت و به آمریکا رفت و در این کشور مدیریت یکی از
حضیره های بهائیت را برعهده گرفت. ساواک به نقل از اطرافیان در اسناد خود
پاسال را پول پرست و شارلاتان معرفی می کند.