به گزارش
بولتن نیوز، روزنامه وطن امروز در سرمقاله امروز خود نوشت:
براساس اخبار بهدست آمده از رسانههای آمریکایی- اسرائیلی از تیم
مذاکرهکننده ایرانی در قالب مذاکرت ژنو خواسته شده است طی یک توافق موقت و
6 ماهه، غنیسازی 20 درصد را متوقف کنند، تعداد سانتریفیوژهای فعال را
کاهش دهند و با تعداد کاهش یافته به غنیسازی 5/3 درصد ادامه دهند! همچنین
ایران موظف است ادامه بهرهبرداری از رآکتور آب سنگین اراک را دنبال نکند،
از نصب سانتریفیوژهای پیشرفته موسوم به IR-M2 صرفنظر کرده و طرف غربی در
مقابل بدون آنکه تغییری در چارچوب و رویه تحریمها ایجاد کند، تنها بخشی از
داراییهای مسدود شده ایران را آزاد کرده و محدودیتهای اعمال شده در
پتروشیمی، خودرو، طلا و فلزات گرانبها را لغو کند.
چرا «شکلات سوئیسی»؟
ما موظفیم به دور از هر گونه جدل و بحث سیاسی مبتنی بر منافع قومی –
قبیلهای به صورت دقیق مشخص کنیم چرا چنین پیشنهادی را مشابه تعارف «شکلات
سوئیسی» به ملت و دولت ایران در قبال طلب واگذاری دُرّ غلتان میدانیم.
اکنون وقت کمکرسانی جدی فکری به تیم مذاکرهکننده کشورمان است.
الف- پیشکش اموال بلوکه: چرا اکنون؟!
طی 3 دهه، جمهوری اسلامی ایران پاسخگوی دستکم 400 دعاوی مطرح شده از
سوی آمریكا علیه كشورمان در دیوان داوری دعاوی ایران ـ آمریكا بوده است اما
اكنون چند سالی است نوبت رسیدگی به دعاوی ایران علیه آمریكا رسیده، به
علاوه دولت ایران دهها دادخواست علیه تحریمهای اتحادیه اروپا در دادگاه
عدالت اروپایی به ثبت رسانده است. بهواسطه معرفی تیم حقوقی سهنفره جدید
در دیوان دعاوی ایران و آمریکا در لاهه، روند پیروزیهای ایران در
پروندههای بزرگ داوری میان ایران و آمریکا به نحو شگفتانگیزی افزایش
یافته است. خصوصا در یک سال گذشته تیم وکلای کشورمان به واسطه تغییر روند
طرح مباحث حقوقی، هیچ پروندهای در حوزه رفع محدودیتهای یکجانبه تجاری و
دعاوی ایران و آمریکا را واگذار نکرده و نوار پیروزیهای ایران به لطف
خداوند متعال قطع نشده است. در برخی موارد که اعتبارات نقدی ایران در خارج
از کشور سالها بلوکه شده بود، با موفقیت در دعاوی مربوط به این پروندهها،
نهتنها موفق شدهایم اصل پول را همراه با سود مدتی که داراییها بلوکه
بوده پس بگیریم بلکه خسارت ناشی از بلوک زمانی داراییهای ایران نیز از طرف
آمریکایی دریافت شده است اما مساله اصلی این است که براساس سیستم حقوقی
کشورهای اروپایی و آمریکا ثبت هر رویه حقوقی در یک پرونده خاص موجب بازشدن
مسیری برای موفقیت در موارد مشابه میشود.
به همین جهت است که بهطور مثال پس از موفقیت بانک ملت در رفع
تحریمهای اتحادیه اروپا، احتمال صدمه دیدن جدی رویه تحریمها ایجاد شد.
وکلای بانک ملت با استفاده از قانون رازداری – عدم صدور اجازه برای افشای
اطلاعات محرمانه در دادگاه- موفق شدند اصل دعاوی وکلای دول اروپایی را زیر
سوال ببرند.
