فاینانس چینی سکوی پرتاب زنگنه در پتروشیمی یا قبول درستی سیاستهای احمدی نژاد / زنگنه به بیانات رهبری بیشتر دقت کند!

گروه سیاسی، جای هیچ گونه شک و شبهه ای اکنون باقی نمانده است که  آنچه که قرار است سکوی پرتاب آقای زنگنه به عنوان ژنرال نفتی در کشور باشد مطابق با قول و قرار وعده های او در هنگام گرفتن رای از مجلس نیست.

به گزارش بولتن نیوز، از این منظر بود که او قول داده بود که شرکتهای بزرگ اروپایی و آمریکایی را به ایران بیاورد و از ورود اجناس به اصطلاح بنجل چینی به صنعت نفت کشورمان ممانعت به عمل آورد

او با اعتقاد راسخ به اینکه می تواند کمپانی های بزرگ و عظیم نفتی دنیا را به بازار نفت و گاز ایران وارد کند گفته بود می تواند آنها را متقاعد به سرمایه گذاریهای میلیاردها دلاری در ایران کند و شرکت ملی نفت ایران می تواند با سرمایه گذاریهای کمپانیهای بزرگ اروپایی و آمریکایی بخش بزرگی از صنعت نفت کشورمان را به حرکت درآورد

حالا بعد از یک سال معلوم شده که هیچ کدام از قول و قرار های آقا ی زنگنه به حقیقت نپیوسته و روز به روز با تشدید تحریمها مشخص گردید که نه تنها هیچ شرکت خارجی در این قبیل از مناقصه های شرکت ملی نفت ایران شرکت نمی کند و هیچ کدام از آنها نمی تواند با توجه به شرایط تحریمی در مناقصه شرکت کنند بلکه این شرکتهای خارجی هیچ برنامه ای ندارند که در ایران سرمایه گذاری کنند.

حالا آقای زنگنه متوجه گردیده که اگر زمانی ژنرال نفتی بوده ان زمانی بوده که کسی رقیب او وجود نداشته اما اکنون مشخص گردیده که او همان موقع هم به اصطلاح خودش گروهبان نفتی بوده است.

آقای زنگنه از روزی که بر وزارت نفت نشسته است همچنان می خواهد یک سمینار و همایش بزرگ با شرکت بزرگترین شرکتهای نفتی برگزار کند.

اما وقتی که آقای زنگنه دید که هیچ گونه فعالیتی نمی تواند در زمینه پروژه های نفت و گاز انجام دهد یکباره مسیر دیگری را برای خود انتخاب کرد او پی برد که تنها چیزی که اکنون در دست دارد قراردادهایی است که دولت احمدی نژاد با چینی ها بسته و تعهداتی است که از انها گرفته است.

 اکنون که چرخ نفت و گاز از حرکت افتاده است زنگنه می خواهد حداقل با فاینانس چینی راه را برای ورود چینی ها به صنعت پتروشیمی کشور باز نماید و از طریق چینی ها این صنعت را به اصطلاح به جلو هدایت کند.

اکنون ایران و چین بر روی بازگشایی فاینانس 12 طرح جدید پتروشیمی به توافق رسیده اند . حجم بازگشایی فاینانس های چینی را بین چهار تا چهار و نیم میلیارد دلار تعیین کرده اند. قرار است در فاز اول اجرای این فاینانس چهار طرح جدید پتروشیمی نیز برنامه ریزی و اجرا شود.

اینکه چگونه شده است که فاینانس چینی با تجهیزات خارج از استاندارد کمپانیهای پتروشیمی چینی امروز حکم طلا برای وزارت نفت پیدا کرده و اینکه چگونه شده که آقای زنگنه که با کبکبه و ادعاهای آنچنانی از مشارکت شرکتهای اروپایی در پروژه های نفت و گاز ایران سخن بمیان رانده بود اکنون قصد دارد در سال دوم وزارت خود با کمپانیهای چینی مسیری را که دولت احمدی نژاد باز کرده بود را ادامه دهد و از آن سکویی برای پرتاب خود به دست بیاورد سوالی است که خود زنگنه باید به ان جواب بدهد.

محور دوم در عملکرد زنگنه در یک سال گذشته ارتباط پیدا می نماید به انتقاد رهبر معظم انقلاب از اظهارنظرهای مبالغه آمیز و غیرمنصفانه درباره دولت های گذشته.

