به نظر می رسد انشعابها و یا چندگانگی و مشی های مختلف تصمیم گیری در این اتحادیه وجود دارد تا آنجا که این موضوع اتحادیه میهنی کردستان عراق را در معرض تصمیم گیریهای جدید قرار داده است .
گروه بین الملل - چهارمین
دوره انتخابات پارلمانی کردستان عراق 21 سپتامبر 2013 در سه استانی شمال عراق یعنی
اربیل، دهوک و سلیمانیه برگزار شد .در این انتخابات برای اولین بار احزاب سیاسی
کردستان عراق بصورت مستقل وارد انتخابات می شدند .این گروهها ترسهای خود را از
وقوع جنگ های داخلی که از سال 1994 میلادی شروع شده بود کنار گذاشته وبرای اولین
بار هرکدام کوشیدند که وزنه سیاسی خود را در کردستان عراق پیدا بکنند.
به گزارش بولتن نیوز،سرانجام بعد
از یک هفته کشمکش کمیسیون برگزاری انتخابات پارلمانی کردستان عراق اعلام کرد که
حزب دمکرات کردستان عراق بیشترین کرسی و بدنبال آن جنبش تغییر و درپی آن اتحادیه
میهنی کردستان عراق ، اتحاد اسلامی کردستان عراق و جماعت اسلامی کردستان عراق قرار
دارند.در تحلیل این انتخابات گفتگویی کوتاهی با سیامک کاکایی کارشناس مسائل عراق
انجام دادیم که شرح این گفتگو در زیر آمده است.
سوال
1: انتخابات پارلمانی کردستان عراق در یک فضای رقابتی شدید بین گروههای سیاسی
کردستان عراق برگزار شد و همانطور که می دانید نتایج این انتخابات در شکل اولیه
حکایت از پیروزی حزب دمکرات کردستان عراق از یک سو و جایگزین شدن جنبش تغییر بجای
اتحادیه میهنی کردستان عراق داشت.در مجموع چه ارزیابی از نتایج این انتخابات
دارید؟
در
عین حال پارلمان جدید کردستان عراق با مسائل و مطالباتی چون اصلاح قانون اساسی و
مشخص کردن تکلیف انتخاب ریاست اقلیم کردستان عراق مواجه است که همین مسئله ممکن
است به چالش در درون پارلمان و ایجاد فراکسیونهای احزاب بیانجامد.
سوال
2 : جنبش تغییر و اپوزیسیون اعلام کرده است که دوره اپوزیسیون بودن تمام شده است و
می خواهند وارد پروسه حکمرانی در کردستان عراق شوند این امر شرایط را برای تشکیل
دولت جدید به کدام سو خواهد برد؟
پاسخ
: درباره نحوه مشارکت احزاب مختلف منطقه کردستان عراق در حکمرانی با توجه به وزن
سیاسی گروهها دو دیدگاه وجود دارد.دیدگاه اول این است که حزب دمکرات کردستان عراق
بعنوان حزب پیروز انتخابات از تجربه حکمرانی در عراق پیروی کند به نحوی که پست ها
میان گروههای سیاسی کردستان عراق تقسیم شود و یک دولت فراائتلافی با مشارکت احزاب
پیروز تشکیل شود واین در شرایطی محقق می شود که همه احزاب اپوزیسیون که اکنون شمار
کرسی های آنها قابل توجه است میل به مشارکت سیاسی داشته باشند و هم اینکه احزاب
کلاسیک و سنتی از خواسته های خود نسبت به تقسیم قدرت کم بکنند.
دیدگاه
دوم این است که دولت آینده کردستان عراق براساس لیست های پیروز و ائتلاف دل بخواهی
حزب دمکرات کردستان عراق با اتحادیه میهنی
کردستان عراق شکل بگیرد اما در عین حال شرایط نوین در منطقه این امکان را که
همچنان احزاب سنتی به خواست و نظرات اپوزیسیون بی تفاوت باشند را محدود می کند