فضاي مثبت مذاكرات و پيگيري حقوق ايران با جريان سازي ضد انقلاب مطابقت ندارد

گروه سياسي - روز آن لاين در تاريخ سه شنبه ۳۱ تير ۱۳۹۳ در مقاله اي با عنوان " تحلیل لوس آنجلس تایمز از خواسته‌های ایران، اصرار ایران برای تداوم برنامه هسته‌ای" نكات مختلفي را مطرح كرده و مدعي شده است كه ايران بر برنامه هسته اي، غني سازي و تعداد قابل توجه سانتريفيوژها اصرار داشته باشد، مذاكرات هسته اي به بن بست مي رسد. 

به گزارش بولتن نيوز، رسانه هاي ضد انقلاب و از جمله روز آن لاين در هفته هاي اخير تلاش كرده اند تا به نوعي طرف كشورهاي غربي و آمريكا را بگيرند و اعلام كنند كه درخواست ايران بلندپروازانه است. در حالي كه ايران از ابتداي مذاكرات و شكل گيري دولت آقاي روحاني، تاكيد داشته كه مصمم به پيگيري حقوق هسته اي خود و حق داشتن غني سازي و تامين چرخه سوخت، است و اجازه نخواهد داد كه كشورهاي غربي، برخلاف ان پي تي نظرات خود را تحميل كنند. 

ايران همواره به دنبال جلب اعتماد دو طرف و پيگيري حقوق خود بوده و انعطاف پذيري قابل توجهي داشته است اما اجازه نخواهد داد كه براي مدت طولاني، تحريم ها و محدوديت ها اعمال شود. 

براين اساس، فعاليت رسانه اي كشورهاي غربي و ازجمله بخش فارسي آنها شروع شده تا به نوعي اين نگراني را مطرح كنند كه ممكن است مذاكرات هسته اي ايران به بن بست برسد و نتيجه ندهد تا از اين طريق، ضد انقلاب بتواند فشار بر افكار عمومي را افزايش دهد و در سايه اقدامات كشورهاي غربي، اهداف خود را دنبال كند. 

و سوال اين است كه اين رسانه ها به دنبال چه هدفي هستند و چرا سعي دارند كه قبل از مذاكرات چانه زني كنند و افكار عمومي ايرانيان را نااميد كنند؟ و چرا برخلاف روند مثبت مذاكرات سعي دارند كه دائم ابراز نگراني كنند. 

در حالي كه پيش از ايران، كشورهاي غربي، دموكرات ها و اوباما و بسياري ديگر از سياست مداران غربي علاقه مند هستند كه مذاكرات با ايران به نتيجه برسد اين كه برخي رسانه هاي غربي و ضد انقلاب تلاش مي كنند كه واقعيت را طور ديگري نشان دهند و از به بن بست رسيدن مذاكرات ابراز نگراني كنند با حقايق موجود مطابقت ندارد. 

روز آن لاين در اين مقاله نوشته است: در حالیکه ایران و قدرت‌های جهانی تلاش برای دستیابی به توافق نهایی هسته‌ای را چهار ماه دیگر تمدید کرده‌اند، می‌گویند در راه رسیدن به توافق پیشرفت زیادی داشته‌اند.

اما یک عضو سابق حلقه داخلی اوباما در مورد مسئله ایران می‌گوید، ایران در واقع در مورد مهمترین مسئله فراتر از شش قدرت جهانی رفته است: توان غنی‌سازی جمهوری اسلامی در آینده.

رابرت اینهورن، که تا ماه مه ۲۰۱۳ مشاور ویژه کنترل سلاح وزارت امور خارجه بود می‌گوید، ایرانی‌ها خیلی خاموش تقاضای خود برای غنی‌سازی را بسط داده‌اند. وی هشدار داد که این تقاضاها می‌تواند مذکرات را با مشکل مواجه کند.

نظرات اینهورن قابل توجه است. او از جمله کسانی نیست که از آغاز با توافق مخالفت می‌کرده‌اند، بلکه حامی دیپلماسی بوده و تصدیق کرده‌ که پیشرفت‌های مهمی در برخی از مسایل ایجاد شده و هوادار ادامه مذاکرات است. اما او نگران است که مسئله غنی‌سازی در روند مذاکرات و توافق نهایی بن‌بست ایجاد کند.

اینهورن که اکنون با موسسه بروکینگز همکاری می‌کند، روز شنبه در مقاله‌ای در وب‌سایت این اتاق فکر نوشت، ایران سال‌ها تلاش کرده که غرب حق غنی‌سازی این کشور را به رسمیت بشناسد.

سال گذشته دولت اوباما برای اولین بار بصورت علنی تصدیق کرد که می‌تواند از برنامه غنی‌سازی غیرنظامی ایران حمایت کند. اما حالا ایران جلوتر رفته است و می‌گوید برای سوخت‌رسانی به آن‌چه امیدوار است یک برنامه تولید برق هسته‌ای عظیم باشد، نیاز دارد به اندازه کافی اورانیوم غنی‌شده تولید کند.

حالا ایرانی‌ها اصرار دارند بتوانند تا سال ۲۰۲۱ به آن توانایی برسند، اما شش قدرت جهانی می‌خواهند محدودیت توانایی هسته‌ای ایران حداقل ده سال به طول بیانجامد.

تقاضاهای فزاینده ایران روز هفتم ژوئیه علنی شد. آيت الهی خامنه اي رهبر ایران طی یک سخنرانی گفت، ایران به توان هسته‌ای نیاز دارد که لازمه آن بیش از ۱۰۰ هزار سانتریفیوژ نسل اول است.تقاضای اولیه شش قدرت جهانی این است که ایران محدود به ۵۰۰ تا ۱۲۰۰ سانتریفیوژ نسل اول شود.

برخی از حامیان توافق می‌گویند، بیانات آيت الهد خامنه اي نشانه مثبتی است، چون او انعطاف نشان داده و گفته است که بلافاصله به این توان نیازی ندارند. اما اینهورن، به نقل از علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفته است که در واقع ایران می‌خواهد تا سال ۲۰۲۱ زیرساخت‌های غنی سازی سر جای خود قرار داشته باشند.

هفته گذشته، محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه ایران گفت، پیشنهاد کرده که ایران اجازه داشته باشد ۹۴۰۰ سانتریفیوژ کنونی خود را نگه دارد و طی توافق تعداد آن‌ها را بیشتر نکند. برخی از مقامات غربی، که احتمالا مشتاق پیشرفت هستند، ادعا می‌کنند که این نشان‌دهنده انعطافی جدید از جانب تهران است.اما اینهورن اعتقاد دارد که موضع تهران حالا کاملا مدعیانه است.

ایران به جای کاهش توانایی خود نسبت به آن‌چه امروز دارد، می‌خواهد تمام ماشین‌هایش به کار خود ادامه دهند، تحقیقات و توسعه نامحدود را پی بگیرد، مدت توافق به هشت سال یا کمتر محدود شود و آزاد باشند به محض اتمام توافق، مقیاس صنعتی برنامه هسته ای خود را توسعه دهند.اینهورن هشدار داد، اگر ایران بر این خواسته‌ها اصرار ورزد، مذاکرات "مطمئنا به بن‌بست می‌انجامد."