رقابت ایران و عراق برای کسب جایگاه دوم اوپک

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری رویترز، ایران و عراق هر دو به فکر این هستند که در سالهای آینده عرضه نفت خام خود را افزایش دهند. این موضوع در کنار افزایش تولید نفت کشورهای غیر عضو که می تواند در جهت کاهش تولید نفت اوپک فشار بیاورد، چالش بزرگی باشد.

بغداد سال جاری میلادی را بسیار طوفانی شروع کرد بطوریکه تولید نفت خود را به روزانه سه میلیون و 400 هزار بشکه و صادرات نفت را در فوریه سال جاری به حد نصاب تازه دو میلیون و 800 هزار بشکه نفت در روز رساند و توانست پس از عربستان دومین تولیدکننده بزرگ اوپک باشد.

پتر ولز، از موسسه مشاوره زمین شناسی نفتکس، که سابقه کار در ایران را نیز دارد، معتقد است: رقابت بر سر ظرفیت است، ممکن است این دو کشور در چند سال آینده شانه به شانه پیش بروند، اما من روی عراق شرط می بندم که از تعقیب کننده خود، ایران، دور می شود.

وخیم شدن دوباره شرایط امنیتی در عراق موجب شد که شرایط خوب ابتدای سال، به حالت گذشته بازگردد. اما تولید روزانه سه میلیون و 200 هزار بشکه ای نفت عراق همچنان بالاتر از سطح تولید این کشور در سال 2013 است و بغداد قصد دارد تا پایان سال جاری تولید خود را به روزانه چهار میلیون بشکه برساند که این مقدار شامل نفت اقلیم کردستان نیز می شود.

از سوی دیگر، ایران اکنون اعتماد بیشتری دارد زیرا تعلیق تحریم ها برای مدت 6 ماه، به تهران اجازه داد که نفت بیشتری تولید کند و تولید خود را به دو میلیون و 800 هزار بشکه در روز برساند.

بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران، گفته است که کشورش به محض اینکه تحریم ها به طور کامل مرتفع شوند، می تواند جایگاه دومی خود را در اوپک پس بگیرد.

کارشناسان نفتی معتقدند که در صورت رفع کامل تحریم ها، ایران می تواند در مدت 6 ماه تولید نفت خود را به روزانه سه میلیون و 500 هزار بشکه برساند. این در حالیست که تا رسیدن قدرتهای بزرگ دنیا و ایران به توافق نهایی راه درازی در پیش است.

در همین حال، یک منبع در صنعت نفت ایران گفت: زیرساخت های ایران قدیمی هستند اما هنوز کار می کنند، بزرگترین مشکل که روی افزایش تولید نفت خام تاثیر می گذارد بروکراسی اداری و پشتیبانی فنی است، رسیدن به عراق در کمتر از دو و یا حتی سه سال، آن هم به شکل پایدار برای ایران مشکل است.

برنامه های توسعه میدان ها

هم اکنون شرکت های بزرگ نفتی همچون بی پی، اکسون موبیل و انی مشغول توسعه میدان های نفتی جنوب عراق هستند. ضمن آنکه لوک اویل و شل روی میدان های جدیدتری مانند قرنه غربی فعالیت می کنند.

با وجود این، تمامی این شرکت ها منتظر فرصتی هستند تا در صورت رفع تحریم ها به بازار نفت ایران نیز وارد شوند. برای این منظور و جلب توجه بیشتر این شرکت ها، ایران در این مدت تلاش کرده است تا قراردادهای پیشین خود را اصلاح کند.

مقام های ایرانی اکنون معتقدند که شرایط قراردادهای جدید بسیار جذاب تر از قراردادهای عراق است.

یک مدیر اجرایی در یکی از شرکتهای غربی اعلام کرد: از نظر تعداد شرکت هایی که تمایل به همکاری هستند در مذیقه نیستیم، و اگر شرایط قراردادهای بالادستی طی امسال مشخص شوند می تواند به کم شدن زمان مذاکره ها کمک کند.

شرکت های خارجی فعال در عراق بارها از مقدار سود کم و تاخیر در اجرای قراردادها گله کرده اند اما این برای خالی کردن عراق و رفتن به ایران کافی نیست.

مدیر یکی از شرکت های غربی که در عراق فعالیت می کند، گفت: شرکت های اندکی اکنون در عراق فعال هستند، وقتیکه دفتر خود را در جایی می سازید و کارهای را سر و سامان می دهید دیگر نمی توانید به سادگی همه چیز را رها کنید و بروید.

وی ادامه داد: اگر ایران درهای خود را باز کند، آنوقت عراق باید مطمئن شود که شرایط قراردادهایش قابل رقابت هستند.

تحلیلگران معتقدند که عراق شرایط بهتری را برای استخراج از ذخایر نفت بزرگ خود دارد، چراکه میدان های جدیدی را در سالهای گذشته توسعه داده است.

ولز می گوید: عراق بیشتر از چاه های جدید خود استخراج می کند و ظرفیت این را دارد که تا سال 2025 میلادی از مرز تولید نفت هشت تا 9 میلیون بشکه در روز بگذرد.

وی ادامه داد: ایران از بیشتر تولید خود را مدیون میدان های قدیمی خود است که ظرفیت تولید این کشور را به چهار میلیون و 500 هزار بشکه در روز محدود می کنند، این مقدار تولید در صورتیکه امسال تحریم ها مرتفع شوند می تواند تا سال 2019 حاصل شود.