خانم پیلای، آیا «خون» سوری ها و عراقی ها آن قدر که باید «سرخ» نیست؟!

گروه سیاسی، طی روزهای گذشته با از سرگرفته شدن دور ششم مذاکرات هسته ای ایران و کشورهای 1+5 در وین، ادعایی عجیب غریب از سوی ناوی پیلای، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد، مبنی بر لزوم افزوده شدن مفادی پیرامون مسائل حقوق بشری به این مذاکرات مطرح شد که البته در همان بدو امر با مخالفت جدی مسئولان و طرف ایرانی و به طور ویژه عباس عراقچی معاون محترم وزیر امور خارجۀ کشورمان روبرو شد.

به گزارش بولتن نیوز، کمسیون حقوق بشر سازمان ملل مدعی است، مسائل حقوق بشری نیز باید در چارچوب این مذاکرات موردبحث قرارگیرد و در همین راستا «ناوی پیلای»، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل با اعلام این مطلب از برخی پرونده های قضایی در ایران به عنوان مواردنقض حقوق بشر نام برده است.

بر این اساس، وی در ادامه مدعی شده بود مواردی از قبیل اعدام مجرمان در ایران ناعادلانه بوده و موجب نگرانی جامعه جهانی است. این اظهارات همزمان با تلاش های رژیم صهیونیستی برای تحت الشعاع قرار دادن مذاکرات وین و جلوگیری از به نتیجه رسیدن آن بیان می شود.

این درحالی است که معاون امورحقوقی و بین المللی وزارت امورخارجۀ کشورمان نیز درحاشیۀ دور ششم مذاکرات هسته ای که برای تحریر متن توافقنامۀ نهایی انجام گرفته بود، در واکنش به این قبیل کارشکنی های صورت گرفته و درخصوص اختلافات بسیاری که میان طرفین مذاکرات وجود دارد، گفته: "پرانتزها همه سرجای خودش هست. ما متنی را الان آماده کرده ایم، در جلسه گذشته تقریباً تمام مفادش مورد اختلاف بوده است. هنوز کار بسیاری دارد که به هم نزدیک شویم."

فارغ از این که این مسئله طبیعتاً ازسوی طرف ایرانی مذاکرات هسته ای پذیرفته نشده و مخالفت ایران با طرح این مسئله نیز با لحنی جدی و مستقیم ازسوی نمایندگان کشورمان به طرف های غربی و نیز خبرنگاران اعلام گردیده، سیاست های متناقض طرف آمریکایی به روشنی درپشت پردۀ این درخواست های به ظاهر حقوق بشری و انسان دوستانۀ کمیسر حقوق بشر سازمان ملل پیداست.

با این حال درشرایطی این مسئله با فشار و تحت تاثیر امریکا از زبان یک کمیسر حقوق بشر و برای اعمال فشار به ایران، مطرح می شود که آمریکا بنابر اسناد و مدارک مورد تایید خود ایالات متحده بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان است و اگر به این حجم انبوه مستندات مورد تایید ایالات متحده، انبوهی از اسنادی که به طور ناخواسته در دسترس جهانیان قرار دارد و همگی گواه بر اعمال ناقض حقوق بشری و خلاف حقوق بشری دولت امریکاست را نیز بیافزاییم دیگر صحبتی باقی نخواهد ماند. با این حال تنها بنا بر همان بخش نخست مستندات و مدراکی که اساساً ازسوی خود ایالات متحده منتشر گردیده نیز می توان بر این حقیقت صحه گذارد.

برخی از موارد رسمی نقض حقوق بشر توسط امریکا

بنابر آمار و اسناد موجود و آن دسته از مدارکی که علی رغم سانسور شدید جهان غرب، همچنان در دسترس عموم قرار دارد، امریکا را باید بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان دانست. در زیر به چند نمونه از نقض حقوق بشر در آمریکا آورده می‌شود. خودداری ایالات متحده آمریکا در سال 2013 از تصویب«کنوانسیون حقوق کودکان»، نام این کشور را همچنان در کنار دو کشور سومالی و سودان‌جنوبی به عنوان سه کشور که هنوز این کنوانسیون را تصویب نکردند، قرار داده است.

این خود نمادی از بی‌توجهی به وضعیت کودکان و نقض حقوق آنها در این کشور شده است. نمادی که با موفقیت مخالفان تصویب این کنوانسیون همچنان تا پایان سال 2013 پابرجاست.کودکان جمعیتی حدود 1میلیون تن در آمریکا دارند و طبق آمار در سال 2013 هر روز 5 کودک در نتیجه کودک‌آزاری در آمریکا جان خود را از دست می‌دهند. 19درصد از مردانی که هم‌اکنون در زندان‌های آمریکا هستند، در کودکی برای مدت طولانی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و این آمار در بین زن‌های زندانی حدود 21درصد است.

