بر كسي پوشيده نيست امروزه نقش روابط عمومي در كمك به تصميم گيري هاي مديريتي و استراتژيك يك سازمان نقشي قابل توجه دارد. مهمترين ابزار مديريتي براي فعاليتهاي حرفه اي ، علمي و الكترونيكي ، از مشخصه هاي جديد روابط عمومي در عصر ارتباطات است. بنا بر اين اهميت جايگاه روابط عمومي در عصر ارتباطات و در دوراني كه اطلاع رساني در همه عرصه ها پيشتاز است ، دو چندان شده است به گونه اي كه موفقيت سازمان ها ، ادارات و شركت ها و دوامشان در عرصه ها و فعاليت هاي تخصصي به عملكرد روابط عمومي هاي آن ها وابسته است.
بیست و هفتم اردیبهشت ماه روز جهانیروابط عمومی و ارتباطاتصرفاً یک عنوان در صفحات تقویم نیست، بلکه یک سرفصل از تعهد ، تخصص ، علم و هنر است. کار روابط عمومی کار دل است ، عرصه اي كه سنگ همه را به سینه میزند ولی عده ای به او سنگ می زنند!!!!
معتقدیم که روابط عمومی یک شغل نیست بلكه یک ویژگی اخلاقی و انساني است و بي جهت نبود كه مرحوم دكتر نطقي بنيانگذار علم روابط عمومي در ايران مي فرمايند: روابط عمومي يك شغل اداري نيست بلكه يك شوق اداري است ، چرا كه تمامي فعالان در اين حوزه با عشق ، شور و نشاط ، بهره گيري از تکنولوژی روز و ایده های نو و همچنين تزريق هنر و تفكر خلاق در حوزه اداري گام برميدارند و روحشان با ایستایی و سکون منافات دارد.
بي شك روابط عمومی را با چشمی دیگر بايد ديد تا راز و رمزها، پیچیدگی ها و لطایف آن بیشتر نمایان شود و مدیر تا اعتقاد به روابط عمومی نداشته باشد، روابط عمومی نمی تواند معجزه کند.
روابط عمومی ابزار دست مدیریت نيست ؛ فلسفه مديريت است ، و بايد همواره مورد توجه و حمايت مديريت واقع شود تا پويايي و خلاقيت خود را حفظ نموده و فارغ از هرگونه دغدغه هاي ساده پيشقدم در حوزه هاي جديد گام بردارد و اگر روابط عمومي پويايي خود را از دست داده و ناكار آمد شود ، مديريت فرسوده و ناکارآمد می شود.
يقيناً بايد گفت روابط عمومي مكمل مديريت و تكميل كننده نواقص و كاستي هاي يك سازمان به عنوان يك عنصر دروني و هم به فراخور دايره ارتباطي گسترده با بيرون سازمان به عنوان يك عنصر بيروني مي تواند عوامل بازدارنده از كاركردهاي ايده آل و مطلوب يك سازمان را شناسايي و تشخيص داده و براي پيشگيري و درمان و بهبود آن گام بردارد.
نبايد فراموش كرد كه درب های سازمان، ساعتی باز و ساعتی دیگر بسته می شوند و این آغوش باز روابط عمومی است که همواره پذیرای دلواپسي ها و دغدغه ها و خواسته هاي عموم شهروندان در ساعات غير اداري است و اين خود بيانگر نقش برجسته دو سويه روابط عمومي كه پاسخگويي و صداقت جهت تنوير و روشن كردن اذهان مردم ، سهل الوصول بودن و اطلاع رساني است .
نكته مهم و قابل اشاره اين است كه روابط عمومي براي يك فرد كار نمي كند بلكه براي ارتقاء كاركرد مجموعه يك سازمان كار مي كند پس بايد با عقاید و افکار تنگ نظرانه و بسته نسبت به اين حوزه بايد فاصله گرفت.
بايد اشاره داشت كه روابط عمومی می تواند قدرت رقابت و پذیرش ریسک را بالا ببردو هر چه مديران به روابط عمومی هاي خود اختیار و مسؤولیت بدهند و محافظه کاری و ترس را کنار بگذارند شاهد ساير زواياي قدرتمند روابط عمومي خواهند بود و مدير بايد بر روابط عمومي احاطه و اعتقاد داشته باشد و نبايد از ياد ببرد كه سرکوفت زدن به روابط عمومی، تحقیر خویشتن است نه فردي كه مسئول روابط عمومي است.
در خاتمه بايد گفت: روابط عمومي يك سازمان خانه مردم و تريبون سازمان است و مسؤوليتي است كه بر دوش تك تك مقامات اجرايي و در واقع بردوش همه اعضاي آن سازمان مي باشد و اين انتظار ميرود كه مديران به اين حوزه مهم و اثرگذار نگاه حمايتي و جدي تري داشته باشند و تنها در 27 ارديبهشت به عنوان يك مناسبت فصلي و در قالب نشست ، جلسه و همايش به آن توجه نداشته باشند ، چرا همه ي روزها روز روابط عمومي است و توجه به روابط عمومي كمك به جلب رضايتمندي شهروندان از سازمان مربوطه مي باشد.
* مدير روابط عمومي فرمانداري شهرستان محمودآباد