ارتباطات پیچیده روزنامههای زنجیرهای و اندیشکدههای آمریکایی
به نظر میرسد روزنامههای زنجیرهای در آستانه انتخابات ریاست جمهوری همکاریهای تنگاتنگی را با برخی اندیشکدهها و اتاقهای فکر غربی و خصوصاً آمریکایی آغاز کردهاند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از موسسه راهبردی دیدهبان، بخشی از این ارتباط پیچیده به بده بستان اخبار، اطلاعات و تحلیلهای این روزنامهها با اتاقهای فکر غربی که کاملاً هماهنگ با سرویسهای جاسوسی و اطلاعاتی غرب فعالیت میکنند، مربوط میشود.بر پایه این نگاه، برخی روزنامهنگاران داخلی اخبار و اطلاعات داخل کشور را به همراه تحلیل خود به این موسسات ارسال کرده و سپس این مطالب مجدداً در اتاقهای فکر آمریکایی تجزیه و تحلیل شده و در خروجی رسانههای مربوط به این موسسات قرار میگیرند. علاوه بر این یکی دیگر از نتایج خروجیهای این جلسات تجزیه و تحلیل، تعیین خطوط کاری مشخص و پرداختن به موضوعی خاص در روزنامههای زنجیرهای داخل است که از طرق مختلف به آنان ابلاغ میشود.مرحله بعد نیز ترجمه این مطالب رمزدار و تنظیم آنها به شکل گزارش و خبر به نقل از همین موسسات و چاپ آنها در همین روزنامههای زنجیرهای است.در این فرآیند که خروجی آن را میتوان روزانه در روزنامههای زنجیرهای مشاهده کرد، برخی از تحلیلها و دیدگاههای مخالفان نظام در داخل دیده میشود که انتشار رسمی آنها از زبان یک روزنامهنگار داخلی یا یک روزنامه داخلی توام با تبعات حقوقی خواهد بود. همچنین در لابهلای این مطالب که در آستانه انتخابات شکلی جدیتر و البته کاربردی به خود گرفته، میتوان حمایت یا انتقاد آمریکاییها از یک کاندیدا یا یک جریان خاص را به صورت هدایتشده مشاهده کرد. این نوع مطالب در نهایت باعث میشود که روزنامهنگاران مرتبط داخلی از تبعات ناشی از حمایتهای غربی یا انتقادهای آنها از یک طیف خواص بهرهبرداری کنند.دقت تحلیلهای موسسات فکر آمریکایی از اوضاع سیاسی داخل کشور و نزدیکی آنها به خطوط فکری برخی مخالفین داخلی و البته همسویی با اهداف این جریانات، حاصل همین همکاری تنگاتنگ و پیچیده است. خاطر نشان میشود که در همین رابطه پیش از این رهبر معظم انقلاب اسلامی طی بیاناتی در جمع جوانان و دانشجویان استان قم در سال 1389 از مشاوره ایرانیان به اتاق فکرهای سازمانهای جاسوسی خبر دادند. ایشان در اینباره فرمودند:« از سالهاى آخر دهه اول انقلاب به بعد، دشمنان انقلاب و جبههى دشمن با استفاده از كارشناسهاى ايرانى يك سياستى را طراحى كردند - چون غير كارشناسهاى ايرانى به اين نكته توجه پيدا نميكردند؛ كسانى كه طرف مشورتشان قرار ميگرفتند، ايرانى بودند - و آن سياست اين بود كه از قم آنتىتز انقلاب درست كنند... اين را بيگانهها نميفهميدند؛ آمريكائىها نميتوانستند اين حقيقت را تحليل كنند؛ اين را يك خودى، يك ايرانى، يك آشنا به طبيعت روحانيت ميتوانست بفهمد؛ اين را به آنها ياد دادند؛ لذا سعى كردند در قم زمينهىفتنه را فراهم كنند.»