لپتاپها انواع بسیار گوناگونی دارند؛ از مدلهای نازک و سبک گرفته تا انواع تبدیل شونده و هیبریدی، لپتاپهای مخصوص بازی و... اما در مجموع تمامی این دستگاهها بر اساس ...
به گزارش
بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، لپتاپها انواع بسیار گوناگونی دارند؛ از مدلهای نازک و سبک گرفته تا
انواع تبدیل شونده و هیبریدی، لپتاپهای مخصوص بازی و... اما در مجموع
تمامی این دستگاهها بر اساس کاربرد به یکی از دو دستهی کلی مصرفی (شخصی) و
تجاری تقسیم میشوند. در این مقاله به وجه تمایز این دو نوع از دستهبندی
لپتاپها خواهیم پرداخت و شما را در انتخاب دستهی صحیح یاری خواهیم کرد.
تولیدکنندگان
لپتاپ شناسایی اینکه کدام سری برای مصارف تجاری تولید شده و کدام سری با
در نظر گرفتن نیازهای مصرفی و شخصی طراحی شده است را ساده کرده و این مساله
را با قرار دادن عناوین متفاوت بر روی آنها حل نمودهاند.
برای
نمونه لنوو سری IdeaPads را به مصرفکنندگان خانگی و عادی، و سری ThinkPads
را به کاربران تجاری پیشنهاد میکند. دل، سری XPS و Inspiron را با هدف
قرار دادن کاربران عادی طراحی و تولید کرده در حالی که در پیشنهادات خود به
کاربران تجاری، محصولات سری Latitude را ویژهی کاربردهای تجاری معرفی
میکند. توشیبا نیز در پیروی از همین قاعده، محصولات سری Satellite، Qosmio
و Kirabook خود را با در نظر گرفتن مصارف خانگی و شخصی، و برند Tecra را
بعنوان لوازم اداری-تجاری مطرح میکند.
تولیدکنندهی مطرح تایوانی
یعنی ایسر، محصولات سری Aspire را برای کاربران خانگی و TravelMate را
برای مصارف تجاری تولید مینماید. اچپی بصورتی گستردهتر نوتبوکهای
مختلفی را با برندهای متعدد از قبیل Pavilion ،TouchSmart ،Envy ،Spectre و
Split برای کاربردهای شخصی و خانگی و برندهای G-series ،EliteBook ،Pro
،ProBook و ZBook را به منظور مصارف تجاری و شرکتی ارائه میکند.
مورد
مشخص دوم در این خصوص، مربوط به سطح قیمت میشود؛ لپتاپ های سری تجاری
ممکن است سطح قیمتی تا دو برابر لپتاپهای مصرفی عادی داشته باشند.
جالب
است بدانید که هر دوی این دستهبندیها از یک سیستمعامل و از یک کانفیگ
سختافزاری مشابه بهره میبرند؛ پس جریان از چه قرار است آیا تولیدکنندگان
تنها تصور میکنند که کاربران تجاری جیب بزرگتری نسبت به کاربران مصرفی
برای هزینه کردن دارند؟ ممکن است شاخههایی از حقیقت نیز در این کنایه وجود
داشته باشد اما بطور قطع چنین چیزی تمام ماجرا نیست.
بازار تولید
و فروش کامپیوترهای شخصی به شدت رقابتی بوده و حاشیه سود بسیار پایینی
برای محصولات این حیطه در نظر گرفته میشود بنابراین دلیل اصلی چنین تفاوت
قیمتی در آن است که کسب و کارها از کوچک گرفته تا بزرگ، انتظار دارند که
دستگاه خریداری شده توسط آنها دوام بسیار بالایی داشته و از قابلیت
نگهداری آسان نیز برخوردار باشد.
مدلهای تجاری لپتاپ اغلب با
ضمانتنامههای بلند مدت، قطعات یدکی بیشتر، موجودی انبار بالاتر، خدمات
پشتیبانی فنی و سرویسدهی از راه دور مطمئنتر و تجهیزات و راهکارهای
امنیتی جدیتری تولید و روانه بازار میشوند که بطور قطع هزینه تمامی این
مسائل در برچسب قیمت مدلهای تجاری لحاظ میگردد. زمانی که متوجه این تفاوت
شده باشید تصمیم گیری در خصوص اینکه آیا این خدمات ارزش هزینه اضافی برای
شما را خواهد داشت یا خیر سادهتر خواهد بود.
