نگاهی متفاوت به مقولۀ بهداشت و سلامت
به گزارش بولتن نیوز به نقل از صهبا، بهداشت عمومی، روز جهانی کودک، واکسیناسیون سراسری...
اینها را، کشورهای توسعه‌یافته برای جهان سوم تجویز می‌کنند.
خیلی از کشورها هم، این نسخه‌ها را می‌پذیرند و آنها را دستوری آسمانی برای نجات از بدبختی و فلاکت خود می‌دانند.
ایران، اما طور دیگری‌ست...
همان‌طور که رهبرش، رئیس‌جمهورش و مردمش طور دیگری هستند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، رئیس‌جمهور ایران، اتفاقاً از این وقایع استقبال هم می‌کنند. اما چه استقبالی؟
علم را، علمی که مایۀ سلامت و رشد بشر است را می‌پذیرند، خودشان برای بالا بردن سطح علمی، سطح سلامت و معیشت مردم بیشترین تلاش را می‌کنند و به دیگران هم توصیه می‌کنند، اما کسانی این علم‌ها را در دست دارند و با آن کشورهای ضعیف را استعمار می‌کنند، رسوا می‌کنند.
بهداشت و سلامتی را فرضیه‌ای الهی می‌شمارند نه دستوری که غرب بخواهد به ما بدهد.
«تغذیۀ کودک با شیر مادر» هم که بیت‌الغزل صحبت‌هایشان در مورد سلامت کودک است.
21 فروردین 1366، جمعه است. چند روز قبل، روز جهانی بهداشت بوده.
یک سال بعد، جنبش واکسیناسیون فلج اطفال در جهان به راه می‌افتد.
ایران هم به این جنبش می‌پیوندد، اما با سبک و سیاق انقلابی خودش.
برای واکسیناسیون فلج اطفال، «بسیج» راه می‌اندازد.
چهارم تیرماه 1367، مراسم افتتاحیۀ «بسیج سلامت کودکان» در بیمارستان فیروزگر تهران با حضور رئیس‌جمهور برگزار می‌شود.
آقای ریچارد ریدز، مدیر منطقه‌ای یونیسف در خاورمیانه و شمال آفریقا هم با شعار بهداشت برای همه در این جلسه حاضر است.
آیت‌الله خامنه‌ای سخنرانی می‌کنند.
جلسه برای واکسیناسیون فلج اطفال برگزار شده اما...
ایشان از سبک زندگی اسلامی می‌گویند و اینکه اسلام برای تمام مراحل زندگی کودک برنامه دارد،
از اهمیت کودک، خانواده و نقش مهم آن در تربیت کودک و نقش مسئولین می‌گویند و اینکه علاوه بر سلامت جسمی کودکان، برای سلامت عاطفی و روحی آنها هم باید برنامه داشته باشیم.
از اهمیت شیر مادر و عواطف مادری می‌گویند و خیانتی که غربی‌ها در جدا کردن فرزند از مادر در حق ما انجام دادند! و اینکه بچه‌ها را تشنۀ محبت بار می‌آورند نه اشباع‌شدۀ از محبت.
برای اینکه کسی فکر نکند اسلام می‌خواهد زن را در خانه محبوس کند، از فعال بودن زنان ایرانی در بخش های مختلف می گویند و اینکه البته نباید ضرری به نقش اصلی زن که مادر بودن است وارد کند.
در آخر هم یک جمله‌ای! از واکسیناسیون می‌گویند و اینکه فرضیه‌ای است اسلامی! نه حتی انسانی!
در
جلسه‌ای که احتمالاً قرار است به استناد یونیسف، شروع یک طرح جهانی و غربی
در ایران باشد، صحبت از اسلام، زندگی اسلامی، خیانت غربی‌ها و واجب شرعی
بودن استفاده از واکسن است!
(برای مشاهدۀ عکس در اندازۀ اصلی روی آن کلیک کنید)
بخشی از بیانات منتشر شده در جراید به‌شرح زیر است:
- یكى از سیئات نفوذ فرهنگ غربى در جامعۀ ما این بود كه ما را از آئین‌هاى زندگى كه اسلام به ما آموخته بود بیگانه كرد، نسبت به آنها بى‌اعتناء كرد. امروز پزشكان متخصص به ما مى‌گویند، كه بهترین غذا و دوا و واكسن، براى بچه شیر مادرش است.
- در سى سال پیش، بیست سال پیش، در همین جامعۀ ما عكس این تبلیغ مى‌شد. بیشتر روى شیرخشك و غذاهاى مخصوص بچه‌ها تبلیغ مى‌شد. عملاً و قولاً و با انواع و اقسام حیل، مادران ما را از غریزی‌ترین و طبیعی‌ترین كارشان، یعنى تغذیۀ كودكشان و پارۀ تنشان، باز مى‌داشتند و این را نه یك تخلف، نه یك گناه كه یك حركت مترقیانه و متمدنانه به‌حساب مى‌آوردند. چون گناه بزرگى بوده، كه در جامعۀ ما بوسیلۀ همان دست‌ها و عناصر و ایادى‌اى كه فرهنگ غرب را به‌زور ترزیق مى‌كردند به این ملت، در جامعۀ ما تزریق شده. امروز ما باید از این خودفراموشى و گرایش بى‌قید و شرط به چیزهایى كه نه دوستانه، بلكه خصمانه و توطئه‌گرانه به ملت ما و به فرهنگ ما تزریق كردند، توبه كنیم.
