مشاغل خانگی؛ کارآفرینی است نه تشویق خانه نشینی زنان

به گزارش بولتن نيوز، در حالي كه تعاونيها بيش از 100 ميليون شغل را در سر تا سر جهان ايجاد كرده اند و اين مقدار 20 درصد بيشتر از اشتغالي است كه شركتهاي بزرگ چند مليتي ايجاد كرده اند.

در حالي كه كشورهاي آرژانتين، بلژيك، كانادا، كلمبيا، كاستاريكا، فنلاند، آلمان، ژاپن، كنيا بيشترين سهم را در در عضويت خانواده ها در تعاونيها دارند.

در حالي كه هم اكنون بيش از يك ميليارد نفر از جمعيت جهان عضو تعاونيها در سه رده تعاونيهاي اوليه، تعاونيهاي ثانويه و تشكل هاي بين المللي تعاون هستند و روز به روز تعداد اعضا تعداد شركتها و نقش و حضور آنها در اقتصاد ملي كشورها افزوده مي شود.

در حالي كه اقتصاد تعاون به عنوان هدف توسعه و در بخش دبگري از كشورهاي در حال توسعه از جمله ايران به مثابه اصلي ترين ابزار و وسايل و الزامات توسعه به كار گرفته شده اند.

در حالي كه برخي اهداف كيفي توسعه بخش تعاون براي برنامه پنجم عبارت است از:

ـ ایجاد چتر حمایتی و توانمندسازی اقشار متوسط و کم درآمد جامعه و نیز فقرزدایی از دهکهای پایین درآمدی؛ از طریق سازماندهی و تسهیل دسترسی مطلوب آنها به منابع و امکانات و حضور مقتدرانه در سرمایه‌گذاری، مالکیت و مدیریت اقتصاد ملی و بین‌المللی.

ـ افزایش قدرت خرید و بهبود وضع زندگی و امکانات معیشت و رفاه مردم؛ از طریق سازماندهی و گسترش مالکیت و نظارت مصرف‌کنندگان در تولید و توزیع محصولات مورد مصرف.

ـ تجمیع و هدایت سرمایه‌های کوچک به انجام فعالیتهای بزرگ و گسترش روحیه تعاون و مشارکت جمعی در اقتصاد.

ـ کمک به تأمین عدالت اجتماعی از طریق توزیع عادلانه فرصتها، منابع، امکانات و درآمدها.

علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت یازدهم، چندی پیش، وعده داد تا پایان سال جاری، نزدیک به ۲۰۰ هزار شغل در مشاغل خانگی ایجاد می‌شود. اما گويا اين موضوع براي بسياري گران تمام شده و به دنبال مخالفت با آن در آمدند.

از اين جمله مي توان به سايت جرس اشاره كرد با تيتر " مشاغل خانگي؛ كارآفريني يا تشويق خانه نشيني زنان؟". نگارنده اين سايت اپوزسيون در گزارش خود علاوه بر اين كه سعي كرده تا اين سياست را از پيش شكست خورده بداند به يك باره موضوع اعمال خشونت با زنان را به ميان مي كشد و اضافه مي كند:" مشاغل خانگی تنها به کارهای زنان متاهل دارای خانواده در خانه محدود نمی‌شود بلکه همه ساله صد‌ها هزار زن آسیایی از کشورهای خود به عنوان کارگران خانگی، کارگران خدماتی و کارگران جنسی به آمریکا، کانادا و اروپا مهاجرت می‌کنند.

در این میان، برخی از زنان به عنوان کارگران خانگی به ناچار به کشوری که موطن آن‌ها نیست می‌روند و در خانه‌ای که خانه‌شان نیست مشغول به کار می‌شوند.

این زنان در اغلب موارد، هدف انواع خشونت‌های جنسی، کلامی، فیزیکی و روانی از سوی صاحب کاران خود قرار می‌گیرند. آن‌ها در بیشتر موارد، به خاطر نیاز فراوانی که به درآمد حاصل از کار خود دارند ماندن را بر فرار و ترک محل کارشان ترجیح می‌دهند".