دوام و چرخه حیات
انتظاری
که از لپتاپهای تجاری میرود این است که برای مدت بسیار طولانیتری نسبت
به مدلهای مصرفی قادر به سرویسدهی بوده و همچنین قادر به دوام آورن در
مقابل انواع ناملایمات اداری نیز باشند. بر همین اساس، این مدلها اغلب از
جنس مواد محکمتری نظیر آلومینیوم و منیزیوم ساخته شده و از اسکلتبندی
خشنتری نیز برخوردار هستند. این در حالی است که لپتاپهای مصرفی خصوصا
مدلهای مقرون به صرفه معمولا از مقادیر فراوانی پلاستیک تشکیل شدهاند.
اغلب
ادارات و سازمانها معمولا یک یا چند مدل را انتخاب کرده و از آنها برای
مدتی به میزان حداقل سه سال استفاده مینمایند. چنین پایداری که مورد
انتظار کسب و کارها است موجب کاهش بار کاری بخش پشتیبانی آیتی خود سازمان
خواهد شد. بطور معمول زمانی که یک سازنده، مدل جدیدی از لپتاپهای تجاری
خود را معرفی میکند، همین سری را برای حداقل 18 ماه تا 5 سال در لیست
محصولات مورد پشتیبانی خود قرار میدهد تا کمپانیها بتوانند در زمان نیاز
خرید خود را تکمیل کرده و واحدهای جدیدی را از همان مدل به مجموعه
لپتاپهای مورد استفاده در سازمان خود اضافه نمایند.
همچنین
خریداران تجاری انتظار دارند که تا پایان مدت سرویسدهی دستگاه، قادر به
تامین قطعات یدکی و تعمیر لپتاپهای خریداری شده باشند، بنابراین
تولیدکنندگان چارهای نخواهند داشت جز اینکه همیشه فهرستی از اقلامی که
احتمال میرود در آینده لازم شود را حتی در صورتی که هرگز چنین اتفاقی رخ
ندهد نگهداری کنند. بخشی از اینگونه هزینههای نامرئی نیز در برچسب قیمت
دستگاهها تاثیر خواهد داشت.
در نقطهی مقابل، لپتاپهای مصرفی
عمر بسیار کوتاهتری در قفسه فروشگاهها دارند. ممکن است تنها یک سال یا
حتی کمتر به طول انجامد تا مدل قبلی با یک مدل جدیدتر و درخشانتر جایگزین
شود. برای نمونه، توشیبا تنها تعداد محدودی از لپتاپهای luxurious
Kirabook خود را تولید کرد و پس از آن به استفاده از نسل چهارم
پردازندههای اینتل در تولیدات بعدی روی آورد.
به همین دلیل است
که کسب و کارها اغلب ترجیح میدهند لپتاپهای مصرفی نظیر سری Kirabook را
در انتخابهای خود نگنجانند و بخش آیتی سازمانها اغلب به دنبال بهره
گرفتن از دستگاههایی هستند که برای سالهای مشخصی شاهد هیچگونه تغییر در
تولید و فروش آنها نباشند. همچنین مصرفکنندگان عادی، اغلب تمایل به تعویض
لپتاپ مشکلدار خود بجای تعمیر آن دارند. در اغلب مواقع این تصمیم بعنوان
منطقیترین انتخاب و گاهی تنها انتخاب موجود مطرح است چرا که تولیدکنندگان
اغلب، موجودی زیادی از قطعات قابل تعویض را برای لپتاپهای مصرفی خود
نگهداری نمیکنند. گاهی این مساله بعنوان بهانهای برای ترغیب افراد به
خرید مدلهای جدید با تمام زرق و برقهای غیرضروری آن مورد استفاده قرار
میگیرد.
