چرا پیروزی رون ریولین شکست بنیامین نتانیاهو است

گروه بین الملل - رون ریولین، پس ازغلبه بر میرشیرتریت ،عضو پارلمان اسرائیل در دومین دور رای گیری، در روز 10 ژوئن ، دهمین رئیس جمهور دولت اسرائیل می شود.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از المانیتور، ریولین 74 ساله ،زادۀ ارشلیم و راست افراطی، یکی ازاعضای قدیمی و کار کشتۀ حزب لیکود در پارلمان اسرائیل است که دو بار هم در سمت رئیس خدمت کرده است. او با وجود کمپین گسترده ای که از سوی نخست وزیر نتانیاهو علیه وی تشکیل شده بود، برندۀ انتخابات شد.

به گزارش سان دی بلوم، رابطه ناپایدار و ناکارآمد آنها همواره نوعی نفرت محض بود و در شرایط فعلی، انتخاب ریولین خبر خوبی برای جناح راست اسرائیل ایدئولوژیک، و در عین حال خبر بدی برای رهبری این جناح، یعنی بنیامین نتانیاهو است. سیاست اسرائیل در واقع شگفت انگیز است و انتخابات اخیر ریاست جمهوری این کشور که پر از توطئه، و همراه با تهمت ها و افترا های فراوان و تحقیقات پلیس بود، بار دیگر بر این حقیقت بدیهی مهر تایید زد.

ریولین در یک خانوادۀ اصیل اورشلیم متولد شد. او هشتمین نسلی است که در این شهر زندگی می کند و شعار او عشق و تعهد به اورشلیم است. او تمامی مصاحبه های رادیویی و تلویزیونی خود را با این جمله آغاز می کند "سلام به شما از اورشلیم ". ریولین ابتدا به جنبش اصلاح طلبی هروت پیوست که بعدها به حزب لیکود امروزی تبدیل شد.

ریولین برخلاف درصد زیادی از دوستانش، ( نخست وزیر سابق آریل شارون و ایهود اولمرت، وزیران سابق ، رونی میلو، دن مریدور و شیتریت و بسیاری دیگر)، هرگز حتی یک قدم به سمت چپ متمایل نشده ، بلکه، در سراسر زندگی حرفه ای خود همواره به عنوان بخش جدانشدنی ایدئولوژی ناب جناح راست ، به معنای واقعی کلمه باقی مانده است.

هنگامی که حامی سیاسی او، دیوید لوی، وزیر امور خارجه سابق، حزب لیکود را ترک کرد تا حزب مستقل را گشر تاسیس کند . ریولین باز هم در حزب لیکود باقی مانده است. وقتی که آریل شارون، دیگر حامی سیاسی او ، نیز حزب لیکود را رها کرد و حزب کادیما را پایه گذاری کرد ، ریولین باز هم در حزب لیکود باقی ماند.

او هیچگاه حتی نیم نگاهی هم به جناح چپ نکرد، هرگز با راه حل دو کشوری همسو نشد و همواره با تمامی تمایلات عملی که طی دو دهه گذشته در حزب لیکود گسترش یافته بود مبارزه کرد. هنگامی که شارون دلزده از ادامه تنش ها و برای رهایی از دردسر ، تمامی شهرک های اسرائیلی در نوار غزه و چهار شهرک دیگر در شمال سامره را تخلیه کرد او هیچگاه در اعتراض به شارون، متحد دیرین خود، تردیدی به دل راه نداد.

ریولین اولین رئيس جمهور گیاهخوار اسرائیل (به دلایل اخلاقی) و همچنین اولین رئيس جمهوری است که آشکارا به ایدۀ "یک دولتی" باور دارد و از آن پشتیبانی می کند ، ایده ای که ایجاد یک دولت فلسطینی را در کنار دولت اسرائیل نفی می کند او نگران تهدید آمار جمعیت فلسطینی هاست.

با این حال، افراد بسیاری در مرکز و چپ (به طور عمده احزاب کار و یش آتید) ، به دلیل شهرت تمام عیار او به عنوان یک دموکرات معتقد و پاکباخته به او رای دادند. ریولین در سرتاسر مدت تصدی خود، هرگز ، دیدگاه سیاسی خود را در عملکرد خود به عنوان رئیس، دخالت نداد و همواره نوعی سیاست " منصفانه" را در پیش گرفت و به هیچ قیمتی حاضر نشد در هیچیک از درگیری ها و مناقشات سیاسی که از سوی پارلمان ترویج می شد، علیه جناح چپ ، حتی علیه چپ رادیکال، تبعیضی قائل شود.

