کد خبر: ۱۸۰۳۵۶
تاریخ انتشار:
زنگنه در یکصد وشصت و چهارمین اجلاس اوپک

قدرت نمایی در اوپک با پشتوانه توافقنامه ژنو

یکصد وشصت و چهارمین اجلاس اوپک در حالی برگزار می شود که تحولات سیاسی و ژئوپولتیک در منطقه خاورمیانه و به ویژه توافق مهم هسته ای میان ایران و قدرت های غرب، این دوره از اجلاس را از اهمیت و حساسیت بیشتری برخوردار کرده است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از شانا_ پیمان جنوبی، تصمیم گیری در مورد تثبیت سقف تولید اعضای اوپک، گزارش دبیرکل از تحولات بازار نفت در فاصله دو اجلاس، گزارش کمیسیون اقتصادی اجلاس، گزارش تولید نفت اوپک از ماه اوت تا اکتبر و انتخاب دبیرکل  از جمله مباحث وزاری شرکت کننده در یک صد و شصت و چهارمین اجلاس اوپک خواهد بود.

در این رابطه، روزنامه دیلی تلگراف چاپ لندن نوشته است مذاکره کنندگان نفتی ایران در اوپک – با جسارتی ناشی از توافق هسته ای ژنو و به رهبری وزیر کارکشته نفت – درصدد هستند تا بار دیگر جایگاه و اقتدار ایران را در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) تثبیت کنند.

با وجود اینکه صادرات نفت ایران دست کم تا ۶ ماه دیگر تحت تأثیر تحریم ها خواهد بود، ارزیابی ها نسبت به بازگشت نفت ایران به بازارهای نفت مثبت است. همچنین پیش بینی می شود اعضای اوپک به میزان تولید فعلی ادامه دهند.

معامله کنندگان نفت نشانه های همکاری میان اعضای اوپک را به دقت زیر نظر دارند؛ چون می دانند در صورت بازبینی توافق هسته ای و حذف تحریم ها، ریاض و بغداد – دو تولید کننده بزرگ نفت اوپک – به زودی باید برای تهران هم جایی در کنار خود باز کنند.

افزایش تولید نفت آمریکا با استفاده از تکنولوژی جدید استخراج نفت از ذخایر نامتعارف نفتی می تواند برای اعضای اوپک به این معنی باشد که اگر می خواهند در نیمه دوم سال ۲۰۱۴ بهای نفت را بالای بشکه ای یکصد دلار نگه دارند، باید میزان تولید را کاهش دهند.

انتخاب جانشینی برای عبدالله البدری – دبیرکل اوپک از لیبی – یکی از موضوعات اصلی در نشست پیش روی اوپک است. هم ایران و هم عربستان سعودی نامزدی برای این پست درنظر دارند و هیچ یک حاضر نیست جای خود را به دیگری واگذار کند.

ایران، عربستان سعودی و عراق از سال گذشته تاکنون رقابت خود برای دبیرکلی اوپک را آغاز کرده اند و با انصراف «مجید المنیف» نامزد پیشنهادی عربستان از یک سو و واگذاری کرسی ریاست تحقیقات به عنوان دومین کرسی استراتژیک اوپک، حالا شانس ایران و عراق برای تصاحب این کرسی داغ نفتی افزایش یافته است.

بنا به گزارش رویترز، تهران از توافق هسته ای ژنو احساس قدرت بیشتری می کند و با فرستادن زنگنه به وین قصد دارد مقام ایران را به عنوان دومین تولید کننده بزرگ اوپک تثبیت کند هرچند بر اثر تحریم ها تولید و صدور نفت ایران در یکی دو سال اخیر به شدت کاهش یافته است. اما چنانچه مشکل برنامه هسته ای ایران به نحوی که در توافق ژنو آمده است در شش ماه آینده حل شود عراق و عربستان باید بخشی از بازار خود را به ایران واگذار کنند.

حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران بیژن زنگنه را به مقام وزارت نفت کشور منصوب کرده است، چهره ای که بسیاری از ناظران و تحلیلگران عملکرد او در این وزارتخانه در سال های ١٩٩٧ تا ٢٠٠٥ را «دوران طلایی» تولید نفت در ایران می نامند. در دوران وزارت زنگنه قراردادهای عمده ای با شرکت فرانسوی توتال، رویال داچ شل و استات اویل نروژ و گازپروم روسیه عقد شدند.

تحلیلگران و صاحبان صنایع نفت مشتاقانه چشم انتظار بازگشت ایران به بازار انرژی هستند گرچه برقراری مناسبات دیپلماتیک و کاهش تحریم ها نیازمند زمان و روند سیاسی طولانی است.

با وجودی که اظهارنظرهایی در مورد زمان طولانی و حتی سال های متمادی برای احیای بخش انرژی ایران مطرح می شوند اما احتمالاً بازگشت ایران به سطوح پیش از زمان تحریم ها ساده تر از سطح تصور است.

کارشناسان امور راهبردی صنعت نفت معتقدند که حل و فصل بحران اتمی ایران و کسب توافق تهران و «آژانس بین المللی انرژی اتمی» در نهایت به کاهش ریسک کنونی قیمت نفت کمک می کند.

کارشناسان معتقدند بهبود روابط بین ایران و آمریکا نه تنها برای کاهش فشار تحریم ها بر بدنه اقتصاد ایران و به ویژه بر بازار نفت این کشور تاثیر دارد، بلکه به دولتمردان تهران کمک خواهد کرد تا با جلب سرمایه خارجی برای اکتشاف و توسعه میادین نفتی خود میلیاردها دلار پول برای کشور به ارمغان بیاورد.

 

برای مشاهده مطالب اجتماعی ما را در کانال بولتن اجتماعی دنبال کنیدbultansocial@

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین