آیا فیس‌بوک به پایان عمرش نزدیک می‌شود؟/بسیج چه برنامه‌ی فرهنگی برای مقابله با اعتیاد دارد؟/مسئله‌ای به نام مصاحبه با هاوارد گوردون/اسکار امسال به فرهادی نه گفت چون نوبت فلسطین بود

گروه فرهنگی بولتن نیوز-«آیا فیس‌بوک به پایان عمرش نزدیک می‌شود؟»به گزارش سایت یک پزشک، فیس‌بوک به زودی یعنی دقیقا در ۴ فوریه، دهمین سالگرد تأسیس خود را جشن می‌گیرد. فیس‌بوک در این مدت غول‌هایی مثل مای‌اسپیس و Bebo را زمین زده است و خیلی‌ها را هم دررؤیای رسیدن به جایگاهش، ناکام گذاشته است.

اما دو نفر از پژوهشگران دانشگاه پرینستون یعنی جان کانارلا و جاشوآ اسپچلر، معتقدند که امپراتوری فیس‌بوک تا ۳ سال دیگر فرو خواهد ریخت  و ۸۰ درصد کاربران، ترکش خواهند کرد! این دو محقق منحنی‌های رشد این شبکه را تقریبا مشابه شیوه شیوع بیماری‌های واگیر می‌دانند و تصور می‌کنند که همان گونه که طاعون یا آنفلوآنزا به سرعت منتشر می‌شود و در یک نقطه سرانجام کنترل می‌شود، فیس‌بوک هم دچار چنین سرنوشتی خواهد شد.

ذره‌بین فرهنگی: افول قدرت‌هایی که در حوزه‌های مختلف حیات بشری، برای مدت‌های طولانی فعالیت می‌کردند در دنیا بی‌سابقه نیست. هرچند وقتی آنها در اوج قرار دارند، حرف زدن از نقطه‌ی پایان برای خیلی‌ها باورنکردنی‌ست اما گذر زمان، این واقعیت‌ را اثبات کرده. فیس‌بوک هم از این قاعده مستثنی نیست. هرچند این شبکه‌ی اجتماعی با بیش از یک میلیارد عضو فعال در سراسر جهان، بزرگترین شبکه‌ی مجازی انسانی‌ست اما روزی که در آن فیس‌بوک از مدار قدرت و سلطه خارج شده باشد دور نیست. مهم اینجاست که ما برای دراختیار گرفتن سهمی از فضای خارج شده از دست این شبکه‌ی اجتماعی چه فکری کرده‌ایم؟ آیا شورای انقلاب فرهنگی که مسئول رصد چنین موضوعاتی‌ست، برای جایگزینی یک شبکه‌ی اجتماعی بومی برای ایرانیان بجای فیس‌بوک، راه حل مناسبی درنظر گرفته است؟ ما به سهم خودمان این تلنگر را به مسئولین مربوطه می‌زنیم، تا ببینیم ایشان چه اقداماتی انجام می‌دهند.

بسیج چه برنامه‌ی فرهنگی برای مقابله با اعتیاد دارد؟

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، عبدالرضا رحمانی فضلی در حاشیه نشست با رئیس و فرماندهان سازمان بسیج مستضعفین کشور گفت: اجتماعی کردن مسئله اعتیاد یکی از رویکردهای اصلی ستاد مبارزه با مواد مخدر است. به همین منظور باید از تمام ظرفیت‌های کشور استفاده شود و بسیج هم گسترده‌ترین و فعال‌ترین شبکه اجتماعی محسوب می‌شود که در قلب مردم جای دارد.

ذره‌بین فرهنگی: در رویکزد جدید وزارت کشور برای مقابله با معضل اعتیاد، بنابر این گذاشته شده که در کنار اقدامات انتظامی و قضایی موجود در برخورد با خاطیان مسئله‌ی اعتیاد، از ریشه با این معضل برخورد شود و اقدامات فرهنگی هدف گذاری شده است. متولی انجام این کار نیز سازمان بسیج مستصعفان انتخاب شده تا با پتانسیلی که دارد بتواند این قضیه را سر و سامان دهد. حال باید دید بسیج برای برخورد فرهنگی با پدیده‌ی اعتیاد چه برنامه‌ای دارد؟

مسلما استفاده از رسانه‌ها برای انجام این کار خیلی ضروری‌ست. اما باید مدنظر داشت که نقاط آسیب‌پذیر این معضل، به دلیل فقر فرهنگی در دام آن افتاده‌اند و بیشتر از اقدامات رسانه‌ای نیاز به اقدامات تربیتی و آموزشی داریم. منتظر می‌مانیم تا ببینیم برنامه‌ی فرهنگی بسیج برای مقابله با اعتیاد چیست؟

