جبهه ای به نام «انديمشك» در سالی به نام «پیروزی»

گروه سیاسی،عباس اسلامي پور: روزهای آخر شهريور سال 1359 رژيم بعث عراق به نمايندگی از استكبار جهانی، آغازگر جنگی شد كه گرچه خسارات و زيان های فراوانی به جهت اقتصادی و اجتماعی و ... سبب شد اما به گفته عارف مهربان جماران  يك، نعمت بود ...

به گزارش بولتن نیوز، در سال ششم جنگ تحميلی و در روزهايی كه خورشيد با اشعه هايش سعی داشت گرمای خود را بر سرمای پائيز سال 1365 نشان دهد، آسمان شهر انديمشك مملو از پرنده های آهنين شد كه سعی داشتند پرچم مقاومت و ايستادگی را از دست مردم اين ديار به زير بكشند، هر لاله ای كه در بمباران يك ساعت و چهل و پنج دقيقه ای  شهر بر زمين خونرنگ شهر پرپر می شد، هجای بلند ايثار از گوشه ای ديگر فضا را پُر می نمود.
 
روز سه شنبه چهارم آذر ماه سال 1365 درحالی كه ساعت از يازده و چهل و پنج دقيقه گذشته بود دشمن بعثی با بهره گيری از توان نيروی هوايی خود و با 54 فروند هواپيمای اهدايی كشورهای استعمارگر، مردم انديمشك را مورد هجوم خود قرار دادند و در اين مدت ديوارهای شهر همچون گهواره ای مدام می لزريد اما هيچگاه فرو نريخت.

پرسشي كه اذهان را مشغول می سازد، انتخاب يك شهر با جمعيتی حدود 50 هزار نفر و بمباران طولانی مدت آن چه ارزشی برای صدام و نيروهای حزب بعث داشت؟

برای پاسخ به اين پرسش و ابهام، ابتدا مروری كوتاه بر حوادث سال1365 در جنگ تحميلی می پردازيم و سپس به سندی مهم اشاره می نماييم:

در بخشی از پيام مهم امام راحل در آغاز سال 1365 آمده است:

«انبياء نمي خواستند كه جنگی باشد و نمي خواستند كه دعوتی باشد به غير از اين دعوت، دعوت به گرفتن كشور و دعوت به اين ها، هيچ وقت در آن ها نبوده است. ما اگر چنانچه در اين پيروزی ها كه بحمدالله بطور چشمگير حاصل شده است، ما از آن راهی كه انبياء دارند منحرف نشويم، سال نو بر ما مبارك است و ما پيروز هستيم ... »

نامگذاری سال 1365 از سوی امام خمينی(ره) به نام سال پيروزی می توانست نقطه عطفی در حوادث سال ششم جنگ باشد سالی كه در تيرماه آن "مهران" آزاد شد و در شهريور آن اجلاس هشتم غيرمتعهدها برپا و با سخنرانی قاطع و حكيمانه حضرت آيت الله خامنه ای و تحميلی بودن جنگ و متجاوز بودن عراق مطرح گرديد.

در اين سال قطعنامه 588 در شورای امنيت سازمان ملل متحد در مورد جنگ تحميلي عراق به ايران تصويب، اما بدليل اين كه از نام بردن كشور متجاوز پرهيز شده بود، جمهوری اسلامی ايران آن را نپذيرفت. همچنين اعزام تاريخی سپاهيان حضرت محمد(ص) كه در قالب سپاه يكصد هزارنفری شكل گرفته بود، پيام مهم ايستادگی و مبارزه تا پيروزی را نويد می داد و سرانجام نيز عمليات غرورانگيز كربلای 5 كه دروازه شهر "بصره" را به لرزه در آورد از حوادث سال 1365 بود كه به عقيده نگارنده سالی متفاوت در دوران هشت ساله جنگ تحميلی به شمار می رود.

دشمن هم با توجه به پيام مهم حضرت امام (ره) و رصد شرايط جمهوری اسلامی و حوادث ميدانی جنگ تحميلی، هجوم هوايی را  سرلوحه كار خود  قرار داد و اوج جنگ شهرها را رقم زد. البته ناگفته پيداست در حملات هوايی دشمن بعثی هدف، ايجاد رعب و وحشت و شكستن حلقه مقاومت مردم در پشت جبهه و انهدام مراكز مهم پشتيبانی كشور بود. در اين راستا شهرهای مختلف كشور ازجمله تهران، اصفهان، اهواز، قم و تأسيسات نفتی در خليج فارس مورد هدف بمباران هواي واقع شدند.

