گفت‌وگوی خواندنی هاشمی با کیهان
آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سوالی پیرامون چرایی برخی مواضع خاص و
غیر قابل پیش‌بینی خود در برخی مقاطع تاریخی انقلاب اسلامی تاکید کرد:
معمولا ماموریت‌های دشوار به من می‌رسد!
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، گزیده پرسش و پاسخ کیهان با ایشان در سال 82 بدین شرح است:
کیهان: آن نامه‌ای را که شما در سال 59 خدمت حضرت امام نوشته‌اید به راستی نقش موثری در جلوگیری از انحراف انقلاب داشت. ولی لحن آن هنوز هم بعد از گذشت بیش از دو دهه برای ما ناباورانه است و قابل فهم نیست.
شما خطاب به حضرت امام می‌نویسید: «آیا بی‌خط بودن و آسایش طلبی را می‌پسندید؟ آیا رواست که به خاطر اجرای نظرات جنابعالی، ما درگیر و متهم باشیم و جنابعالی در مقابل اینها موضع بی‌طرف بگیرید؟ واقعاً و حقاً ما انتظار داریم در مقام رهبری و مرجع تقلید اگر تعدیلی در شیوه حرکت ما لازم می‌دانید، صراحتاً بفرمایید که مطیع هستیم ما انتظار نداریم که نصایح ذووجوهی از رسانه‌های جمعی بشنویم احضار کنید و امر بفرمایید».
واقعا در نوشتن این جملات و به‌کار بردن این عبارات چه حالی بر شما حاکم بود؟
همیشه در چنین مراوداتی با امام من پیشقدم بودم.
علت این بود که رفقای دیگر ملاحظاتی داشتند و من با امام خیلی بی‌رودربایستی بودم چون می‌دانستم ایشان به من اعتماد دارند و می‌دانند که مریدشان هستم.
من عاشق امام بودم و از لحاظ روحی خیلی به ایشان نزدیک بودم معمولا این ماموریت‌های دشوار به من واگذارمی شد.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، گزیده پرسش و پاسخ کیهان با ایشان در سال 82 بدین شرح است:
کیهان: آن نامه‌ای را که شما در سال 59 خدمت حضرت امام نوشته‌اید به راستی نقش موثری در جلوگیری از انحراف انقلاب داشت. ولی لحن آن هنوز هم بعد از گذشت بیش از دو دهه برای ما ناباورانه است و قابل فهم نیست.
شما خطاب به حضرت امام می‌نویسید: «آیا بی‌خط بودن و آسایش طلبی را می‌پسندید؟ آیا رواست که به خاطر اجرای نظرات جنابعالی، ما درگیر و متهم باشیم و جنابعالی در مقابل اینها موضع بی‌طرف بگیرید؟ واقعاً و حقاً ما انتظار داریم در مقام رهبری و مرجع تقلید اگر تعدیلی در شیوه حرکت ما لازم می‌دانید، صراحتاً بفرمایید که مطیع هستیم ما انتظار نداریم که نصایح ذووجوهی از رسانه‌های جمعی بشنویم احضار کنید و امر بفرمایید».
واقعا در نوشتن این جملات و به‌کار بردن این عبارات چه حالی بر شما حاکم بود؟
همیشه در چنین مراوداتی با امام من پیشقدم بودم.
علت این بود که رفقای دیگر ملاحظاتی داشتند و من با امام خیلی بی‌رودربایستی بودم چون می‌دانستم ایشان به من اعتماد دارند و می‌دانند که مریدشان هستم.
من عاشق امام بودم و از لحاظ روحی خیلی به ایشان نزدیک بودم معمولا این ماموریت‌های دشوار به من واگذارمی شد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