به این ترتیب قانون مزیت نسبی که آمریکا به جهت برتری تجاری ذاتی خود
در سیستم بینالملل مدعی اجرایش بود به سبب قوانین داخلی آمریکا و اروپا
خدشهدار شده است. مجموعه گروه تجاریUSA ENGAGE یکی دیگر از گروههای
اقتصادی بزرگی است که قوانین وضع شده توسط دستگاه سیاست خارجی آمریکا را
علنا به مقابله طلبیده است. قدرت این لابی تجاری در کنگره و دولت آمریکا به
اندازهای زیاد است که تاکنون موفق شده تحریمهای غذایی و دارویی علیه
ایران را لغو کند. یو اس آ اینگیج و مجموعه شرکتهای نفتی عضو آن که رقم
قابل توجه 770 بنگاه تجاری مهم آمریکا را شامل میشود از حامیان لابی
صهیونیستی - آمریکایی صلح با ایران نیز به شمار میروند که در این راه از
هیچ کوششی مضایقه نکردهاند. جالب توجه است که در این مجموعه تجاری بزرگ
براساس سازوکاری داخلی، جریمه شرکتهای متخلف از قوانین وزارت خزانهداری
آمریکا راسا پرداخت میشود. حال پیدا کنید ارتباط پرتقالفروشان ایرانی
دربدر تشکیل اتاق بازرگانی ایران و آمریکا را با برخی لابیهای حاضر در
وزارت خارجه و کنگره آمریکا که برای حضور شل و توتال بر سر سفره ایران
گریبان چاک میدهند و جان کری را از بنگوریون شتابزده عازم ژنو میکنند!
همین تخلفات و کارچاقکنیهای سیستماتیک صورت گرفته در روند تحریمها در
خاک آمریکا صدای اروپاییهای خسارت دیده از محدودیتهای یکجانبه را بلند
کرده است. والاستریت ژورنال در این زمینه مینویسد: بهرغم تشدید تحریمها
علیه ایران، صادرات کالا از آمریکا به ایران در نیمه نخست 2012 حدود 70
درصد افزایش یافته و این در حالی است که صادرات کالا از اتحادیه اروپا به
تهران در حال کاهش است!
ب- دو مشکل بزرگ آمریکا: بیاعتباری در داخل و بیاعتباری در اروپا!
دیوید کوهن، دستیار خزانهداری آمریکا در گفتوگو با رویترز در این
زمینه اظهار داشت: نگرانی ما این است که اتحادیه اروپا در حفظ برخی
مسؤولیتها دچار مشکل شده است. اشاره وی به شکسته شدن پی در پی قوانین
اروپایی در دادگاههای رسمی رسیدگی به دعاوی ایران است که تحریمها و
محدودیتهای تجاری براساس آن در اتحادیه اروپا اجرا میشود. پس آمریکاییها
اکنون با دو خطر جدی در حوزه تحریمهای یکجانبه وضع شده توسط دولت ایالات
متحده روبهرو هستند؛ اولین خطر در دادگاههای عالی بینالمللی همچون لاهه
است که به واسطه هوشمندی طرف ایرانی دستکم 17 پرونده مهم را پشتسر هم به
حریف واگذار کردهاند. به این ترتیب براساس رویه فعلی هم داراییهای ایران
در آمریکا با سرعتی قابل قبول آزاد خواهد شد و هم راههای استناد به چنین
قوانین ظالمانهای در سیستم حقوقی آمریکا بسته خواهد شد. البته بخشی از
معضلات حقوقی قطعا قابل حل نخواهد بود چرا که اساس دادرسی آنها مبتنی بر
استیفای حق نیست. همچون پرونده عدم واگذاری هواپیماهای F16 آمریکایی که پیش
پرداخت خرید آنها در دوره پهلوی به این کشور پرداخت شده بود. با این حال
واضح است که براساس پیشنویس مذاکرات ژنو بنا بر استرداد همه داراییهای
ایران در آمریکا نیز نیست.