خریداران تجاری به هیچ عنوان نمیتوانند از روی میل و
اشتیاق و دیگر دلایل کاربران عادی در خصوص خرید چنین دستگاههایی
تصمیمگیری نمایند چرا که کوچکترین تغییری در رویه کاری این دستگاهها یا
جایگزینی آنها هزینههای سنگینی در خصوص آموزش، آزمایش، حق امتیاز و دیگر
مسائل بر دوش سازمان وارد خواهد آورد.
نگهداری و تعمیر
در
مجموع لپتاپهای تجاری، فرآیند نگهداری و تعمیر بسیار سادهتری دارند.
شما پیچهای Trox یا اتصالدهندههای عجیب غریب Pentalobe را بر روی یک
لپتاپ تجاری (بجز مکبوک پرو) مشاهده نخواهید کرد.
در خصوص
تعمیر لپتاپهای تجاری یک دست آچار پیچگوشتی فیلیپس تمام آن چیزی است که
نیاز خواهید داشت و در خصوص دستگاهی نظیر ورکاستیشن ZBook 15 اچپی حتی به
همان هم نیازی نخواهید داشت. کافی است دو قفل اصطکاکی موجود را باز کرده و
به همین سادگی پنل پایینی دستگاه جدا شده و شما قادر به دستیابی به حافظه
رم، حافظه ذخیرهسازی، Wi-Fi adapter، باتری و... خواهید بود. اینگونه
ویژگیها که به تعمیر دستگاه توسط خود کاربر کمک میکند در برخی مدلهای
مصرفی نیز دیده میشود اما روز به روز شاهد نمونههای کمتری در این خصوص
هستیم و به نظر میرسد لپتاپهای مصرفی به سمت یکبار مصرف شدن به پیش
میروند.
پورتها و ارتباطات
انتخاب و قراردادن پورت
در لپتاپهای مصرفی معمولا بر اساس قیمت به دو دسته تقسیم میشود؛ در
لپتاپهای سطح بالا اغلب از جدیدترین تکنولوژیها در این خصوص بهره
میبرند در حالی که لپتاپهای ارزان قیمتتر با فاصله زیادی در پشت سر این
قافله قرار میگیرند. این روزها تکنولوژیهای ورودی و خروجی بسیاری نظیر
USB 3.0 و HDMI آنقدر همهگیر شدهاند که راه خود را به همه لپتاپهای
جدید بدون توجه به سطح قیمتی آنها وارد شده باشند. با این حال فناوریهای
تازهوارد و پیشرفتهتر به هیچ عنوان راه خود را به چنین دستگاههایی به
سرعت باز نمیکنند. پورت Thunderbolt نمونه مناسبی در این خصوص است؛ جدا
از اینکه این تکنولوژی ارتباطی قادر است دادهها را با سرعتی معادل دو
برابر پورتهای USB (ده گیگابایت بر ثانیه؛ در نسخه دوم این فناوری تا بیست
گیگابایت بر ثانیه) منتقل نماید.
لپتاپهای تجاری در تمامی
سطوح قیمتی اغلب در ارائه آخرین تکنولوژیهای ارتباطی لنگ هستند؛ دلیل این
امر عدم تمایل سازمانها به پرداخت هزینه اضافی بابت جزئیات غیرضروری است.
همین طرز تفکر، وجود تکنولوژیهای پایهای و ابتدایی نظیر VGA را در
لپتاپها و سیستمهای تجاری به وضوح بیان میکند؛ چرا که این دستگاهها
باید قادر باشند به سادگی به ویدئو پروژکتورهای قدیمی متصل شوند.
شبکههای
وایرلس در هر دو نوع از لپتاپها کاملا ضروری محسوب میگردد. یک آداپتر
وایفای 802.11ac یکپارچه با سیستم بهترین انتخاب ممکن هستند ولی نمونهی
802.11n ارزانتر و بسیار متداولتر است.
همچنین برخی لپتاپهای
تجاری از شیوهی اتصال سلولار نیز از طریق قرارگیری سیمکارت در درون
لپتاپ یا یک پورت خارجی بهره میبرند. شکاف Smart card و ExpressCard اغلب
در لپتاپهای تجاری بسیار متداول هستند. Smart cardها یک ویژگی امنیتی
بسیار مستحکم محسوب میشوند که میتوانند به منظور جلوگیری از دسترسی افراد
متفرقه به دستگاه در زمانهای خاص که لپتاپ بدون مراقب رها شده است
استفاده شوند. ExpressCard نیز یک رابط پایهای و قدیمی محسوب میگردد که
جایگزین تکنولوژیهای قدیمیتر از خود نظیر PC Card و PCMCIA شده است.