ریولین طی دو دوره خدمت خود به عنوان رئیس کنست (پارلمان اسرائیل) ، به عنوان فردی لیبرال و حامی واقعی حکومت قانون شهرت فراوانی به دست آورد، فردی که همواره مخالف طرح های قانونی توهمزایی بود که از سمت جناح راست و در تلاش برای به بند کشیدن دیوان عالی اسرائیل و یا صدمه زدن به اقلیت عرب مطرح می شد.

ریولین به نحوی عاقلانه ایدئولوژی جناح راست قسم خورده خود را با اصول دموکراتیک، لیبرال ادغام کرد. او با وجود وابستگی های سیاسیش، سال ها عزیزکردۀ اعضای عرب کنست بود. او در زمان ریاست خود با آنها مهربان بود، و حتی در مبارزات انتخاباتی اخیر ریاست جمهوری برخی از آنها به وی رای دادند.

ریولین هفت سال پیش هم برای ریاست جمهوری کاندید شد، اما از شیمون پرز شکست خورد. پس از آخرین انتخابات، نتانیاهو ،ریولین را از ریاست کنست عزل کرد؛ و عضو حزب لیکود، یوئل ( یولی) ادلستین جای او را گرفت و ریولین به حاشیه رانده شد، به سطح یک عضو عادی پارلمان تنزل کرد. با این حال، او طی هفت سال گذشته هر بار خود را نامزد ریاست جمهوری کرد و با اعضای دیگر کنست به مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری خود ادامه داد.

نفرت متقابل میان او و نتانیاهو به جایی رسید که نخست وزیر به فکر افتاد تا نهاد ریاست جمهوری را با طرح یک قانون ویژه از میان بردارد، فقط به این دلیل که از انتخاب ریولین جلوگیری کند. هنگامی که نتانیاهو متوجه شد که ابتکار عملش شکست خورده، تلاش کرد تا نامزد های جذاب بیرونی را وارد میدان کند تا بلکه آنها بتوانند ریولین را شکست دهند. ازجمله افرادی که او به میدان انتخابات دعوت کرد، الی ویزل، برنده جایزه صلح نوبل1986 بود، که پیشنهاد نتانیاهو را نپذیرفت.

سرانجام، پنج نامزد در مرحلۀ نهایی به رقابت پرداختند و دو نفر هم به علت اینکه تحت تحقیقات پلیس بودند از دور انتخابات حذف شدند یکی از آنان وزیر سیلوان شالوم بود، که پس از آنکه به خاطر تخلفات جنسی مورد سوء ظن واقع شد پا پس کشید ، دیگری هم بنیامین (فواد) بن الیعزر وزیر سابق، و عضو حزب کارگر بود که او هم پس از بازجویی توسط پلیس به اتهام تخلفات مالی انصراف داد. پروندۀ شالوم بسته شد، اما تحقیقات علیه بن الیعزر هنوز ادامه دارد.

به این ترتیب، این پنج نفر برای سمت دهمین ریاست جمهوری اسرائیل به رقابت پرداختند : ریولین و شیتریت،( عضو جنبش حزب کادیما) ، دالیا ایدزیک ( رئیس سابق کنست)، و دو نامزد بیرونی، یکی، برنده جایزه شیمی نوبل 2011 ،دن شچتمن و رئیس پیشین دیوان عالی کشور دالیا دورنر.

در دور اول، ریولین و شیتریت اکثریت آراء را به دست آوردند ، البته به نظر می رسید که برتری با شیتریت است و ریولین به احتمال زیاد برای دومین بار متوالی سمت ریاست جمهوری را از دست می دهد. اما ریولین موفق با اختلاف 10 رای ( 63 به 53) پیروز میدان شد. در مراسم جشن پیروزی اشک در چشمان ریولین حلقه زده بود.

او بلافاصله استعفای خود را از حزب و جنبش سیاسی اعلام کرد و گفت که قصد دارد "رئيس جمهور همه مردم ،" باشد و لیوان نوشیدنی خود را به افتخار و سلامتی دولت اسرائیل بالا برد. در کنار او نتانیاهو ترش رو ایستاده و ژست یک بچه یتیم را به خود گرفته بود و با اکراه لیوان خود را بالا می برد.

. پیروزی ریولین شکست سیاسی قابل توجهی برای نتانیاهو و دستاورد بزرگی برای رقیب اصلی او در درون حزب لیکود، یعنی گیدئون زار وزیر کشور است.

نتانیاهو به تازگی بستر سیاسی وسیعی را از دست داده و ارزیابی حزب لیکود در این مورد و در این برهه از زمان این است که زار درانتخابات مقدماتی آیندۀ حزب لیکود، برای گزینش نخست وزیر ، پوزۀ نتانیاهو را به خاک می مالد. البته اگر چنین رقابت تنگاتنگی در انتخابات آینده هم در کار باشد ، که بذر آن از 10ژوئن در حزب حاکم اسرائیل کاشته شده است.