در همین حال نتایج یک تحقیق جدید در آمریکا نشان می‌دهد دست‌کم 4درصد از افرادی که در این کشور به اعدام محکوم می‌شوند، بی‌گناه هستند. هرچند برخی از این افراد بیگناه درخواست تجدید‌نظر در احکام خود داده و تبرئه شده‌اند اما این موضوع برای همه بی‌گناهانی که به مرگ محکوم شده‌اند، صدق نمی‌کند.

این گزارش شامل یک نکته تکان‌دهنده دیگر نیز هست و آن اینکه بسیاری از افراد بیگناهی که در آمریکا محکوم به اعدام شده‌اند، تاکنون نه تبرئه شده و نه اعدام شده‌اند(حکم آنها اجرا نشده). در این میان تبعیض‌نژادی در آمریکا از دیرباز امری عادی بوده است و این مساله در طول دولت‌های گذشته و درحال حاضر، ادامه داشته است. دولت آمریکا در اظهاراتش، خود را طرفدار تمام شهروندان آمریکایی می‌داند ولی در عمل شاهد تبعیض‌نژادی گسترده، به خصوص در مورد رنگین‌پوستان هستیم.

وقتی به همۀ این ها جنایات هسته ای و اتمی امریکا درجنگ جهانی دوم و استفاده از تسلیحات کشتار جمعی در آن جنگ و همچنین پس از آن (تا به امروز) را بیافزاییم، شاید بتوانیم اندکی از پلیدی ها و چهرۀ وقیح این حکومت مستند را بازنمایی کنیم.

اقدامات غیرانسانی امریکا و انگلستان در سوریه و عراق

شاید بتوان اقدامات چندسال اخیر امریکا و انگلستان در قبال بحران های سوریه و عراق را نیز مهمترین موارد نقض رسمی و علنی حقوق بشر در جهان معاصر، آن هم در سطحی بسیار گسترده و وسیع ارزیابی کرد و به عنوان نمونه به «طرح آموزش و تسلیح 100 هزار معارض توسط انگلیس» اشاره نمود که برای براندازی حکومت مردمی سوریه و کشتار مردم این کشور صورت گرفت.

آن چه مسلم است این است که این طرح و طرح هایی مشابه قطعاً خلاف مسیر دیپلماتیک و دموکراسی است. با این حساب به نظر می رسد خانم پیلای که این چنین سنگ چند زندانی سیاسی در ایران به سینه می زد و به دلیل درک نادرست از وضعیت زنان ایرانی و مسلمان، نگران حقوق زنان ایرانی است، فراموش کرده در همین کشور همسایه چه کفیری های داعش چه بلایی بر سر مرد و زن می آوردند و کمر به پاک کردن خاکِ این کشور از شیعیان و علویان بسته اند. همان کسانی که طی سه الی 4 سال گذشته توسط همین قدرت های غربی تسلیح شدند تا روبروی خواست مردم سوریه بایستند و امروز همچون طالبان افغانستان که روزگاری به عنوان نمایندگان امریکا در برابر شوروی قدعلم کرده و تنها چندسال بعد به دشمن اصلی خود امریکایی ها تبدیل شدند، به یکی از مهمترین بحران های این کشورهای غربی تبدیل شده اند.

خانم پیلای باید به یاد بیاورند که در شرایطی نگرانی شان دربارۀ حقوق دگرباشان جنسی انگشت شمار در ایران را پیش شرط مذاکرات هسته ای که بی شک حق مسلم بیش از 70 میلیون ایرانی است، قرار داده اند که به راحتی در برابر حمایت های مالی و تسلیحاتی اربابان انگلیسی و امریکایی و صهیونیست شان در عراق و سوریه، و از تروریسم افراطی و بی رحم تکفیری های دست پرودۀ غرب، چشم پوشیده اند.

و در پایان پیشنهاد ما به این نمایندۀ ظاهری سازمان ملل و کمیسر محترم حقوق بشر این سازمان این است که به جای نگرانی برای آزادی بیان در ایران کمی هم نگران نسل کشی ده ها سالۀ صهیونیست ها در فلسطین باشند و حال که این چنین زندگی عزیزشان را وقف اهداف انساندوستانه و حقوق بشری نموده اند، به مقابله با نقض علنی حقوق بشر در فلطسین هم اندک توجهی نموده و به کودکان بی گناه فلسطینی هم التفات نمایند.