شما
میتوانید از این درگاه ارتباطی به منظور اتصال کارتهایی با پورت I/O خاص
نظیر FireWire ،eSATA، رابط شبکه و... و نیز برای بهره گرفتن از ویژگیهای
خاص، از TV tuner گرفته تا کارت صدا استفاده کنید. لپتاپ HP ZBook 15 که
در تصویر بالا نمایش داده شده است از هر دو پورت Smart card و ExpressCard
بهره میبرد.
بسیاری از لپتاپهای تجاری با پورتهای اتصالی
عرضه میشوند که معمولا هیچگاه در نمونههای مصرفی مورد استفاده قرار
نمیگیرد. در صورتی که شما مدت زمان زیادی را صرف استفاده از سیستم پشت میز
میکنید اما همچنان به قابلیت حمل لپتاپ نیاز دارید، یک پایه (داک) یا
پورت اتصال میتواند نعمت باشد.
در این حالت شما میتوانید
کابلهای موس، کیبرد، Display، اترنت، ابزار ذخیرهسازی اکسترنال و دیگر
لوازم جانبی را به پایه اتصال متصل نموده و در نهایت پایه اتصال را لپتاپ
خود وصل کنید. در این حالت تنها کافی است یه دکمه را فشار داده یا یک سیم
را جدا کنید و لپتاپ را به سادگی جابجا نمایید.
با این وجود شما
برای بهره گرفتن از این قابلیت مجبور به خرید یک لپتاپ تجاری نخواهید
بود. دستگاههایی نظیر Targus Universal USB 3.0 DV با بهره گرفتن از پورت
USB یا تکنولوژی DisplayLink میتوانند عملکرد مشابهی را بدون نیاز به پورت
اختصاصی فراهم آورند. تنها عیب این روش این است که احتمالا مجبور خواهید
بود تعداد بیشتری کابل را جدا کرده یا هنگام بازگرداندن لپتاپ مجددا آنها
را متصل کنید.
همچنین تکنولوژی DisplayLink از فشردهسازی
real-time بهره میگیرد. استفاده از تکنولوژی DisplayLink میتواند در
مصارف روزمره تاثیر مثبتی به همراه داشته باشد اما بهتر است در زمانهایی
که از لپتاپ خود برای کارهای حرفهای صوتی و تصویری بهره میگیرید از این
تکنولوژی استفاده نکنید.
تکنولوژی وایرلس WiGig میتواند نیاز به
هرگونه اتصال فیزیکی میان لپتاپ و پایه را از میان بردارد. استفاده از
WiGig در دستگاهها با سرعت بسیار پایینی صورت میگیرد اما کمپانی دل سرعت
عمل به خرج داده و Wireless Dock D5000 را تولید نموده که اکنون با تعدادی
از لپتاپهای این شرکت سازگاری کامل دارد.
تکنولوژی نمایش
پردازندههای
گرافیکی مجتمع با CPUهای مدرن تمام آن چیزی است که برای مرور وب، تماشای
فیلم و دیگر عملیاتهای عمومی نیاز خواهید داشت، اما برای بهره گرفتن از
برنامهها و نرمافزارهایی که نیازمند پردازشهای گرافیکی سنگین هستند،
داشتن یک گرافیک مجزا تنها راهحل ممکن است. در صورتی که یک لپتاپ مصرفی
معمولی دارای پردازنده گرافیکی مجزا باشد، مسلما با هدف پاسخگویی به
نیازهای بازی تعبیه شده است. اما اگر یک لپتاپ تجاری مجهز به GPU مجزا
باشد، هدف از این اقدام پاسخگویی به نیاز پردازشی اپلیکیشنهای بسیار خاصی
نظیر برنامههای طراحی CAD یا مدلسازی سهبعدی و تصویرگری پزشکی و... خواهد
بود.
