تفاهم اعضای سازمان شانگهای متحد برسر سوریه و پروژه های زیربنایی مشترک

گروه بین الملل- اعضای سازمان همکاری شانگهای برسر یک "استقرار قدرت" در سوریه، ایران و پروژه های زیربنایی مشترک با یکدیگر متحد هستند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از سن پترزبورگ تایمز، در حالی که اعضای سازمان همکاری شانگهای ( SCO ) در نشست سران این سازمان در بیشکک ، قرقیزستان ، عمدتا توجه خود را بر سوریه و ایران متمرکز کرده بودند اما پروژه های زیربنایی مشترک و بخش انرژی نیز ، درکانون توجه آنها قرار داشت.

رهبران سازمان همکاری شانگهای ، شامل روسیه، چین، قزاقستان ، تاجیکستان، ازبکستان و قرقیزستان ، در پایان این اجلاس بیانیۀ بیشکک را را امضا کردند ، که موضع آنها را درمورد مسائل کلیدی سیاست جهانی به خوبی روشن می کند.

آنها در رابطه با درگیری های سوریه، که مداخله خارجی علیه کشوری مستقل، بدون مجوز سازمان ملل متحد را غیر قابل قبول توصیف کردند.

موضع اجلاس SCO  این است که باید به مردم سوریه فرصت لازم داده شود تا در زمان مقتضی درگیری های داخلی خود را به دست خود حل وفصل کنند ، ضمن این که ضرورت عملیات نظامی علیه این کشور، فوریت خود را از دست داده ، زیرا سوریه موافقت کرده تا به کنوانسیون منع تولید و استفاده از سلاح های شیمیایی بپیوندد.

ایتار تاس گزارش داد که رئیس جمهور ولادیمیر پوتین در اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای ، روز جمعه گفت : "آخرین اقدامات دیپلماتیک احتمال خطر دخالت مستقیم نظامی را کاهش داده است" .... " در شرایط موجود، مسئله بزرگ چگونگی ابتکار عمل برای ایجاد نظارت های بین المللی دقیق بر سلاح های شیمیایی سوریه است."

فصل دیگری از بیانیۀ بیشکک به ایران و برنامه هسته ای این کشور اشاره دارد.

اعضای سازمان همکاری شانگهای ، تهدید به مداخله نظامی و اعمال تحریم علیه ایران توسط برخی کشورها را چیزی غیر قابل قبول دانست . در این بیانیه آمده : ما معتقدیم که هیچ گزینه ای بجز راه حل صلح آمیز برای این مناقشه وجود ندارد.

ضرورت بهبود کانال های حمل و نقل در سرتاسر کشورهای آسیای مرکزی از دیگر مسائل مورد بحث در بیشکک بود.

ولادیمیر پوتین پیشنهاد کرد که تا از پتانسیل حمل و نقل ریلی سیبری و بایکال آمور که در آینده ای نزدیک نوسازی و توسعه خواهد یافت ، استفاده شود.

پوتین خطاب به اعضای سازمان همکاری شانگهای گفت: " روسیه کار نوسازی خط راه آهن سیبری و راه اصلی بایکال آمور را با اختصاص بودجه ای قابل توجه و وام های بانکی ، آغاز کرده و از شما دعوت می کنیم تا در اجرای این پروژه با ما همکاری کنید.

چین یکی از کشورهایی است که به شدت نیاز به شاهراهی برای حمل و نقل دریایی تولیدات خود به سرتاسر آسیای مرکزی دارد . پروژه ای که قبلا مورد بحث بوده - و اکنون می تواند رقیب و جایگزینی برای راه آهن سیبری شود – خط آهنی است که از شهر کاشغر در مرز غربی چین آغاز می شود و از طریق قزاقستان به دریای خزر می رسد.

در حالی که این راه آهن به احتمال زیاد برخی محموله ها را از  مسیر سیبری می گیرد، اما می تواند مکمل یکی دیگر از پروژه همکاری منطقه ای تلقی شود.

در این پروژه، شرکت های دولتی راه آهن روسیه ، بلاروس و  قزاقستان ، برای ایجاد یک سرمایه گذاری مشترک در قالب شرکت اتحاد حمل و نقل و تدارکات ، با دارایی ترکیبی 21 میلیارد روبل (658 میلیون دلار ) ، برنامه ریزی کرده اند . هدف از این سرمایه گذاری مشترک ، انتقال بخشی از حجم تجارت میان چین و اروپا به مسیر دیگری است که از قزاقستان، روسیه و بلاروس عبور می کند.  این کشورها هم اکنون سرگرم نوسازی زیرساخت های خط آهن و به روز رسانی شیوه های گمرکی هستند.

یکی دیگر از موارد کلیدی که در این اجلاس مورد توافق قرار گرفت، پیشبرد طرح هایی برای ایجاد یک باشگاه انرژی در میان اعضای سازمان همکاری شانگهای است که می تواند همزمان از منافع تولید کنندگان و مصرف کنندگان عمدۀ انرژی حمایت کند.

ایوان گراچیوف ، رئیس کمیته انرژی در کشور دوما گفت:" این باشگاه انرژی می تواند یک استراتژی مشترک برای منطقه طراحی کرده و در پیش بگیرد تا منابع اصلی انرژی در آینده را مشخص کند "
او گفت، این استراتژی همچنین می تواند سیستم مستقل برای پیش بینی قیمت نفت و گاز ایجاد کند چرا که سیستم های موجود ، گهگاه موجب افزایش شک و تردید ها میشوند.

به گفته کارشناسان ، چنین باشگاهی می تواند کشورهای تولید کنندۀ نفت و گاز را برای کنترل عرضۀ فراورده های انرژی و قیمت ها و حل و فصل اختلافات موجود در شیوه ها و مسیر های تحویل دور هم جمع کند.

استانیسلاو پریتچین ، متخصص فرهنگستان علوم روسیه و موسسه مطالعات شرقی گفت : " این باشگاه باید به مرکز هماهنگی شفافی تبدیل شود که در آن مشخص شود که به عنوان مثال ،چین تا سال 2020 چه مقدار گاز  نیاز دارد ، به نحوی که هیچ رقابت غیر ضروری و بی فایده ای میان تولید کنندگان بوجود نیاید. "

وی با اینحال تاکید کرد: " این باشگاه نمی تواند تبدیل به اوپک مرکزی آسیایی شود ، زیرا کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای دارای منافع و تعهدات مختلفی هستند و از طرف دیگر اعضای این سازمان برخی صادرکننده و برخی دیگر واردکنندۀ انرژی هستند.