- تأمین سلامت كودك در یك جامعه جزو اصولی‌ترین كارهاست. هم به لحاظ آیندۀ آن جامعه و هم پیش از آنها به لحاظ تأمین و اشباع عواطف و غرائز درست انسانى. كودك، ذخیرۀ ارزشمند و بى‌بدیلى است و عاقلانه نیست كه مردمى در یك جامعه‌اى این ذخیره را دست كم بگیرند. و همان‌طور كه در یك خانواده ما از پدر و مادر آن خانواده انتظار داریم كه به كودكان بیشترین حد ممكن از عطوفت و رحمت و رسیدگى و اهتمام را مبذول كنند، در یك جامعه از مسؤولان و مدیران جامعه و نیز از آحاد مردم انتظار داریم، كه این ذخیره و گنجینۀ ارزشمند را حفظ كنند و آن را سالم نگه دارند، و یقیناً به همین جهات هست كه در آموزش‌هاى اسلامى یك فصل مشبِعى اختصاص داده شده، به رسیدگى به امور كودكان. از پیش از زایمان، بلكه حتى پیش از انعقاد نطفۀ كودك تا دوران باردارى و دوران رضاء و شیردادن و بعد از آن. در روایات ما و توصیه‌هایى كه از بزرگان دین براى ما باقى‌مانده، فصل مشبعى به همۀ این دوران‌ها اختصاص پیدا كرده. امروز ما بسیج بزرگ و ان‌شاءاللَّه مثمرى را براى تأمین سلامت جسمانى كودكان آغاز مى‌كنیم و این بسیار مهم و ارزشمند است. بسیجى هم، براى سلامت عاطفى و روحى كودكان باید انجام بگیرد، كه آن هم در درجۀ اول به‌عهدۀ مادران و پدران و افراد خانواده است، و سپس به‌عهدۀ سازندگان محیط اجتماعى و جو جامعه.
(برای مشاهدۀ عکس در اندازۀ اصلی روی آن کلیک کنید)
- مسألۀ شیر مادر و پرداختن به كودك و اهمیت دادن به زندگى كودك و سلامت او و رشد او و تربیت او یك مسألۀ اساسى است. این همان چیزى بوده است كه ما همیشه بر آن تأكید مى‌كردیم، و ما معتقدیم كه این بزرگ‌ترین و مقدس‌ترین كارى است كه در یك خانواده ممكن است انجام بگیرد و چقدر خوب است كه خانم‌هاى دانشمند ما، چه پزشك و چه دیگر خانم‌هاى دانشمند، كه تحصیل كردند و رتبه و مقامى در معلومات بدست آوردند، عملاً به زنان كشور ما بیاموزند، اهمیت كار رسیدگى به فرزند را. بسیارند مادرانى در جامعۀ ما كه نه براى كار، نه براى انجام یك وظیفه، نه براى كمك و خدمت به خلق، بلكه براى تفنن، تفریح، گردش، خوشگذرانى از حال كودكانشان غافل مى‌شوند. از حال موجوداتى كه پناهى جز آنها ندارند و چقدر زیادند، خانم‌هایى كه به تصور یك رسم پیشرفته، به‌گمان این‌كه این یك كار پیشرفته است، كودكان خودشان را از آغاز كودكى، از چند ماهگى، از خودشان جدا مى‌كنند، كودك را از آغوش خودشان، از گرماى مطبوع زندگى‌بخش محبت خودشان محروم مى‌كنند، عواطف او را نارسا، و جسم او را محروم، و خود او را تشنۀ محبت بار مى‌آورند و نه اشباع شدۀ از محبت. این رسومى كه براى ما آوردند كه ما ریشۀ اینها را هم درست نمى‌دانیم و نمى‌دانیم چقدرش ناشى از علم است، چقدرش ناشى از طبیعت زندگى اروپائى است كه بر هیچ دانشى هم متكى نیست.
