یک هنرمند عرصه گرافیک با اشاره به مولفههای جهانی شدن گیم ایران، گفت: برای جهانی شدن گیم نیازمند به یک زبان بین المللی و همه گیر هستیم تا مخاطبان جهانی قادر باشند با شخصیت ها و فضای ایرانی ارتباط برقرار کنند.
گروه فرهنگ و هنر: یک هنرمند عرصه گرافیک با اشاره به مولفههای جهانی شدن گیم ایران، گفت: برای جهانی شدن گیم نیازمند به یک زبان بین المللی و همه گیر هستیم تا مخاطبان جهانی قادر باشند با شخصیت ها و فضای ایرانی ارتباط برقرار کنند.
به گزارش بولتن نیوز، کوروش پارسانژاد، هنرمند عرصه گرافیک، با اشاره به ظرفیت های مغفول مانده و توانمندی هنرمندان ایران در حوزه بازیهای رایانهای گفت: هر چند تاکنون تجربه ای در ساخت گیم نداشتم اما چون مدتی درگیر تولید بازی های کانون پرورشی فکر کودکان و نوجوان هستم و در این حیطه، فعالیت بعضی از دوستان تصویرگر و شخصیت سازی و فضاسازی گیم ها را از نزدیک رصد می کنم، بر این باورم ما در ساخت گیم از بازی رایانهای نیروی انسانی هیچ کمبودی نداریم.
وی افزود: هنرمندان بسیار خلاقی در کشور هستند که نه تنها دانش های روز را فرا گرفته اند، بلکه از تجربه و مهارت کافی در این زمینه برخوردارند.
پارسانژاد با تاکید بر اهمیت ایدهپردازی در صنعت گیم، تصریح کرد: بخشی از موفقیت یک گیم به دانش، تجربه و مهارت طراح برمی گردد، اما عامل تعیین کننده دیگر، ایده و موضوع بازی است. موضوع و روحیه بازی نیز در طراحی فضا و شخصیت سازی عنصر تعیین کننده است.
این هنرمند ادامه داد: البته سخن از اهمیت موضوع به معنای نادیده گرفتن نقش هنر و هنرمند در گیم نیست، چرا که گاه طراح از یک موضوع بسیار ساده، طرحی خلاقانه ارائه می دهد که ضعف موضوع را پوشش می دهد. این موفقیت ریشه در قابلیت های او از نظر تفکر و شیوه بیانی دارد، که می تواند خلاقیت های خودش را چنان با موضوع ادغام کند و آن را چنان بسط و شاخ و برگ دهد که مقبولیت و پذیرش بیشتری داشته باشد.
وی با بیان اینکه نباید دیوار هنرمندان را در ناکامی های این حوزه کوتاه تر ببینیم، تصریح کرد: برخی عادت کرده اند که اگر یک بازی رایانه ای در کسب موفقیت ناکام بود، همه کاسه کوزه ها را سر طراح بشکنند، در حالیکه سخن از نقش اساسی طرح خلاق در صنعت گیم به این معنا نیست که هر موضوع پیش پا افتاده ای لزوما با طراحی جذاب قابل عرضه است.
پارسانژاد در ادامه با اشاره به مولفه های ورود عناصر بومی به گیم، خاطر نشان کرد: قبل از استفاده از عناصر بومی در گیم باید تعیین شود که چه مقدار می توان از این عناصر فرهنگی، فضا و شخصیت های بومی در طراحی استفاده کرد؟ آیا اصلا لزومی به این کار هست یا نه؟ و اگر هست چطور آنها را برای مخاطبی که نمی شناسد، مقبول کنیم. زیرا برای جهانی شدن گیم نیازمند به زبان بین المللی هستیم تا مخاطبان جهانی قادر باشند با این شخصیت ها و فضای ایرانی ارتباط برقرار کند.
وی در پایان تاکید کرد: در استفاده از عناصر بومی نیز معادله نسبت موضوع و طراحی مصداق پیدا می کند، و علاوه بر طراح موضوع نیز تعیین می کند که محدوده ورود طراحان به فضای ایرانی و انتخاب شخصیت های بومی چقدر است؟ در هر دو صورت چه فضای گیم همه گیر و جهانی باشد و چه بومی باشد، تصویرگران و طراحان گرافیک ایران هر کدام خالق سبک هایی منحصر به فرد هستند و حرف های زیادی برای گفتن دارند.