مردم گیلان چشم انتظار امداد

بارش برف چند روری است استان های شمالی کشور بخصوص گیلان و بخش هایی از مازندران را در هم نوردیده و برای بسیاری از مردم بخصوص روستائیانی که در برف محصور شده اند امید به زندگی را کم سو کرده . بارش برف طی روزهای اخیر آنچنان کم سابقه بود که در بعضی مناطق بخصوص روستاهای اطراف شهرستان های بندر انزلی و صومعه سرا ، چند روزی است مردم را در خانه ها اسیر نموده و در برخی مناطق احتمال می رود کشته هایی نیز از خود بهع جا گذارد . در حال حاضر مردم در برخی روستا ها امید چندانی به رهایی ندارند و به شدت چشم انتظار رسیدن کمک هااز سوی مسئولین هستند . این برف شدید اکنون زندگی را در برخی مناطق بخصوص در محدوده انزلی ، فومن ، شفت و صومعه سرا مختل نموده و با بسته شدن راه های مواصلاتی صدها روستا را در محاصره خود درآورده است .شاهدان عینی حکایت از در راه ماندگان بسیار و نیز روستائیانی دارند که در برف گیر افتاده اند و خانواده آنها خبری از سلامتشان ندارند . شکی نیست برش برف نعمتی از نعمات ارزشمند خداوند است و مردم هفته ها بود که انتظار آن را می کشیدند اما حال که این نعمت خداوند باریدن گرفته چند سوال تلخ ذهن مردم گیلان را به شدت آزار می دهد :

1- در حالی که همین چند سال پیش( سالهای 1383 و 1386 ) استان گیلان و بخصوص شهر رشت دو بار با بحران جدی بارش برف سنگین مواجه شده بود چرا باید یک بار دیگر بارش برف تبدیل به یک بحران شود ؟ . آیا آن تجربه ها و گذشت این سالها فرصت مناسبی برای تجربه اندوزی و تدبیر نبود؟
2- اکنون که به لطف تکنولوژی هر گونه تغییرات جوی با دقت بسیار بالا از روزها قبل قابل پیش بینی است و الحق سازمان هواشناسی اطلاع رسانی دقیقی را انجام داده بود چرا نباید برنامه ریزی های درستی در جهت مقابله با اینچنین حوادث جوی صورت پذیرد؟ به عنوان مثال چرا نباید در فرصت باقیمانده مدیران استانی درخواست کمک های فنی و لجستیکی از استان های همجوار به عمل آورند ؟ و یا اقدام به استقرار دستگاه های برف روب و لودر در مناطق حساس می کردند ؟
3- نقش رسانه ها در این روزهای بحرانی چیست ؟ چرا رسانه ها ی استانی باید به گونه ای عمل کند که گویی حادثه مهمی در این استان رخ نداده ؟ آیا این رفتار در نهایت به بی اعتمادی مردم ختم نمی شود ؟ آیا حاصل این رفتار رسانه ای چیزی جز سوء استفاده رسانه های بیگانه و به دست گرفتن سکان اطلاع رسانی است ؟
اینها را که کنار هم بگذاریم ، می بنیم واقعا در مدیریت بحران مشکلات جدی داریم . تجربه استان های مختلف در بحران های رخ داده اعم از حوادث طبیعی یا غیره ، نشان می دهد متاسفانه این کاستی ها و بحران ها که عمدتا باید از آنها به عنوان بحران های مدیریتی یاد کرد همه گیر است و مختص استان گیلان نیست و علت اصلی آن نمی تواند چیزی باشد جز عدم آموزش دقیق مردم و بخصوص مسئولین ما در خصوص پدیده بحران و مقابله با آن . از خود بپرسیم چند درصد از فرمانداران ، شهرداران ، مدیران کل دستگاه های اجرایی و ... در کشور به این دانش مهم روز تسلط دارند ؟ اساسا در انتخاب مدیران تا چه حد توانایی ایشان در برنامه ریزی و قدرت مدیریت بربحران نقش دارد ؟ اگر به درستی بنگریم کاملا مشهود است که در این چند روز ، تنها بخشی از مشکلات ناشی از کمبود های فنی و لجستیکی بود و در عوض بطور مشخص عدم هماهنگی دستگاه ها و نیز عدم بهره گیری درست دستگاه های مسئول از امکانات موجود کاملا مشهود است .
اینک مردم گیلان ازمدیران و مسئولین استانی و بخصوص کشوری درخواست دارند تا با توجه به فروکش کردن شدت بارش هرچه زود تر نسبت به امداد رسانی به مردمی که سلامت آنها در خطر است اقدام کنند و مهمتر از آن در روزهای آتی به مرور دقیق رخدادها و تصمیم گیری برای آینده بشتابند شاید اینبار عبرتی باشد برای آینده .