اين حمله نا به هنگام سايت جرس به وزير تعاون كار و رفاه اجتماعي دولت در حالي صورت گرفته كه موضوع ايجاد 200 هزار شغل در مشاغل خانگي موضوعي است كه مي تواند بخش از مشكلات امروز خانوارهاي با درآمد كم را حل كرده و براي خانواده هايي كه از سطح سواد كمتري برخورداند و امكان فعايت در حرفه هاي تخصصي بالا را ندارند ايجاد درآمد كند. اين موضوع در صورت اجراي صحيح خواهد توانست كمك شايسته اي به توسعه تعاونيها و افزايش توليدات كارگاهي كوچك باشد و راه را براي بازگشت صنايع دستي ايران به بازارهاي داخلي و خارجي را فراهم آورد.

در واقع نگراني اصلي سايتهايي مانند جرس احتمالا خشونت با زنان نيست چرا كه اين موضوع ربطي به توليد در محدوده خانه و كسب درآمد ندارد. بله مشكل اصلي از آنجا شروع مي شود كه قرار است با فعال شدن چرخه توليد در بنگاه هاي كوچك و به راه افتادن تعاونيها، بساط بسياري از كارلاهاي چيني كه امروزه در تعاونيهاي خانگي و اطاقهاي كوچك منازل آنها توليد مي شود از داخل بازار ايران برچيده شود. علاوه بر اين فعال شدن مشاغل خانگي مي تواند از اوقات فراغت افراد داخل خانه كاسته و با ايجاد هدف براي آينده افردي كه اين روزها بي كار مي نشينند و به عقربه ساعتها نگاه مي كنند تا شب بشود، آنها را به كار و تلاش و اميد به آينده خوش بين كند.

اين خوشبين شدن و كسب درآمد و شريك شدن در توليد ناخالص داخلي موضوعي است كه مورد نگراني سايتهايي مانند جرس شده است. وگر نه ما هر چه به گزارشي كه در سايت جرس منتشر شده نگاه مي كنيم ارتباطي بين شكمجه و سوء استفاده جنسي با سخنان و پيشنهاد وزير تهاون نمي بينيم.

از سوي ديگر سات جرس براي اثبات نظريه خود به مطلب روزنامه شرق اشاره كرده است. به نوشته اين سايت " روزنامه شرق در مردادماه سال ۱۳۸۹ به نقل از صدر اعظم نوری، نخستین شهردار زن یکی از مناطق پایتخت نوشته بود: «این طرح پشتوانه‌ای است برای طرح تقلیل ساعت کار و آن را به شکلاتی تشبیه می‌کند که در ابتدا شیرین است اما در پایان تلخ می‌شود.»

وی گفته بود: «این طرح فرهنگی را ترویج می‌کند که کارفرمایان به سمت آقایان بروند و زنان در عرصه‌های اجتماعی حذف شوند. در سیستم اداری امروز زنان نمی‌توانند در خانه‌ها بنشینند و کار‌ها را در منازل انجام دهند و اگر این طرح بر زنان تاکید می‌ورزد هدفش حذف آن‌ها در عرصه‌های اجتماعی است.»

اما موضوع اصلي اين است كه گويا جرس موضوع دور كاري را با موضوع مشاغل خانگي كه مي تواند شامل سبد فافي، گلدوزي، دوخت و دوز، مجسمه سازي، صنايع دستي، بسته بندي حبوبات و از اين قبيل باشد اشتباه گرفته است. چرا كه در اين قبيل مشاغل خانگي قرار نيست يك خانمي از اداره بيايند منزل و با اينترنت كارهايشان را انجام دهند كه سيستم اشتغال در سازمانها و ادارات حذف شوند. بلكه در اينجا خانم خانه داري كه در منزل است و نياز به كسب درآمد دارد و يا مي خواهد اوقات فراغت خود را پر كند با كمك وزارت خانه و تمهيدات در نظر گرفته شده فعاليت شغلي اي را براي خود انتخاب مي كند و از اين راه كسب درآمد خواهد كرد.