پاسخ عملی رئیس جمهور و وزرا به تندروهایی مانند زیبا کلام

گروه سیاسی - پس از روی کار آمدن حسن روحانی و تیم او اینگونه احساس شد که بعد از سالها جنجال و هیایو و مسائل حاشیه ای تیم احمدی نژاد و جریان انحرافی، کم کم مملکت در حالت عادی قرار گیرد و مردم بتوانند از همکاری مستمر و سازنده بین مجلس و دولت نفعی ببرند و کشور کم کم به سمت ثبات و اعتدال و تعامل بین قوا متمایل شود.

به گزارش بولتن نیوز، این موضوع البته در ابتدای امر به روشنی قابل مشاهده بود. لیکن به مرور و با سرخوردگی برخی افراد تندرو جناح اصلاح طلب در دست یافتن به برخی خواسته های غیر منطقی خود از دولت به مسیری دیگر رفت و کم کم زخمهای جدیدی بر روی زخمهای کهنه خواسته های نابجای منتقدین دولت و مجلس و قوه قضائیه سر باز کرد.

مسائلی مانند رابطه با آمریکا به هر شکل و کناره گیری از حقوق هسته ای با هر شرایط و آزادی افراد تحت حصر که در حوادث سال 88 موثر بودند بدون قید و شرط و با سرعت هر چه بیشتر در کنار رای اعتماد بدون چون و چرا به تمام وزرای پیشنهادی روحانی از سوی مجلس و آزادی با فوریت زندانیان سیاسی و امنیتی از سوی قوه قضائیه و کاهش سریع نرخ تورم و کاهش بیکاری افسار گسیخته مولود دولت احمدی نژاد و چالشهای گسترده مالی از قبیل قراردادهای نفتی و فساد در گمرکات کشور و دیگر مراکز اقتصادی دولتی و غیر دولتی و رانتهای بزگ اقتصادی و انحصار در صنایع خودرو سازی و خصوصی سازی های با اما و اگر در مخابرات و پتروشیمی و قراردادهای نفتی ایران با چین و هند و پاکستان و دلارهای بلوکه شده ایران گرفته تا کاهش فروش نفت به تحریمها، و تامین اجتماعی به سر و سامان و بدهکار و بابک زنجانیها و اختلاس 3000 میلیاردی وهمه و همه به یک بار معزلی شدند برای دولت روحانی که باید به آنها پاسخ می داد.

برخی فشارها از سوی اصولگراها مطرح شد ولی اصل هجمه از سوی مدعیان اصلاح طلبی مطرح شد که برای گرفتن امتیاز هر چه بیشتر از دولت اعتدال، گاهی مسئله مجلس را علم می کنند و از روحانی و وزرایش می خواهند که با مجلسی ها درگیر شوند و آنها را به حساب نیاورند و بعضی اوقات هم از دولت می خواهند تا با فشار به قوه قضائیه کارهایی را انجام دهد که در حوزه اختیارات قوه مجریه نیست.

البته در این موضوع که هم مجلس و هم قوه قضائیه و هم دولت مکمل یکدیگر هستند و برخلاف سالهای پایانی دولت احمدی نژاد در تقابل با هم نیستند، شکی نیست. لیکن درخواستهای نابجا و تشکیک در اذهان عمومی و بر هم زدن تعامل بین دولت و مجلس و قوه قضائیه، برای کارهایی که در حوزه اختیارت دولت نیست، از آن حرفها است که از افرادی مانند زیبا کلام و روزنامه های مدعی اصلاح طلبی بر می آید.