- ما با اشتغال علمى و كار خدماتى براى خانم‌ها كاملاً موافقیم. هیچ این تهمت نمى‌چسبد به مسئولین جمهورى اسلامى كه با تلاش و فعالیت خانم‌ها مخالفند. نه ما ثابت كردیم، كه كاملاً معتقدیم. نیمى از جمعیت یك جامعه، یعنى خانم‌ها، باید صد در صد فعال باشند در همۀ كارها، مثل مردها. مگر آن كارهایی كه طبیعت زنانگى آنها آن را پس بزند و نپسندند. اما معتقدیم كار مادرى و تربیت كودك نباید به چشم تحقیر نگریسته بشود و كارهاى دیگر از او مانع بشود و رتبۀ علمى و فكرى و سواد مادر آن را برتر و بالاتر از آن وانمود كند و قلمداد كند كه بخواهد به بچه‌دارى بپردازد؛ نخیر، بچه‌دارى كار بسیار مهمى است، حفظ سلامت كودك بسیار اهمیت دارد و این بدون مراقبت مادر تقریباً در اكثر موارد، حالا مگر موارد نادرى امكان پذیر نیست و من از شما خانم‌هاى باسواد و عالم و تحصیل كرده خواهش مى‌كنم، و از همۀ خانم‌هاى با سواد كشور كه این را عملاً به زن‌هاى كشور بیاموزند، تا آن كسانى كه مى‌خواهند تقلید خانم‌هاى با سواد را بكنند، خیال نكنند كه بچه‌دارى یك ننگ است، یك نقطۀ منفى است. مطمئناً سلامت كودكان بدون كمك والدین و در درجۀ اول مادرها امكان‌پذیر نیست.
- واكسيناسيون بچه يك فرضيه اسلاميست. براى خاطر اين‌كه دفع خطر بيمارى، يا مرگ، يا معلوليت از كودك است و اين دفع ضرر و دفع خطر كه جدى هم هست اين خطر، واجب است.
در انتهای جلسه هم ایشان، با چکاندن قطرۀ فلج اطفال در دهان کودکی، در اجرای این طرح پیش‌قدم می‌شوند.
(برای مشاهدۀ عکس در اندازۀ اصلی روی آن کلیک کنید)
(برای مشاهدۀ عکس در اندازۀ اصلی روی آن کلیک کنید)
متن فایل صوتی نمازجمعۀ 1366/1/21:
به مناسبت اين‌كه در سه، چهار روز قبل، روز جهانى بهداشت بود، كه بوسيلۀ سازمان بين‌المللى بهداشت جهانى اعلام شده، و هر سال يك شعارى را اين سازمان جهانى اعلام مى‌كند براى كشورها كه صدوشصت، هفتاد كشور عضو هستند، ما هم در اين سازمان عضو هستيم، و امسال مسألۀ واكسيناسيون و ايمن سازى را به عنوان شعار مطرح كرده؛ من دو نكتۀ كوچك را فقط در اين رابطه عرض مى‌كنم؛
نكتۀ اول توصيۀ به ملت خودمان هست، كه در مورد بهداشت كودكان به مسألۀ ايمن سازى و واكسيناسيون اهميت بدهيد؛ اين يك وظيفه است؛ سهل انگارى نبايد بشود. همچنانى كه اگر كودك شما مريض شد، وظيفۀ انسانى و شرعى شماست كه او را نجات بدهيد، همين‌طور وظيفۀ شماست كه از بيمارى او جلوگيرى كنيد. طبق آمارى كه مى‌دهند در روزى در دنيا چهل هزار كودك، قربانى سوء تغذيه و عفونت مى‌شوند كه چندين بيمارى است كه اينها را ايجاد مى‌كند، اين عفونت ها را، كه بيشتر اين بيماري‌ها هم قابل پيشگيرى است.
يكى اين نكته هست كه از اين فرصت خواستم استفاده كنم، به خانواده‌ها مخصوصاً مادرها توصيه كنم كه بهداشت كودك را رعايت كنند و تغذيۀ كودك را مخصوصاً به آن توجه بكنند. كه بهترين تغذيه براى كودك شير مادر است. اينى كه معمول شده بود به سبك اروپائي‌ها در رژيم گذشته كه مادرها از زير بار شير دادن به بچه مى‌گريختند به بهانه‌هاى گوناگون اين چيز بسيار بدى است؛ اسلام عكس اين نظر دارد. امروز خوشبختانه علم هم اين را تأييد مى‌كند و مسلم است كه شير مادر بهترين است، بهترين غذا براى كودكان است. تغذيۀ سالم، تميز، خوب در اختيار كودك گذاشه بشود، البته مادرانى كه شير دارند؛
و بُعد دومى كه مى‌خواهم توجه بدهم اين است كه در همين جا هم ما اثر انگشت و نشان پاى خيانت كار استكبار جهانى را مشاهده مى‌كنيم. چرا بايد در دنيا هر روزى چهل هزار كودك قربانى سوء تغذيه بشوند؟ اين چهل هزار كودك هر روز كه در سال حدود چهارده، پانزده ميليون كودك مى‌شوند، اين مال كجايند؟ مال جهان سوم، مال كشورهاى عقب افتاده، مال آفريقاف مال امريكاى لاتين، مال بسيارى از كشورهاى آسيا؛ همين جاهايى كه محل ذخائر و گنجينه‌هاى فراوان الهى است. همين جا است كه بچه‌ها مى‌ميرند از بى‌غذايى. بچه‌هاى زير يكسال در سالى دوازده ميليون كودكِ زير يك سال از بين مى‌رود. اين نشانۀ همان شئامت سلطه است در دنيا. سلطۀ استكبارى اينجور ابعادش گسترده است و اين يك وظيفۀ عمومى است براى همۀ ملت‌ها كه خودشان را نجات بدهند.شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
