ضرورت احیای سازمان برنامه و ملاحضات ساختاری پیرامون آن / یک سازمان دانش بنیان و بومی چه ویژگی هایی دارد ؟

گروه اقتصادی، نقل است که دکتر علی شریعتی نظریه پرداز ، جامعه شناس و فیلسوف معاصر در جایی عنوان داشته که تمدن زاییده تخصص و تخصص وابسته به تمرکز است . از این رو به زعم ایشان و دیگر اندیشمندان همسو با نظر وی ، شرط پیدایش ، استمرار و بقای هر تمدنی ، گسترش دامنه تخصص ، تقسیم وظایف ، نقش ها و کارکرد ها برای دستیابی به اهداف تمدنی هر جامعه است . اما اثربخشی و تحقق کاکردهای ضروری در هر دولت - ملتی البته منوط به تمرکز است .

به گزارش بولتن نیوز به نقل از اقتصاد پرس، تمرکز به معنای تعیین اهداف و سیاست های مشخص ، تعریف نیازها و تعیین راهبردها ، اقدامات و ابزار و وسایل مشخص برای نیل به آن هاست . به نظر می رسد دستیابی به تمدن اسلامی - ایرانی نیز در نظر خارج از این قاعده کلان نباشد . از این رو می توان نقش دولت به معنای عام و دستگاه برنامه ریزی و مدیریت هر کشور به معنای خاص را در گسترش تخصص ، تقسم وظایف و در یک کلام تمرکز در همه ی امور دانست . تجربه ی تاسیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور که در سیر مراحل تحول خویش ، عملکردهای مختلفی در اقتصاد و برنامه ریزی کشور از خود بجای گذاشته ، سرمایه ای ارزشمند برای کشور ما محسوب می شود که در سال های اخیر بنا به دلایلی از جمله تمرکز قدرت ، ناهماهنگی با دیگر دستگاه ها ، تصمیم سازی های مبتنی بر کارشناسی های سیاسی و به خصوص تصمیم و رای قطعی رییس جمهور سابق ، به انحلال منجر شد . از سویی دیگر کارشناسان و صاحب نظران بسیاری نیز با بر شمردن فواید حضور سازمان مدیریت و برنامه ریزی در ساختار اداری دولت های قبلی از جمله ؛ انسجام در تصمیم گیری های مبتنی بر کارشناسی ، سازمان یافتگی نظام تصمیم سازی و برنامه ریزی در کشور ، افزایش بهره وری اقتصادی ، ارتقا توانمندی های سازمانی و نیروی انسانی ، کاهش نرخ تورم ، حرکت در مسیر چشم انداز و برنامه های توسعه ؛ مشکلات فعلی اقتصادی را ناشی از انحلال عجولانه مهمترین دستگاه برنامه ریزی کشور می دانند . اما فارغ از بررسی تبعات وجود و یا فقدان این سازمان در صحنه ی اداری کشور ، تلاش برای انکار اهمیت نقش و کارکرد نهاد برنامه ریزی کشور ما امری بیهوده و ناممکن است . اما احیای سازمان مدیریت و برنامه ریزی در قالبی جدید با اهدافی مشخص و برنامه هایی اجرایی مساله دیگری است که باید به آن توجه داشت . سازمان مدیریت جدید در صورت تشکیل مجدد باید به مواردی توجه نماید که می تواند در اثربخشی افزون تر این نهاد موثر واقع شود . این سازمان در صورتی می تواند تبدیل به سازمانی موفق در عرصه ی برنامه ریزی ملی بدل شود که طراحان آن ، خود در نزول سطح عملکرد آن در سال های گذشته دخیل نبوده باشند . طراحان جدید باید فارغ از دسته بندی های سیاسی ، برآمده از بطن دانشگاه و نهادهای علمی و تخصصی کشور باشند که بتوانند با تکیه بر جدیدترین نظریات و تئوری های بومی برنامه ریزی و مدیریت کشوری به پی ریزی ساختار جدید اقدام نمایند . طراحان ساختار جدید باید با تکیه بر تجربه ارزشمند مدیران گذشته که سابقه ی خوبی در کارنامه مدیریتی خویش دارند ، سازمانی را تشکیل دهند که ویژگی هایی همچون شایسته سالاری ، تخصص محوری ، تعهد فکری و توان اجرایی ، بنیان آن را تشکیل می دهد . سازمان مدیریت در دوره جدید باید با بهره گیری از تجربیات سایر کشورهای توسعه یافته و با در نظر گرفتن شرایط و ظرفیت های داخلی و همچنین هماهنگی با اهداف برنامه توسعه و سند چشم انداز به تعیین اهداف و برنامه های علمی و مشخص خویش پرداخته و به وضعیت اقتصادی و اداری کشور سامان بخشد . در غیر اینصورت سازمان جدید به جای اهداف بالا ، به سازمانی متمرکز ، درون نگر ، منزوی و ناکارآمد تبدیل خواهد شد . در پایان باید به این نکته نیز اشاره داشت که مسئولیت اداره سازمان مدیریت و برنامه ریزی باید در آینده به عهده کسانی گذاشته شود که به جای تکیه صرف بر تجربیات قدیمی ناکارآمد و همکاریابی سنتی مسیر را برای ظهور و اداره ی نخبگان جوان و فعالی باز نماید که نظام برنامه ریزی را با رویکردهای علمی و فنی مرتبط اداره نمایند . از این رو از مقام ریاست جمهوری که تاکید ایشان بر تخصص محوری و دانش مداری است انتظار است در انتخاب خویش مصالح بالا را در نظر گرفته که انشاالله همین  گونه خواهد بود . ادامه دارد