در این رابطه، کافی است تنها به خط و خطوتی که در همین چند هفته اخیر، زیبا کلام سعی کرده برای روحانی و وزرای ایشان ترسیم نموده و دیکته کند اشاره کنیم و دیگر نیازی به پرداختن به بقیه خبرهای مشابه نیست:

زیبا کلام در سومین نامه خود خطاب به روحانی درباره مراسم 13 آبان با ترسیم مسیر راه برای روحانی گویی می خواهد به رئیس جمهور گوشزد کند که بهتر است به مراسم 13 آبان نرود و در این رابطه می نویسد: " از آنجا که این رفتار [مراسم 13 آبان و شعار علیه آمریکا و آتش زدن پرچم استکبار] مغایر با سیاست‌های آشتی‌جویانه آن دولت است و از آنجا که کسر قابل‌توجهی از هم‌میهنانمان با این حرکات همراه نیستند اما مجالی و امکانی برای ابراز و نشان‌دادن مخالفتشان ندارند، جنابعالی هم به‌واسطه پاسداری از منافع ملی کشور و هم ادای احترام به همه ایرانیانی که با این رفتارها مخالف هستند، رسما اعلام بفرمایید که اعضای دولت فخیمه در هیچ مراسمی به‌مناسبت 13 آبان شرکت نخواهند کرد. به‌علاوه اعلام شود که هرگونه توهین به پرچم و شوونات ملی کشورها و ملت‌های دیگر از نظر آن دولت در همه جا محکوم است".

پس از این و سکوت دولت یازدهم در برابر عناصر افراطی و تندروی اصلاح‌طلبی مانند زیبا کلام، زیباکلام اینبار پا را فراتر نهاده و در حرکتی دیگر، به مجلس و نمایندگان مجلس توهین می کند و البته به وزیر روحانی هم سفارش می کند که شما هم همین کار را تکرار کن!.

این عنصر تندرو اصلاح‌طلب در یادداشت خود در روزنامه ابتکار با تیتر " آقای فرجی دانا قرص و محکم بایستید! " خطاب به وزیر علوم درباره عدم توجه به تذکر و هشدار نمایندگان مجلس نهم، با تندرو خواندن نمایندگان مجلس می‌نویسد: "هنوز جوهر مهر و امضاء وزارت دکتر فرجی دانا خشک نشده بود که افراطیون اصولگرا در مجلس در برابر ایشان صف آرایی کردند، بهانه شان این است که چرا آقایان دکتر توفیقی و میلی منفرد را ایشان به سمت مشاور و معاون منصوب کرده اند ... جناب فرجی دانا ! یقین بدانید که اگر در برابر تندروها عقب نشینی کنید و آقایان دکتر توفیقی و میلی منفرد را عزل نمایید، تندروها نه تنها از شما تشکر نخواهند کرد بلکه فردا باز به سراغتان خواهند آمد ..."

زیبا کلام همچنین در توهین آشکار به تمامیت مجلس نهم و نمایندگان مجلس می‌نویسد: [آقای فرجی دانا] قرص و محکم بایستید و آنها را جدی نگیرید. البته که خواست و اراده مجلس تاج سرماست. البته که مجلس قطعا در راس همه امور است اما کدام مجلس؟ مجلسی که نمایندگان آن منتخب اکثریت مردم باشند؟ برخی نمایندگانی که با 5 درصد یا حتی کمتر از حوزه انتخابیه شان به مجلس راه یافته اند، چگونه می‌توانند مدعی نمایندگی مردم آن حوزه باشند؟ نمایندگانی که برخی از آنها 80 درصد و حتی 90 درصد مردم حوزه انتخابیه شان به آنها رای ندادند چگونه می‌توانند مدعی سخن گفتن از جانب مردم شوند؟

جناب زیباکلام باید بداند با توجه به استدلال جالب ایشان، احتمالا آقای روحانی هم رئیس جمهور تمامی مردم ایران نیستند زیرا ایشان فقط رای کمی بیشتر از 50 درصد مردم واجد شرایط رای دادن را با خود دارند!. این در حالی است که او رئیس جمهور ایران است و رهبر معظم انقلاب او را تنفیذ کرده اند و مجلس نیز اورا تحلیف کره است.

در نهایت این که به نظر می رسد رئیس جمهور محترم و دیگر مسئولین کشور میباست به موارد اینچنینی که از سوی تندروهای اصلاح طلب مطرح می شود پاسخ عملی دهند که البته آنچه که تا کنون از دولت روحانی مشاهده شده چیزی غیر از این نبوده و مجلس و قوه قضائیه و حتی سپاه هم بر همین منوال عمل نموده اند و شیطنتهای برخی تندروها را با اقتدار خود با شکست روبرو کرده اند.