گروه بین الملل - اسنادی که نشان می دهد عراق قراربوده بیش از 200 میلیون دلار تسلیحات از کشور همسایه اش یعنی ایران خریداری کند، تحلیلگران سیاست خارجی را هیجان زده کرده است. آیا این پاداشی برای حمایت عراق در سوریه است؟ آیا به خاطر گسترش حامیان ایران است یا نفوذ روسیه؟ اما اول از همه باید دید که این معامله تا چه اندازه حقیقت دارد.
به گزارش
بولتن نیوز، رویترز نوشت: حدود دو هفته پیش خبری منتشر شد که عراق قراردادی برای خرید سلاح از ایران امضا کرده است.
بنابه گزارش رویترز، عراق درحرکتی با هدف "شکستن تحریم های سازمان ملل متحد علیه فروش سلاح توسط تهران" با خرید "سلاح و مهماتی به ارزش 195 میلیون دلار" موافقت کرده است.
"این موافقت نامه در پایان ماه نوامبر به امضا رسیده است. این اسناد، تنها چند هفته پس از آن منتشرشد که نخست وزیر عراق، نوری المالکی از مذاکره با دولت اوباما در واشنگتن برای دریافت سلاح بیشتر برای مبارزه با شبه نظامیان مرتبط با القاعده بازگشت".
با این حال طی چند روز گذشته، سرانجام معلوم نشد که آیا اصولاً چنین معامله ای صورت گرفته یا خیر؟!! ایران که وجود این معامله را ردکرده است.
خبر این معامله چندمیلیون دلاری که گفته می شود تفاهم نامه ای برای خرید سلاح در آینده است، توسط یک سیاستمداران ارشد دیگر به نام "حسن اسناد" که در ضمن رئیس کمیته امنیت و دفاع پارلمان بغداد نیز هست، تایید شد. با این حال وزارت دفاع عراق، بعداً گزارش ها را تکذیب کرد و گفت که صنایع نظامی ایران پیشنهادی داده بود، اما هیچ معامله ای صورت نگرفته و قراردادی امضا نشده است و در ادامه مُهر تایید "اسناد" هم توسط سیاستمدار دیگری در این کمیته رد شد.
"اسکندر وتوت"، معاون رئیس کمیته امنیت و دفاع پارلمان نیز گفت: "هیچ معامله اسلحه ای بین ایران و عراق صورت نگرفته است. ما پیشنهادات مشابه ای از سوی چند کشور مختلف، از جمله بلغارستان، جمهوری چک، لهستان ، صربستان، چین، اوکراین و پاکستان داشته ایم. برخی از این پیشنهادات در واقع بهتر از مورد ایران بوده است".
وتوت همچنین بار دیگر تاکیدکرد که عراق حق دارد از هر کجا که بخواهد سلاح خریداری کند و بار دیگر صحبت های دیگران را تکرارکرد: ایالات متحده مقصر است، زیرا ارسال تسلیحات به شدت مورد نیاز ما را به تاخیر انداخت. از سال 2005 تاکنون ، ایالات متحده تنها حدود 15میلیارد دلار تسلیحات به عراق ارسال کرده است.
وتوت که قبل از سیاستمدار شدن یک فرماندۀ نظامی بوده، گفت:" ایالات متحده دیگر مانند سابق سلاح و تجهیزات نظامی ارسال نمی کند. به عنوان مثال، این کشور تانک های بدون موشک را می فرستد و بعد از مدتی موشک ها را ارسال می کند، یعنی همواره تاخیری در آماده سازی تجهیزات مشاهده می شود. ارتش عراق واقعاً نیازمند یافتن یک تامین کنندۀ جایگزین است."
موفق الربیعی، سیاستمدار ارشد عراق که در امضای توافقنامه چارچوب استراتژیک با ایالات متحده آمریکا با هدف حصول اطمینان از همکاری بین دو کشور کمک کرده، می گوید این معامله هیچ مشکلی ندارد.
الربیعی به NIQASH گفته، در «توافقنامه چارچوب استراتژیک» اشاره ای درخصوص این که عراق نمی تواند از فروشندگانی به جز ایالات متحده سلاح خریداری کند، نشده است. این توافق، به عراق حق می دهد از هر فروشنده ای که مایل باشد سلاح بخرد، پس اگر عراق تصمیم بگیرد از ایران تسلیحات خود را تامین کند،مشکلی در کار نخواهدبود".
الربیعی ادامه داد: "اکنون عراق بیش از هر زمان دیگر نیاز به اسلحه دارد"؛ او که پیش از این مشاور امنیت ملی عراق بوده، تاکید می کند: "ایالات متحده باید سلاح مورد نیاز عراق را سریع تر بفرستد و نباید مفاد قراردادی که دو کشور امضا کرده اند را نادیده بگیرد."
سالم الدامی، کارشناس نظامی محلی می گوید: "اگر این گفته ها واقعاً درست باشد، به موافقتنامه چارچوب استراتژیک کمکی نمی کند اما بر آن تاثیر خواهد داشت؛ به خصوص به این دلیل که نوعی ممنوعیت بین المللی بر صادرات سلاح ایران وجود دارد. در نهایت ایالات متحده ممکن است ارسال سلاح به عراق را متوقف کند و سر فرصت صحت و صقم معاملۀ ادعا شده بین ایران و عراق را بررسی کند."
در واقع، سیاستمداران ارشد آمریکایی، از جمله سناتور جمهوری خواه جان مک کین از آریزونا، پیشاپیش در واکنش به انتشار خبر معامله با ایران، در مورد توقف فروش سلاح به عراق به شدت ابراز عقیده کرده اند. بی.بی.سی گزارش داده که وزارت امورخارجه می گوید اگر این معامله حقیقت داشته باشد، "نگرانی های زیادی ایجاد خواهدکرد." الدامی اشاره می کند: "با این حال ایالات متحده مایل نیست که عراق برای خرید سلاح به سراغ روسیه برود."
مطهرالجنابی، یکی دیگر از اعضای کمیته پارلمانی امنیت و دفاع عراق این گونه استدلال می کند: "فروش تسلیحات به عراق، نوعی دستخوش ایران به این کشور به خاطر نقش آن در وقایع جاری سوریه است. او تصریح می کند: "اعضای این کمیته چیزی درمورد قرارداد این تسلیحات نمی دانند و تنها کسی که از این موضوع خبر دارد، رئیس این کمیته یعنی اسناد است؛ زیرا وی از نزدیکان المالکی است."
ناظران سیاسی محلی می گویند این واقعیت که اسناد که به نخست وزیر نوری المالکی نزدیک است، معامله اسلحه با ایران را تاییدکرده، نشان می دهد که چقدر تقسیم مسئولیت ها دچار بی نظمی شده و معلوم نیست در نظام سیاسی عراق چه کسی مسئول چه کاری است. به علاوه، آنها می گویند که تمایل ارتش عراق برای تنوع بخشیدن به عرضه کنندگان تسلیحات موردنیاز این کشور، با انجام معامله با ایران چندان تامین نمی شود، زیرا ایران به دست خود این تسلیحات را تولید نمی کند، تمامی این تجهیزات یا از روسیه می آید و یا از روی نمونه های روسی کپی می شود.
اما در همین حال سایر سیاستمداران می گویند که این معامله انجام نشده و تنها کاری که صورت گرفته این است که برخی افراد با استفاده از این بهانه سرگرم ایجاد مشکلاتی برای دشمنان سیاسی خود هستند.