اما برای طولانی ترين بمباران هوايي در انديمشك می توان دلايل زيادی برشمرد كه مهمترين آن پيوند ناگسستنی مردم اين ديار با مولا و مقتدای خويش و اعزام فرزندان برومند اين شهر در خط مقدم بود، فرزنداني كه در قالب گردان حمزه و پيش از آن گردان قائم توانستند در عمليات های مهمي چون فتح المبين، بيت المقدس، والفجر 8 و نصر 4 فداكاری كنند.

دليل دوم، نوشته اعتراف گونه آقايان آنتونی كردسمن و آبراهام واگنز در كتاب درس هايی از جنگ مدرن می باشد كه در آن به صراحت بيان شده در 25 نوامبر 1986 (4 آذرماه 1365) دور جديدی از حملات هوايی عراق آغاز شد. حدود 54 جنگنده عراق به 6 هدف كه شامل پايگاه شكاري نزديك دزفول، يك پادگان نظامی، يك پايگاه هوايی، تأسيسات لارك و ايستگاه راه آهن انديمشك (حمله) شد.


در اين كتاب مهم از يك ابهام ديرين پرده برداشته و آن اين كه ايستگاه راه آهن انديمشك بعنوان مركز ثقل و بارانداز جنگ تحميلي از حيث نيروي انساني و امكانات پشتيباني بايد مورد حمله قرار گيرد . همچنين در اين كتاب آمده است : نيروي هوايي عراق حالا ديگر از هميشه قوي تر است . تجهيزات جنگي و سيستم هاي سوختگيري هوايي كه از شوروي و فرانسه به عراق رسيده بود به جنگنده هاي ميراژ اف-1 امكان سوختگيري در پروازهاي طولاني داده بود.

مشاهده مي شود اين هجوم طولاني مدت با برنامه ريزي و كاملاً هوشمندانه از سوي جبهه دشمن صورت گرفته است چرا كه اگر انديمشك در سال ششم جنگ تحميلي كه سال پيروزيهاي بزرگ بود،عقبه استراتژيك و مهم در جبهه هاي مياني و جنوب محسوب  مي شد با انهدام و يا كم اثر شدن نقش آن، در صحنه نبرد نيروهاي رزمنده دچار مشكلات و چالش هاي بزرگ مي شدند اين اهميت از آن رو بيشتر خودنمايي مي كند كه:

1- انهدام خط راه آهن بعنوان حلقه اتصال جبهه هاي جنوب و مياني با مركز كشور ، سبب اختلال در اعزام نيرو و امكانات پشتيباني به خط مقدم مي شد.

2- انهدام مخازن نفت مستقر در انديمشك سبب اخلال در توليد نفت و شوك اقتصادي را رقم مي زد.

3- انهدام ايستگاه اصلي برق شمال كه در منتهي اليه جنوبي شهر واقع است موجب بروز قطعي برق و ذخيره انرژي مي شد.

4- از بين بردن نيروي انساني كه در 21 پادگان اطراف شهر انديمشك مشغول آموزش و آمادگي جهت حضور در خط مقدم بودند ، سبب خالي شدن جبهه هاي مياني و جنوب از نيروي رزمنده مي گشت.

در كنار اين ها دشمن سعي در انهدام مراكز درماني چون شهيد كلانتري كه بار اصلي تيمارداري جبهه را بر دوش مي كشيد موجب اختلال در امور درماني رزمندگان را رقم مي زد و در نهايت هم "مقاومت مردمي" شهري شكسته مي شد كه حضرت امام خميني (ره) در مورد آن فرمودند: اين انديمشك است كه مورد هجوم تجاوز واقع مي شود ، دنباله اش جنگ جنگ تا پيروزي مي گويد.
 
دشمن با همه توان خود در آذر ماه 1365 براي شكستن اين حلقه مهم سعي نمود اما مردم قهرمان و مقاوم انديمشك ، در حماسه اي ماندگار، سرود مقاومت را سر دادند و در اين روز  كه 75 شهيد از شهروندان انديمشك و بيش از 200 شهيد متشكل از رزمندگاني كه به قصد عزيمت به سرزمين نور وارد ايستگاه راه آهن شده بودند و 500 مجروه نه تنها كمر خم نكردند بلكه در روز هشتم آذر در مراسم تشييع لاله هاي خود كه بر گرد تابوت فرمانده شهيد عزت اله حسين زاده از فرماندهان گردان حمزه سيد الشهدا لشكر 7 وليعصر «عج» طواف مي نمودند بر عهد و پايمردي خود در دفاع از آرمان هاي نوراني اسلام و فرامين  عارف مهربان جماران و راه سرخ و ناتمام شهدا مصمم تر و ايستاده تر شعار «ما ايستاده ايم» را سر دادند ...

سه شنبه چهارم آذر ماه 1365 روز حماسه مقاومت مردم انديمشك است روزي كه جاي آن در تقويم ديار ايران اسلامي خالی است ...