«آخرین سخنرانی»

گروه فرهنگ و هنر، همه ما بارها راجع به اهمیت رؤیاها شنیده‌ایم. رؤیاها حکم ستاره قطبی را در زندگی ما بازی می‌کنند و می‌توانیم به کمک آنها مسیر حرکتمان را تعیین کنیم.

به گزارش بولتن نیوز، رندی پوش -استاد علوم کامپیوتر دانشگاه کارنگی ملون- که مبتلا به سرطان لاعلاجی شده و تنها چند ماه به پایان زندگی اش مانده بود، برای ارائه سخنرانی‌ای با عنوان «آخرین سخنرانی»دعوت شد. آخرین سخنرانی عنوانی برای سخنرانی‌هایی است که در آن از استادان دانشگاه خواسته می شود به مرگ خود بیاندیشند و در آنچه برایشان از هر چیز مهم‌تر است تامل کنند.

رندی پوش که واقعا در ماه‌های پایانی زندگی‌اش قرار داشت، تصمیم گرفت در این سخنرانی از اهمیت دست یافتن به رؤیاهای کودکی و درس‌های زندگی‌اش بگوید.

او آخرین سخنرانی و نحوۀ شکل‌گیری‌اش را در کتابی با همین عنوان شرح داد. این کتاب بعد از چاپ به مدت ۸۵ هفته در لیست پُرفروش‌ترین های نیویورک تایمز قرارگرفت و تابه حال به ۴۶زبان ترجمه شده است.

خواندن این کتاب را به تمام کسانی که به دنبال الهام گرفتن برای چگونه زندگی کردن و یا شنیدن ماجراها و درس های زندگی یک رؤیاپرداز جسور هستند توصیه می‌کنیم.

بریده‌هایی از کتاب:

دستیابی به رویاهای کودکی

«مطمئن بودم که نمی‌خواهم محور سخنرانی، سرطانم باشد. ماجرای بیماری‌ام سرجایش بود و من بارها و بارها آن را پیشت سر گذاشته بودم. هیچ علاقه ای نداشتم درباره چگونگی کنار آمدنم با بیماری، یا این که چگونه دیدگاه‌هایم را عوض کرده بود حرف بزنم. حتما خیلی‌ها انتظار داشتند سخنرانی درباره مرگ باشد. اما باید درباره زندگی می بود.

چه چیزی مرا استثنایی می سازد؟

این پرسشی بود که احساس می کردم باید به آن بپردازم. گفتم: سرطان مرا استثنایی نمی‌سازد. هیچ شکی در این امر نبود. در آمریکا سالی ۳۷۰۰۰ نفر فقط به سرطان لوزالمعده دچار می‌شوند.

درباره آنچه خود را توصیف می کنم به دقت اندیشیدم: معلم، متخصص کامپیوتر، شوهر، پدر، دوست، برادر، استادی برای دانشجویانم. اینها همه نقش‌هایی بودند که برایم ارزش داشتند. اما هیچ یک از این نقش‌ها واقعا مرا متمایز می‌کرد؟

از خودم پرسیدم: من به تنهایی واقعا چه چیزی برای ارائه دارم؟

و ناگهان مانند جرقه ای به ذهنم رسید: با وجود همه دستاوردهایم، تمام آنچه دوست داشتم در رؤیاها و اهداف دوران کودکی‌ام ریشه داشت و در راه‌هایی که برای تحقق بخشیدن به تقریبا تمامی آنها در پیش گرفته بودم.»

رؤیاهای کودکی رندی پوش

· حضور در خلآ

· بازی در مسابقات لیگ حرفه‌ای فوتبال

· نوشتن مقاله‌ای در کتاب دایرة المعارف جهان

· کاپیتان کرک بودن

· حیوانات عروسکی را برنده شدن

· از تخیل‌گرایان دیزنی محسوب شدن

رؤیاهای کودکی رندی پوش هر یک به شکلی محقق شده بود به جز بازی کردن در لیگ حرفه‌ای فوتبال. بعد از چاپ کتاب آخرین سخنرانی که بسیاری از مردم را تحت تاثیر قرار داد، تیم Pittsburgh Steelers از رندی پوش دعوت کرد تا به طور افتخاری در این تیم حضور یابد و به این ترتیب به این رؤیا نیز دست پیدا کند.

تجربه چیزی است که وقتی به خواسته‌تان نمی‌رسید، به دست می‌آورید و تجربه اغلب ارزشمندترین چیزی است که برای ارائه کردن دارید.

وقتی «ساخت دنیاهای مجازی» را تدریس می‌کردم، دانشجویان را تشویق می‌کردم که به کارهای سخت دست بزنند و نگران قبول نشدن نباشند. می‌خواستم این شیوه تفکر را پاس بدارم. بنابراین در پایان هر ترم به یک گروه از دانشجویان یک حیوان عروسکی جایزه می‌دادم- یک پنگوئن. نام آن «جایزه اولین پنگوئن» بود و نصیب گروهی می شد که در جهت آزمودن افکار یا فناوری جدید دست به بزرگترین قمار می‌زد و موفق نمیشد به اهداف تعیین شده‏‏‏‌اش دست یابد. در حقیقت جایزه‌ای برای «شکست پر افتخار» بود و اندیشیدن نامتعارف و استفاده از تخیل در جهتی جسورانه را ارج می‌نهاد.

نام جایزه از آنجا می‏ آمد که وقتی پنگوئن‌ها می­خواهند به درون آبی بپرند که ممکن است حاوی حیوانات شکارچی باشد، یکی باید اولین پنگوئن باشد.

__________________________________________________________

«دیوارهای بلند را نساخته‌اند تا مانع رسیدن ما به رؤیاهایمان شوند. دیوارها را ساخته‌اند تا با سخت‌کوشی و عبور از آنها، به خود و دیگران نشان دهیم که رؤیاهایمان چقدر برایمان مهم هستند. دیوارها مانع ما نیستند. دیوارها وجود دارند تا مانع کسانی شوند که به اندازه ما، رؤیاهایشان را دیوانه‌وار دنبال نمی‌کنند…».

لینک دانلود آخرین سخنرانی
خرید آنلاین کتاب

به نقل از «1پزشک»