از آنجا که امروزه اغلب تلویزیونهای HD به پورت ورودی
HDMI مجهز هستند جای تعجب ندارد که لپتاپهای مصرفی نیز از رابط ارتباطی
مشابهی بهره میگیرند. اما DisplayPort که در لپتاپها و نمایشگرهای با
محوریت مصارف تجاری مورد استفاده قرار میگیرد نوعی رابط برتر محسوب
میگردد که توانایی تغذیه 4 مانیتور مجزا با رزولوشن 1920 در 1200 یا دو
ماینتور با رزولوشن 2560 در 1600 را دارا است. در هر دو حالت، هر نمایشگر
میتواند استریم صوت و تصویر مستقل و اختصاصی خود را دریافت نماید. هر دو
رابط DisplayPort و HDMI توانایی پشتیبانی از یک نمایشگر با رزولوشن 4K را
خواهند داشت که رزولوشن تقریبی 3840 در 2160 را بدست میدهد.
قابلیتهای مدیریتی و امنیتی
برای
سازمانهایی که صدها یا شاید هزاران لپتاپ را به خدمت میگیرند این امر
حیاتی خواهد بود که بخش آیتی سازمان قادر باشد از راه دور به مدیریت این
دستگاهها بپردازد. از آنجا که بسیاری از کسب و کارهای کوچک فاقد بخش آیتی
هستند، اغلب با شرکتهایی مواجه هستیم که برای مدیریت مسائل آیتی خود به
سرویسهای پشتیبانی خارجی تکیه میکنند. در چنین مواردی خریداری یک لپتاپ
مجهز به سطح تکنولوژی CPU و BIOS نظیر vPro اینتل وSureStart اچپی
میتواند موجب صرفهجویی در سرمایه و زمان گردد. چنین ابزارهایی میتواند
امکاناتی نظیر مدیریت، کنترل، نظارت و حتی تعمیر نرمافزاری لپتاپهای
موجود در سازمان را از راه دور برای بخش آیتی فراهم آورد. در چنین حالتی
بدون نیاز به حضور کاربر سیستم، حتی در شرایطی که لپتاپ با مشکلات
عدیدهای مواجه شده است میتوان از راه دور به سر و سامان دادن به اوضاع
پرداخت.
کپی نمودن کلیه برنامهها از جمله سیستمعامل و
بازگرداندن آن بر روی حافظه ذخیرهسازی لپتاپ از طریق شبکه میتواند زمان و
هزینه فراوانی را در خصوص ارسال، حمل و دیگر مسائل حفظ کند. vPro همچنین
قادر است از برخی بدافزارها که در سطحی پایینتر از سیستمعال فعالیت
مینمایند نیز جلوگیری به عمل آورد. تکنولوژی SureStart اچپی میتواند به
سرعت بایوس یک سیستم معیوب را بازیابی نماید اما تنها محدودیت این سیستم،
فراهم بودن انحصاری آن بر روی دستگاههای خود اچپی است.
از آنجا
که بر روی لپتاپهای تجاری و سازمانی، اغلب اطلاعات حساس ذخیره میشود،
این دستگاهها معمولا مجموعهای از ویژگیهای امنیتی را بصورت ادغام شده با
سختافزار به ارمغان میآورند. برای نمونه یک دستگاه شناسایی بیومتریک
نظیر اسکنر اثر انگشت میتواند به خوبی از دسترسی غیرمجاز جلوگیری به عمل
آورد. در همین حال ابزارهای رمزگذاری نظیر چیپ (TPM (Trusted Platform
Module و Windows BitLocker میتوانند دادههایی که بر روی حافظه لپتاپ
نوشته میشود را محافظت نمایند. این دادهها و اطلاعات رمزنگاری شده
نمیتواند توسط افراد متفرقه که فاقد کلید لازم برای رمزگشایی آن هستند
خوانده شود.
