راه بی بازگشت اردوغان

به گزارش بولتن نیوز، اردوغان بعنوان نخست وزیر ترکیه بسیار امیدوار است که از این سفر بیشترین نتایج را به همراه داشته باشد اما هنوز روشن نیست که مسعود بارزانی سودمند این عرصه خواهد بود یا اردوغان؟ مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق با تجربه خود در همزیستی مسالمت آمیز با دولت مرکزی عراق توانسته است شرایط مناسبی را برای مردم کردستان عراق در حوزه های مختلف اقتصادی و سیاسی فراهم کند اگرچه این شرایط مدینه فاضله کردها نیست.از این رو بارزانی با این سفر بعد از سال 1992 می تواند امیدوار باشد که در مناطق کردنشین ترکیه نیز بعنوان یک رهبر کرد از نوع عراقیش کردهای ترکیه را بسوی پرهیز از خشونت سوق دهد.

وی حتی اگر دراین مورد نتواند هم موفق شود اما با این کار خود توانسته است خود را بعنوان یک کاریزمایی که در منطقه برای صلح کوشید به کردها معرفی نماید و این قطعا در مقابل کاریزمای اوج الان که یک کاریزمای تک حزبی است قرار خواهد گرفت و چه بسا این کاریزما را بطور جدی به چالش بکشد.

این چالش بطور شک مطلوب اردوغان خواهد بود و خواهد کوشید که بارزانی هر روز بیشتر از گذشته در عرصه سیاسی کردهای ترکیه باقی بماند چون فکر می کند که بارزانی بدلیل ترکیه ایی نبودن خود هر چند هم یک کاریزما و یک رهبر کرد باشد اما متعلق به جامعه کردهای ترکیه نیست و عرصه سیاسی کردهای ترکیه را بخود کردهای ترکیه واگذار خواهد کرد.

از سوی دیگر اردوغان در کوتاه مدت می کوشد که ازکارت کردها در ترکیه به خوبی به نفع خود در انتخابات پیش رو بهره برداری نماید و دستکم تکانی بر میزان آرا خود در مناطق کردنشین ترکیه بدهد اما اگر با دیدی جامعه شناسانه به موقعیت کردها در ترکیه در انتخابات دوره های قبلی نظری بیفکنیم می بینیم که کردها در نهایت تنها به کردها رای داده اند و از آنجا که بارزانی نمی تواند حزب و یا فعالیت سیاسی در ترکیه داشته باشد تا مرد م به آن رای بدهند در نتیجه کردها باز بسوی احزابی باز خواهند گشت که از دل مردم کردستان ترکیه برآمده اند.

شاید استراتژیکترین اشتباه اردوغان این باشد که فکر می کند با سفر بارزانی می تواند سرپوشی بر مشکلات کردها در ترکیه بگذارد. به لحاظ ماهوی هم بارزانی و هم اوج الان در ماهیت پیام خود اختلاف نظر چندانی ندارند شاید بارزانی بدلیل تجربیات خود در عراق و رویکرد سیاسی اش بر حل مسالمت آمیز کردها تاکید بکند اما تاکید همه آنها یک چیز است که همان حل مشکل کردها در ترکیه است و باز بدلیل اینکه بارزانی برای فعالیت سیاسی نمی تواند در ترکیه برای همیشه باقی بماند اما پشت سر خود به مشکل کردها را در ترکیه غناء بخشیده است به نحوی که برای اردوغان راهی نخواهد ماند جز اینکه مشکل کردها را در ترکیه حل بکند.

می توان چنین گفت که علیرغم اینکه این حرف درستی است که اردوغان می خواهد از حضور بارزانی در ترکیه بیشترین استفاده را ببرد اما واقعیت و آنچه که می ماند و بر سنگینی بار آن بعد از بازگشت بارزانی اضافه خواهد کرد بالارفتن توقعات نسبت به حل مشکل کردهاست.آیا اردوغان که برای دادن کمترین امتیازات به کردها با فشار ملی گراها و نظامیان روبرو است می تواند سنگ بزرگی را که نشانه رفته است بردارد ؟

با توجه به رویکردهای جامعه شناسانه به جامعه کردهای ترکیه می توان با قاطعیت اعلام کرد که اردوغان نمی تواند برنده این بازی باشد که شروع کرده است. اردوغان از این به بعد برای حل مشکلی بنام مسئله کردها بییشتر از همیشه تحت فشار خواهد بود چرا که هم اکنون موضوع کردها دو مالک بسیار بزرگ دارد که به نظر نمی رسد هیچ کدام از آنها با حداقل ها راضی باشند. بهر روی اردوغان گام در مسیر بی بازگشتی گذاشته است که از همین حالا می توان گفت مسعود بارزانی و کردهای ترکیه برنده آن هستند.