پس توصیه به مذاکرهکنندگان ایرانی برای پشت پا زدن به چنین پیشکش
مزورانهای منطقی است. دومین خطری که آمریکا از آن میهراسد شکسته شدن
قوانین پایهای است که محدودیتهای تجاری ایران در اتحادیه اروپا بر آن
استوار است. به واسطه وجود تعارضات قانونی در خود سیستم حقوقی اروپا،
احتمال لغو قانونی این مسیر در این منطقه مهم تجاری قویا وجود دارد. پس با
در نظر گرفتن موارد مهمی همچون پیروزی هفت بانک و موسسه مهم ایرانی در
دادگاه اتحادیه اروپا، سیستم مالی کشور از تعامل پولی ـ مالی با کل
بانکهای سیستم مالی آمریکا بینیاز میشود چرا که احتمال شکسته شدن قوانین
مبتنی بر تحریم سوئیفت با ادامه همین رویه حقوقی بسیار بالاست. هر چند به
گفته سیف، رئیسکل بانک مرکزی روشهای جایگزین سوئیفت در سیستم بانکی ایران
هم اکنون مورد استفاده قرار گرفته است.
احتمال تغییر قوانین اتحادیه اروپا
رویترز درخصوص احتمال وضع قوانین جدید به نفع تحریم ایران در اتحادیه
اروپا میگوید: «در صورتی که اتحادیه اروپا بخواهد تحریمهای سنگینتری را
علیه ایران اعمال کند، قطعا با مخالفتهایی از سوی پایتختهای اروپایی
مواجه خواهد شد. برای مثال، صدها شرکت کوچک آلمانی در تجارت قانونی با
ایران شرکت دارند که درآمدی 250 میلیون دلاری در هر ماه از آن آلمان
میکند. به همین دلیل مخالفت برلین با اعمال تحریمهای بیشتر قابل پیشبینی
خواهد بود. همچنین در حالی که بزرگترین قدرتهای نظامی اتحادیه اروپا
یعنی انگلیس و فرانسه، نظام تحریمها علیه ایران را با قوت دنبال میکنند،
برخی دیگر در اتحادیه اروپا ترجیح میدهند تحت نظارت ویژه، روابط تجاری خود
را با ایران حفظ کنند و به همین دلیل تنشهایی بین کشورهای عضو این
اتحادیه ایجاد شده است».
شیردال تروایی
پس مشخص شد ادامه رویه فعلی نه برای آمریکا ممکن است و نه اتحادیه
اروپا تمایلی به حفظ شبکه تحریمها به قیمت زیر سوال رفتن سیستم حقوقی خود
یا ایجاد درگیری درون گروهی میان اعضای کوچک و بزرگ دارد. ورود تیم
مذاکرهکننده کشورمان به این بخش از رفع محدودیتها که هماکنون با علاقه
از جانب بانکهایی همچون استاندارد چارترد انگلستان یا مجموعه اعضای لابی
یواسآ اینگیج نقض میشود و مشتاقانه جریمه آن به علت حجم معاملات انجام
شده با ایران به خزانهداری آمریکا مکررا پرداخت میشود یعنی امتیازدهی بر
سر هیچ! شاید بد نباشد تیم مذاکرهکننده کشورمان توصیههای حقوقی
«وطنامروز» را در کنار مقاله رفقای فعلیشان در موسسه لیختن اشتاین گذاشته
و مروری بر مواضع آینده داشته باشند. مذاکرهکننده کاربلد به کم راضی
نمیشود... بگذارید آمریکا زیر بار آخرین لافش بیآبرو شود. ما دعا میکنیم
برای موفقیت «فرزندان انقلاب» در تشخیص نقشههای دشمن! اجرکم عندالله.