در صورتی که فکر میکنید ویژگیهایی نظیر vPro یا
DASH ضروری هستند پس مطمئن شوید که لپتاپی که خریداری میکنید دارای این
ویژگیها باشد چرا که هر نوتبوک که با عنوان تجاری تبلیغ میشود از این
قابلیتها بهرهمند نیست. برای مدلهایی با پردازنده اینتل، سایت ARK این
شرکت را بررسی کرده و بررسی کنید که چیپ مورد نظر قابلیت پشتیبانی از vPro
را داشته باشد. همچنین هر لپتاپ دارای پردازنده AMD که به یک چیپ TPM مجهز
شده باشد از DASH پشتیبانی خواهد نمود. همانطور که ذکر آن رفت، SureStart
تکنولوژی اختصاصی اچپی بوده و برای بهره گرفتن از آن باید اطمینان حاصل
کنید که مدل مورد نظر شما از این قابلیت پشتیبانی میکند.
نرمافزارهای از پیشنصبشده
کافی
است یک لپتاپ مصرفی را روشن کنید تا متوجه شوید انواع و اقسام برنامهها
از مفید گرفته تا بدرد نخور فضای ذخیرهسازی آن را اشغال نمودهاند.
فایلهایی از بازی و دمو و موسیقی گرفته تا لینک به وبسایتهای خاص و...
تولیدکنندگان نرمافزاری به تولیدکنندگان لپتاپ مبالغی را پرداخت
مینمایند تا اینگونه اطلاعات بر روی سیستمها قرار گیرد که در نهایت
میتواند منجر به کاهش قیمت نهایی لپتاپ شود. البته هیچگونه تعهدی مبنی بر
نگاه داشتن این برنامهها و اطلاعات بر گردن کاربر نیست اما فرآیند
پاکسازی سیستم از اینچنین اطلاعات اضافی برای هر شخصی آزاردهنده است.
پشتیبان یا فروشنده دستگاه بسیار خوشحال خواهد شد که در ازای دریافت مبلغ
مشخصی این کار را برای شما به انجام برساند.
مسلما شرکت ها و
سازمانها علاقهای به دور ریختن پول و وقت به منظور پاک کردن برنامههای
اضافی ندارند بنابراین تولیدکنندگان، اینچنین برنامهها و اطلاعات را بر
روی لپتاپهای تجاری پیاده نمیکنند. حتی سازمانهایی که بصورت عمده خرید
خود را انجام میدهند میتوانند برنامههای از پیش نصب شده مورد نیاز خود
را تعیین نمایند که البته ممکن است در بازارهای نسبتا کوچکی چون بازار کشور
ما چنین امکانی فراهم نباشد. از آنجا که شرکتها اغلب تمایل دارند که کلیه
کارمندان خود را بر روی پلتفرم واحدی (به منظور کاهش هزینههای پشتیبانی
فنی) نگاه دارند، آنها اغلب حتی پس از معرفی نسخه جدیدی از سیستمعامل
مورد استفاده تا مدتهای طولانی از همان نسخه قدیمی برای انجام کارهای خود
استفاده میکنند. اگر شما یک لپتاپ مصرفی خریداری کنید احتمالا آن را با
ویندوز 8.1 (یا آخرین نسخه هر سیستمعامل دیگر پیاده شده بر روی دستگاه)
تحویل خواهید گرفت و این در حالی است که لپتاپهای تجاری اغلب با حق
بازگشت به نسخه 7 ویندوز یا با یکی از توزیعهای لینوکس روانه بازار
میشوند.
گارانتی، سرویس و پشتیبانی فنی
لپتاپهای
مصرفی اغلب با ضمانتنامهای به مدت یک سال از سوی سازنده ارائه میشوند که
طی این مدت، دستگاه را از هر گونه ضرر و زیانی مصون میدارد، حتی
نمونههایی ممکن است با ضمانت 90 روزه ارائه شوند تا هزینه نهایی کاهش یابد
و فروشندگان ثانوی بتوانند گارانتیهای خاص خود را با هزینه اضافی بر روی
دستگاه اعمال کنند. حال آنکه تقریبا تمامی لپتاپهای تجاری با گارانتی سه
ساله عرضه میشوند که این مدت در ازای هرینه بیشتر، میتواند تا 5 یا حتی 6
سال گسترش یابد. زمانی که یک لپتاپ مصرفی به مشکل بر میخورد، شما مجبور
خواهید بود که با هزینه خود، دستگاه را به مراکز مشخص برده تا مراحل
عیبیابی و تعمیر بر روی آن اجرا شود. در این حالت، معمولا زمان مشخصی برای
بازگشت دستگاه به دستان شما تضمین نمیشود و حتی اگر یکی از قسمتها نیاز
به تعویض داشته باشد هیچ تضمینی مبنی بر موجود بودن آن قطعه در انبار وجود
ندارد. در بدترین حالت لپتاپ شما میتواند برای هفتهها ناپدید شود!
