هویج های آمریکا برای نگه داشتن ایران پای میز مذاکره!

گروه سیاسی - ایالات متحده طرح اقدام مشترک را نادیده می گیرد تا ایران را خوشحال و راضی نگاه دارد.

به گزارش بولتن نیوز و به نقل از رویترز، ایالات متحده آمریکا 1 میلیارد دلار از دارایی های مسدود شدۀ ایران در ماه آوریل را آزاد کرد.  با توجه به طرح اقدام مشترک که در تاریخ 24 نوامبر در ژنو بین ایران وکشورهای عضو 1+5  امضا شده، ایران می تواند ظرف مدت شش ماه و در ازای برداشتن گام های جدی به سمت برچیدن برنامه هسته ای خود بخشی از دارایی های مسدود شد خود را در اختیار بگیرد.
مبلغی که در ماه آوریل آزاد شد شامل دو بخش عمده است . بخش اول به مبلغ 550 میلیون دلار در 10 آوریل و بخش دوم به مبلغ 450 میلیون دلار در تاریخ 15 آوریل آزاد شد.

 گر چه ارسال این مبالغ به طور ضمنی نشان میدهد که ایران مطابق با این قرارداد ژنو عمل کرده ، اما در اصل این هبه در واقع نمونه ای عالی و بی نقص از رابطه خدا گونۀ امریکا با رژیم ایران است.
این وجوه سیاست" خشمگین نشو / دلخور نشو " امریکا را برملا می کند.   
بر اساس سندی که از سوی کاخ سفید در تاریخ 16 ژانویه منتشر شده آزاد کردن بخش دوم پول ها قرار بود " منوط به تایید آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد انجام دقیق تهعدات از سوی ایران باشد". این تعهدات شامل رقیق سازی کامل اورانیوم 20 درصدی غنی شده توسط ایران تا تاریخ 15 آوریل است.
از آنجا که ایران آخرین 450 میلیون دلار خود را نیز دریافت کرده ، به راحتی می توان فرض کرد که ایرانیان تعهدات خود را تا انتها تکمیل کرده اند و تمام انبار اورانیوم 20 درصدی را پاک کرده اند. درست است؟ خیر! اشتباه است .
به گزارش رویترز، آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوید ایران تنها ذخایر اورانیوم کلیدی خود را تا سقف 75 درصد کاهش داده با این حال، ایالات متحده آمریکا پول مورد توافق را آزاد کرده است. گویا همین هم غنیمت است. با اینکه 75 درصد نشانه خوبی است ، اما این مقدار تهران را از مسئولیت های بزرگتری که بر عهده دارد معذور نمی دارد.    
آنچه که اکنون امریکا دارد اسبی افسار گریخته است: یعنی قادر به مهار این اسب نر ایرانی نیست، آمریکا مدام هویج پیشکش می کند تا این اسب را آرام کند. اگر هویج دادن را متوقف کند، و دیگر هیچ چیزی جلودار آن نیست.
و ایران تنها در صورتی مهار می شود و دست از یکه تازی برمی دارد که مشوق های مالی برداشته شود. ایالات متحده به سختی ایران را پای میز مذاکره نگه داشته تا طرح اقدام مشترک را امضا کند . در حال حاضر واشنگتن باید ایران را  به دام قرارداد بلند مدت بکشاند.
برای تکمیل طرح اقدام مشترک ، هنوز سه قسط جداگانه به ارزش 550 میلیون دلار دارایی های مسدود شدۀ ایران باقی مانده که باید تا 20 جولای ایران در اختیار ایران قرار بگیرد. ارسال این 550 میلیون دلار آخری منوط به  انجام تمامی تعهدات ذکر شده در طرح اقدام مشترک از سوی ایران خواهد بود .

 اما آیا تا زمانیکه ایران این تعهدات را کامل نکند، امریکا از آزاد کردن این مقدار پول خودداری خواهد کرد ؟ پرداخت 15 آوریل نشان می دهد که خیر خودداری نخواهد کرد.
در واقع، هر چه به پایان قرارداد شش ماهه نزدیکتر می شویم ، ایالات متحده به لحاظ سیاسی به حفظ ایران در پای میز مذاکرات پس از ژوئیه نا امیدتر می شود ، باید به خاطر داشت که این معامله در حال حاضر تنها یک معامله موقت است . و تنها برای هموار کردن مسیر و رسیدن به قراردادی دائم و یا بلند مدت تر طراحی شده است .

ایالات متحده می تواند هر قدر که بخواهد" مسیر را هموار کند " ، اما باز هم این ایران است که باید تصمیم بگیرد که از این مسیر عبور کند.
نگاه کنید واشنگتن همچنان هرچه در توان دارد برای متقاعد کردن تهران به ماندن پای میز مذاکره و دنبال نکردن مجدد برنامه هسته ایش بکار می گیرد  .امریکا هویج پشت هویج پیشکش ایران می کند و در عین حال از کاستی های ایران چشم پوشی می کند . این امر رابطه ای را ایجاد می کند که در آن ایالات متحده سرگرم تکمیل تعهدات ذیل معامله است، حتی زمانی که ایران چنین کاری نمی کند.
اما زمانیکه هویج های ما تمام شود چه اتفاقی می افتد ؟ اگر این اسب نر ایرانی بگوید (هویج) کافی است، چه اتفاقی می افتد ؟