«نوروز»، یعنی حالتی نو در زندگی انسان/ بعضی از روشنفکرها می خواهند «کریسمس» را جایگزین «نوروز» کنند!

گروه فرهنگی: رهبر انقلاب نیز به مانند امام خمینی، اگر چه در طول سال های زعامت و ولایت خود سعی کرده اند به مناسبت عید نوروز، پیام هایی را هر ساله بیان فرمایند، اما نوع نگاه ایشان نیز به عید نوروز، چیزی فراتر از تعاریف مرسوم است.

به گزارش بولتن، رهبر انقلاب مانند حضرت روح الله، نوروز را فرصتی برای تحول روحی دانسته و می فرمایند: «نوروز، فرصتی است تا انسان به اصلاح امور روحی خود بپردازد. تحویل هر سال جدید شمسی - که با نوعی تحول در عالم طبیعت مصادف می باشد - فرصتی است تا انسان به تحول درونی و اصلاح امور روحی، معنوی، فکری و مادی خود بپردازد. این دعای شریفی که به ما تعلیم داده اند تا در آغاز سال بخوانیم، درس همین تحول است. در این دعا، از خدای متعال درخواست می کنیم که در حال و وضعیت روحی و نفسانی ما، تحول و دگرگونی مبارکی را ایجاد کند. ایجاد تحول، کار خداست؛ اما ما موظفیم که برای این تحول در درون و در زندگی خود و در جهان، اقدام و تلاش کنیم و همت بگماریم.»

البته این نگاه ایشان برخاسته از متون روایی و حدیثی شیعه پیرامون معنای «نوروز» است. چنانچه در برخی از روایات از معصوم (ع) درباره نوروز پرسیده شده است و ایشان نیز پاسخ خای قابل تأملی در مورد آن داده اند. رهبر انقلاب در این باره می گویند:

«نوروز، به معنای روز نو و حالت نو بوده و هست. از لحاظ طبیعت، روز اول حمل - که اول بهار حساب شده است - روزی نو محسوب می شود؛ لیکن روز نو، منحصر به تجدید وضعیتی در طبیعت نیست؛ همچنان که در بعضی از روایات وارد شده در باب نوروز از ائمه هدی علیهم السلام، انسان خوب احساس می کند که آن بزرگواران هم بنا به رسم اسلام - که همه جا رسوم و سنت ها و واژه ها را گرفت و محتوای آنها را عوض کرد - در مورد کلمه نوروز و روز نوروز، درصدد چنین کاری بودند. وقتی از امام علیه السلام سوال می کنند که «ما النّیروز»، حضرت می فرمایند: «اَتدری ما النیروز؛ می دانی که نوروز چیست»؟ نمی گویند می دانی نوروز چه وقتی است؛ می فرمایند: می دانی نوروز چیست؟ نوروز، یعنی روز و حالتی نو در تاریخ و زندگی بشر. آن وقت در معنای نوروز و این که نوروز چیست، در روایات مختلف، تعبیرات مختلفی هست؛ مثلاً آن روزی که رسول اکرم صلی الله علیه وآله، امیرالمومنین علیه السلام را به خلافت منصوب کرد، آن روز، نوروز بود یا در روایت دیگر، آن روزی که دجّال در آخرالزمان، به دست حضرت مهدی علیه السلام به قتل برسد، آن روز، نوروز است یا حتی در بعضی از روایات آمده، آن روزی که آدم هبوط کرد، آن روز، نوروز بود. نوروز، یعنی روزی نو در تاریخ بشر و حالتی نو در زندگی انسان ها. علی الظاهر در این روایات، امام نمی خواهند بفرمایند که آن روزی که این وقایع در آن اتفاق افتاده است یا خواهد افتاد، با روز اول حمل، مصادف بوده یا خواهد بود؛ نه، خیلی مستبعد است که مراد این باشد؛ مراد این است که معنای نوروز را بفهمیم.»

بر همین مبنا است که ایشان حتی نسبت به کسانی که تصور می کنند این روشنفکری است که مراسمی چون کریسمس را به عید نوروز ترجیح دهند، اعتراض کرده و می فرمایند:

«بعضی افراد به اصطلاح روشنفکر، ارزش های ایرانی محض را هم زیر پا می گذارند؛ مثلاً کریسمس را بر عید نوروز، ترجیح می دهند! می پرسیم شما مگر ایرانی نیستید؟ می گویند: بچه های ما از کریسمس بیشتر از عید نوروز خوششان می آید! خوب بچه های شما غلط می کنند! وقتی در آن خانه و خانواده زندگی کنند، معلوم است که این طور می شوند! عید نوروز، مناسبت بدی است؟ کریسمس، اول زمستان است؛ در یخ و برف و سرما؛ آیا بهتر از اول بهار و اول فروردین است؟ آخر این چه سلیقه ای است؟ چرا انسان این قدر دچار کوری چشم و عناد حتی نسبت به اوّلیات شود؟ برای من عجیب است وقتی چنین مسائلی را می بینم یا می شنوم.»

بر همین اساس، رهبر انقلاب شرط تبدیل شدن روز اول فروردین به «نوروز» یا روز نو را نیز مستلزم به وجود آمدن تحولی در درون انسان می دانند و معتقدند:

«اگر شما می‏خواهید روز اوّلِ فروردین را هم برای خودتان روز «نو» و نوروز قرار دهید، شرط دارد. شرطش این است که کاری کنید و حرکتی انجام دهید؛ حادثه‏ای بیافرینید. آن حادثه در کجاست؟ در درون خود شما! «یا مقلّب القلوب والابصار. یا مدبّراللیل والنّهار. یا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الی احسن الحال». اگر حال خود را عوض کردید، اگر توانستید گوهر انسانی خود را درخشانتر کنید، حقیقتاً برای شما «نوروز» است! اگر توانستید پیام انقلاب، پیام پیامبران، پیام امام بزرگوار و پیام خونهای مطهّرِ بهترین جوانان این ملت را - که در این راه ریخته شده است - به دل خودتان منتقل کنید، برای شما «نوروز» است.

عزیزان من! سعی کنید روز اوّل فروردین را برای خودتان «نوروز» کنید. بعضی کسان روز اوّلِ فروردینشان «نوروز» نیست. ممکن است اوّل فروردین برای آنها از هر روز نحسی هم نحستر باشد! اوّل فروردین - «نوروز» - برای آنهایی که در درون خود، به فساد و انحطاط گرایش پیدا می‏کنند، آنهایی که خود را از خدا دور می‏کنند، آنهایی که خود را از هدفهای بلند این ملت و این انقلاب جدا می‏کنند، نوروز نیست، روز عید نیست، روز جشن و روز شادی نیست؛ شوم است! این، آن حقیقت مسأله در باب نوروز است.

پس «نوروز» به طور خلاصه خوب است. اوّلِ سال هجری شمسی است، روز نو، اوّلِ بهار، اوّلِ رویش و جوشش طبیعت و اوّلِ شروع زیباییها در عالم طبیعت است. این را برای خودتان هم اوّلِ بالندگی و جوشش و اوّلِ بروز زیباییها قرار دهید و برای خودتان «روز نو» کنید.»