کسب
و کارها نمیتوانند هزینه فرصت بیکار ماندن کارکنان بخاطر تعمیر
لپتاپهایشان را متحمل شوند. بخش آیتی یک سازمان بزرگ در اغلب مواقع
تعداد زیادی سیستم را برای تعمیر در اختیار دارد و این فرآیند را معمولا یا
در داخل سازمان یا در ارتباط مستقیم با سرویس پشتیبانی سازنده به انجام
میرساند. کسب و کارهای کوچک معمولا صدمات جدی از فرآیند ترمیم لپتاپهای
مورد استفاده متحمل نمیشوند اما آنها نیز اغلب با یک هزینه فرصت 24 ساعته
مواجه خواهند بود. پشتیبانی فنی مصرفکنندگان بر اساس اثربخشی انواع
گوناگونی دارد اما در اغلب مواقع این نوع از پشتیبانی تنها از طریق ایمیل و
چت و دیگر راههای دسترسی از راه دور انجام میپذیرد. معمولا در این موارد
هیچگاه شاهد پشتیبانی بیست و چهار ساعته در هفت روز هفته نیستیم و کاربر
مجبور به منتظر ماندن در صف طولانی و وقتگیر انتظار خواهد بود و در نهایت
نیز ممکن است با پاسخی نظیر «پشتیبانی نرمافزاری از این طریق ارائه
نمیشود» مواجه شوید.
کاربران تجاری که لازم است سیستم خود را
صحیح و سالم پیش از ورود به کنفرانس یا جلسه بعدی خود تحویل بگیرند مسلما
نیاز به پشتیبانی ویژهای خواهند داشت و بر همین اساس سیاست پشتیبانی از
لپتاپهای تجاری بسیار قدرتمندتر و حمایتیتر است. در چنین مواردی اگرچه
دریافت پشتیبانی یک گزینهی اختیاری است (برخی سازمانها هزینه پشتیبانی را
بصورت داخلی از طریق بخش آیتی پوشش میدهند) اما معمولا همیشه پشتیبانی
تلفنی بصورت بیست و چهار ساعته حتی در خصوص مسائل نرمافزاری در اختیار
کاربران خواهد بود.
در نهایت کدام یک مناسب نیازهای من است؟
خریداری
لپتاپهای سری تجاری که در ابتدای مقاله اشارهای به نمونههای آن داشتیم
به هیچ عنوان اقدامی منطقی برای کاربران غیرتجاری که میتوانند از پس
مسائل خود برآیند محسوب نمیشود.
حتی در صورتی که زندگی معیشتی
شما کاملا به مجموعه عظیمی از لپتاپها وابسته نیست پیشنهاد ما بهره بردن
از لپتاپهای مصرفی بجای نمونههای گران قیمت تجاری است. اما اگر در دنیای
شما، وقت به معنای پول است، بنابراین طول عمر و دوام بیشتر، پایداری
بالاتر، گارانتی طولانیتر، ویژگیهای امنیتی قویتر و پشتیبانی بهتر مسلما
ارزش مقداری هزینهی سنگینتر را خواهد داشت و میتواند در دراز مدت منجر
به ذخیره وقت و سرمایه برای شرکت شما شود. این مورد حتی در مواقعی که تنها
به یک لپتاپ برای کارهای تجاری خود نیاز دارید هم صدق خواهد کرد.
مصرفکنندگان
عادی باید در اغلب مواقع به همان محصولات مصرفی تکیه کنند. خریداری یک مدل
سطح بالا بسیاری از ویژگیهای عمومی لپتاپهای تجاری را برای شما به
ارمغان خواهد آورد و در نهایت هزینهی کمتری نیز متحمل خواهید شد. البته
بعید است در اینچنین مدلها شاهد ویژگیهایی نظیر vPro یا SureStart اچپی
باشید.