حضرت آیت الله خامنه ای تأکید کردند: "همواره دولتها نسبت به دوره های گذشته خود منتقد بوده اند که ایرادی هم ندارد اما این انتقاد نباید حالت اغراق آمیز و تخریب پیدا کند زیرا در روحیه مردم تأثیر بد می گذارد و آنان را نسبت به آینده نیز نامطمئن می کند. ایشان با اشاره به برخی اظهارنظرهای مبالغه آمیز و غیرمنصفانه درخصوص دولت های گذشته افزودند: اگر در این اظهار نظرها بی انصافی شود، قطعاً در آینده نیز نسبت به عملکرد ما هم بی انصافی خواهد شد. اگر برخی سیاست ها یا عملکردهای دوره گذشته را قبول نداریم، بهترین شیوه، اصلاح آن در عمل است و این روش، بهتر از اظهار نظر است".

اما زنگنه هم قبل از سخنان رهبری دولت قبلی را تخریب می کرده و هم بعد از بیانات ایشان به این کار ادامه می دهد!.

زنگنه شامگاه سه شنبه 19 شهریور در مراسم اختتاميه «يازدهمين اجلاس کميسيون دائمي همکاري هاي تجاري و اقتصادي ايران و روسيه» در پاسخ به اين سوال که آيا ابزاري در توافق با روسيه ديده شده تا ايران وارد کننده صرف نشود و تکنولوژي وارد کشور شود، گفت: اين پيش بيني ها انجام شده و هم در صحبت هاي من و هم در صحبت هاي آقاي نوواک به آن اشاره شده است.

 رئيس طرف ايراني يازدهمين اجلاس کميسيون همکاري هاي مشترک اقتصادي و تجاري ايران و روسيه با بيان اينکه روابط بين دو طرف پايدار مي ماند، اظهار کرد: روابطي پايدار مي ماند که به نفع دو طرف باشد، ولي اجراي چنين اسنادي آدم هاي عاقل مي خواهد.

گفته زنگنه در اصل ماجرا که نگاه بکنی به شکلی در کنایه به توافقات صورت گرفته در دولت قبل با چین و دیگر کشورها است!.

وزیر نفت 21 مهر هم در برنامه پایش گفته بود: دوران بخوربخور تمام شد/ زنجانی تنهایی پول‌های نفت را بالا نکشیده.

حضور وزیر نفت در برنامه تلویزیونی پایش و سخنان حاشیه‌دار وی در این برنامه گرچه به مذاق بسیاری از هم‌پیمانان وی و گروه خاصی خوشایند بود اما دربرگیرنده نکات فراوانی است که از شیخ‌الوزرای جمهوری اسلامی ایران بعید بود آن هم در دولتی که بیش از سایر دولت‌ها، روی«واژه»‌ها و ادبیات رسمی تأکید ویژه‌ای دارد، البته این تنها بخشی از ماجراست چراکه استدلال‌های وزیر نفت برای پاسخ به این پرسش‌ها کمی از دایره انتقاد‌پذیری مسئولان دولتی خارج بود. به طور مثال زنگنه در چوابهایش گفته است:

مردم که «مرض» ندارند پیامک می‌دهند؛ این عبارت را باید خارق‌العاده‌ترین ادبیات ممکن دانست که از سوی یک وزیر در رسانه ملی بیان می‌شد.

یکی از خبرنگاران در شبکه مجازی از وزیر نفت پرسید می‌دانید که صادرات نفت در دو ماه گذشته کاهش یافته است که زنگنه این چنین پاسخ داد: «کاهش یافته است که کاهش یافته است؛ شما خوشحالید؟ من چه کاری باید انجام می‌دادم که ندادم؟»

یکی دیگر از پرسش‌ها نیز جنبه انتقادی داشت اما رسانه آن مشخص نبود که زنگنه چنین گفت: «از نوع سؤال مشخص است که از همین رسانه‌های مشرق و تسنیم است!»

خبرنگاری دیگر پرسید شما روزانه یک مدیر را برکنار کردید و زنگنه پاسخ داد: «اگر برکنار شده‌اند باید برکنار می‌شدند، عده‌ای خارج از نفت به نفت آمدند و عده‌ای دیگر صلاحیت حضور در نفت را نداشتند».