مسئله‌ای به نام مصاحبه با هاوارد گوردون

آغاز پخش تبلیغات سریال «هوملند» از شبکه «فارسی‌وان» که تحت‌عنوان «سرزمین مادری» از این شبکه پخش می‌شود می‌تواند وزنه را به سمت حقیقی بودن گفت‌وگوی نشریه ایرانی با هاوارد گوردون سنگین‌تر کند؛ گفت‌وگویی که از ساختار جملات آن پیدا است برگردانی از زبان انگلیسی به زبان فارسی است و نیز بعید به نظر می‌رسد که حجم اطلاعات دقیق و ‌ریزی که در آن مطرح شده زائیده ذهن یک روزنامه‌نگار و نویسنده با سابقه مطبوعات کشور باشد؛ با این حال برخی رسانه‌ها که در ابتدا ترجیح داده بودند از کوچک‌ترین اشاره‌ای به گفت و گوی تهیه کننده سریال «هوملند» با نشریه‌ای ایرانی امتناع کنند به رغم مشاهده آنچه که گوردون در صفحه شخصی توئیترش نوشته است ترجیح دادند خبر تکذیب شدن این گفت‌وگو از سوی این تهیه‌کننده امریکایی را برجسته کنند.

نشریه پنجره وعده داده اسناد مربوط به انجام این گفت‌وگو را در شماره آینده خود منتشر می‌کند.

ذره‌‌بین فرهنگی: این مصاحبه آنقدر مهم بود که از همان اول هم تصور می‌شد با واکنش‌های مختلفی روبه‌رو شود. و از آنجا که در آن، حرف‌هایی زده شده که سال‌ها نیروهای فرهنگی حزب‌اللهی بیان می‌کردند و متهم به توهم توطئه می‌شدند، کاملا آشکار بود که با هجمه‌ی روشنفکرمآبان روبه‌رو شود. اما با توجه به حرفه‌ای بودن شخص مصاحبه گیرنده و نشریه‌ای که آنرا چاپ کرده، ساختگی بودن آن خیلی بعید است. البته باید این نکته را مدنظر قرار داد که خود آقای گوردون هم در مصاحبه‌اش گفته که این صحبت‌ها را نمی‌تواند در رسانه‌های امریکایی بیان کند چون ممکن است برایش هزینه داشته باشد. در نتیجه کاملا طبیعی‌ست که در این شرایط، آقای گوردون هیچ وقت حتی با رو شدن اسناد مصاحبه هم زیر بار آن نرود. با این حال ما منتظر می‌مانیم تا ببینیم هفته‌نامه‌ی پنجره چه اسنادی در این خصوص منتشر می‌کند.

اسکار امسال به فرهادی نه گفت چون نوبت فلسطین بود

امسال فیلم فلسطینی «عمر» که نشان‌دهنده زندگی فلسطینی‌ها و چالش‌هایی که رژیم صهیونیستی برای آنها ایجاد می‌کند، است یکی از امیدهای دریافت جایزه در بخش فیلم خارجی‌زبان اسکار است.

این فیلم بر موضوع همکاری با اسراییل تمرکز دارد که یکی از تابوها در جامعه فلسطینی است. اسراییل شبکه‌ای گسترده از خبرچینان را در کرانه باختری و نوار غزه حفظ می‌کند تا بتواند درباره فلسطینیانی که در مبارزه با این رژیم دست دارند، اطلاعات به دست بیاورد. از نظر فلسطینیان کسانی که با اسراییلی‌ها همکاری می کنند دشمنان داخلی هستند. آن ها توسط جامعه و خانواده‌های‌شان طرد می‌شوند. ابواسد در این‌باره گفت: همکاری با اسرائیلی‌ها بخشی از فساد است. این کار به مقاومت ما در برابر اشغال صدمه می‌زند، بنابراین حرف زدن درباره آن برای‌مان بسیار مهم است. این فیلم همکاری با اسراییلی‌ها را به عنوان یک تقلا می‌بیند، تقلایی شخصی برای کسانی که با استفاده از تهدید وارد این ماجرا شده‌اند. با این وجود این فیلم تنها درباره درگیری‌های اسراییلی‌ها با فلسطینی‌ها نیست و به گفته ابواسد داستانی است درباره عشق و زندگی.

ذره‌بین فرهنگی: گویا بعد از اسکار فرهادی و روی‌کار آمدن دولت جدید که دنبال روابط حسنه با امریکاست، این‌بار نوبت مسئله‌ی فلسطین است تا در ابتدا با یک اقدام فرهنگی استراتژیک ذهن بخشی از مردم این سرزمین را به سمت امریکا بکشانند و بعد در اقدامات سیاسی متناوب، دشمنی مردم فلسطین با اشغال‌گران صهیونیستی را از بین ببرند. البته از مصاحبه‌های کارگردان فیلم اینگونه برمی‌آید که کاندیداتوری فیلمش کافی بود تا او به این شرایط افتخار کند. هرچند ما هنوز فیلم را ندیده‌ایم، اما از داستان فیلم اینگونه برمی‌آید که قرار است به این خصومت از جنس فیلم‌های ضدجنگ نگاه شود و آنرا امری سخیف و نه‌چندان مهم نشان دهند که مانعی‌ست بر سر راه عشق‌ورزی انسان‌های فلسطینی. تا ببینیم امسال اسکار چه آشی برای ما پخته است.