در توصيه‌هاي پانزده‌گانه رهبر معظم انقلاب به دولت، تأکيد ويژه اي بر موضوع نقد وجود داشت. به گونه‌اي که دو مورد از اين پانزده مورد به اين موضوع اختصاص داشت. مقام معظم رهبري در اين زمينه هم دولت را به «رعايت سعه‌ي صدر و آرامش در قبال انتقادهاي منصفانه» و هم به «رعايت انصاف در انتقاد از اقدامات و سياست‌هاي دولت‌هاي گذشته» توصيه کردند. بنظر مي‌رسد انتقادهاي منتقدان و نوع واکنش رئيس‌جمهور و دولتمردان به اين انتقادها سبب شده تا رهبر معظم انقلاب اينگونه بر اين موضوع تأکيد کنند. در واقع، توصيه رهبر معظم انقلاب در اين خصوص به دولت اين است که همانگونه که انتظار داريد که منتقدان در نقد عملکرد شما جانب انصاف را رعايت کنند، شما نيز بايد در نقد عملکرد دولت گذشته منصافانه قدم برداريد.

اما در ارتباط با مورد اول بايد گفت چون دولت به عنوان مجري قانون عهده دار اجراي بسياري از اموري است که به طور مستقيم و غير مستقيم با زندگي آحاد مردم در ارتباط است، طبيعي است که از سوي آنان مورد انتقاد قرار گيرد. حال، انتقاد از دولت هم هميشه به معناي زير سوال رفتن تلاش‌هاي دولت نيست، بلکه از نظرگاه منتقدان در فلان زمينه ممکن است خللي وجود داشته باشد که لازم است تا از طريق انتقاد، وجود اين خلل ها گوشزد شود. بنابراين، از همه انتقادها نبايد برآشفته شد، بلکه از ديدگاهي آسيب شناسانه نيز مي توان به نقدهاي منتقدان نگريست و از اين منظر مي توان انتقاد را به مثابه فرصت دانست. نکته ديگر اينکه در عملکرد هر فرد، مجموعه يا دولتي طبيعي است که نقاط ضعف و قوت فراوان وجود دارد و آنگاه که ما در جايگاه منتقد قرار مي‌گيريم و بناي نقد عملکرد آنها را داريم، بايستي جانب انصاف را رعايت کنيم.

با اين وجود، در انتقادات دولت کنوني از عملکرد دولت‌هاي گذشته گاه شاهد آن بوديم که جانب انصاف رعايت نشده است. در واقع، دولت به جاي آنکه از طرح ها و برنامه هاي خود براي ساماندهي به وضعيت کشور در حوزه هاي مختلف سخن بگويد در برخي موارد ترجيح داده است تا ضعف هاي دولت قبل را بازگو کند. اين امر هرچند از سوي دولت هاي گذشته نيز مسبوق به سابقه بوده است، اما بخوبي نشانگر ضعف در نظام برنامه ريزي کشور است، بدين معنا که چون در برنامه‌ريزي‌هاي دولت ها نگاه راهبردي وجود ندارد، دولت هاي بعدي کارهاي خود را در ادامه اقدامات دولت قبل تعريف نمي‌کنند و آنگاه که مصادر امور را در اختيار مي‌گيرند چون راهي را که اينان براي اداره و پيشبرد امور مملکت انتخاب مي‌کنند، بعضا تفاوت‌هاي فاحشي با دولت‌هاي قبلي دارد، بنابراين به جاي قدرداني و انتقاد منصفانه از عملکرد دولت‌هاي قبلي، بعضا به انتقادهايي دور از ضوابط روي مي‌آورند. اين موضوع هرچند به تعبير مقام معظم رهبري "ايرادي هم ندارد" و تا حدودي طبيعي به نظر مي‌رسد اما اين موضوع، علاوه بر اينکه از سرعت پيشبرد امور مي‌کاهد، زمينه ساز جدايي و چند قطبي سازي در ميان نيروهاي سياسي کشور نيز مي‌شود. بنابراين، بايستي با نگاهي راهبردي و کلان به امور نگريست تا در اين صورت، هر دولتي به جاي اينکه به تخريب اقدامات دولت هاي قبل از خود روي آورد، خود را ادامه دهنده راه آنان بداند. حال، اگر چه در گذشته اين نقص وجود داشته است اما در شرايط کنوني نيز نبايد همچنان اين روند ناقص را ادامه داد، بلکه بايستي با نگاهي راهبردي درصدد رفع اين نقيصه برآمد.

از وزیر نفت که لقب «شیخ الوزرا» را به دوش می‌کشد انتظار می‌رود در اظهارات، پاسخ به نقد‌ها و همچنین نوع ادبیات کمی تجدیدنظر کند و در مقابل هر پرسشی از هر رسانه‌ای، با تأمل بیشتری پاسخ دهد حتی اگر این پرسش‌ها بالذاته دروغ بوده است همان رویه‌ای که برخی وزرای دولت نهم و دهم در مواجهه با سؤالات خبرنگاران منتقد در پیش می‌گرفتند آن هم با کمترین تجربه وزارت!