شما اراذل و اوباش و گرگ هستید!

به گزارش بولتن نیوز به نقل از خبرگزاری فرانسه از افتتاحیه‌ی 22اُمین جلسه‌ی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در 25 فوریه در ژنو، هیاتی از کره شمالی با افسوس اعلام کرد که: "ما در مورد نقض مستمر حقوق شهروندی از جمله تجمع صلح آمیز و آزادی بیان، وجود شکنجه و سایر بدرفتاریها، نژادپرستی و بیگانه ستیزی، به شدت نگرانیم."

سه گزارشگر سازمان ملل متحد بررسی کارنامه حقوق بشر کانادا را آغاز می کنند.

سه گزارشگرسازمان ملل متحد به این کشور رفته و در مورد سوابق و کارنامه‌ی حقوق بشری کانادا، نحوه‌ی برخورد با بومیان و تبعیض علیه زنان در این کشور تحقیق خواهند کرد.

این بازدید در سه مرحله، است که از اوایل تابستان امسال آغاز می شود، و شامل بازدید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد حقوق افراد بومی، کمیته رفع تبعیض علیه زنان سازمان ملل متحد و کمیسیون حقوق بشر محدوده‌ی خاک امریکا خواهد بود.

ایران به دلیل "نقض حقوق بشر توسط دولت کانادا "شامل بهره کشی جنسی از کودکان و قاچاق آنها ، حق غذا، قوانین تبعیض آمیز علیه افراد بومی و گروه های اقلیت از جمله جوامع مسلمان، عرب و آفریقایی" علیه این کشور طرح شکایت کرده است.

نماینده چین هم به خاطر "تبعیض نژادی گسترده در کانادا" اعتراض کرده است.

پاکستان به خاطر "فقر رو به رشد و نرخ بیکاری در میان جوامع مهاجر در کانادا" ابراز تأسف کرده، مصر به دلیل "تجسس و پرونده سازی نژادی در اعمال و اجرای قانون" در کانادا، و کوبا به واسطه‌ی "نژادپرستی و بیگانه ستیزی" در این کشور ابراز نگرانی کرده است.

همچنین روسیه به بهانه‌ی "اقدامات پلیس و شکنجه و ظلم و ستم علیه تظاهر کنندگان مسالمت جو" به کانادا هشدار داده است.

کانادا روز جمعه در ژنو و در جلسه‌ی شورای جهانی بررسی ادواری حقوق بشرسازمان ملل حاضر و با این انتقادات روبرو شد.در این جلسه هر چهار سال یکبار، کارنامه‌ی حقوق بشری تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد بررسی می شود.

استهزا - و آزردگی از- این انتقادات در چهره و منش مقامات کانادایی مشهود بود.

یک مقام دولتی به نشنال پست گفت: "با اینکه منتظر صحبت کردن در مورد پرونده حقوق بشری خود هستیم ، اما این بررسی سازمان ملل متحد را اغراق آمیز می دانیم.زیرا کشورهائی مانند ایران، به ' کانادا انتقاد' می کنند که خود سوابق شنیع حقوق بشری دارند.ایران کشوری است که خود کودکان را اعدام و زنان را سنگسار می کند."

گروه نظارتی دیدبان سازمان ملل متحد مستقر در ژنو می گوید: این فرآیند ، کار مهم سازمان ملل متحد یعنی نظارت بر رعایت حقوق بشر بین المللی "را به نمایشی بیهوده و سرشار از ریا و دورنگی بدل کرده است.

هیلل نویر وکیل کانادایی تباری که سرپرستی تیم دیده بان سازمان ملل متحد را برعهده دارد می گوید: " این تحقیر نظام حقوق بشر بین المللی است که به اراذل و اوباش، قاتلان و تجاوزگران بین المللی اجازه می دهد تا در مورد وضعیت حقوق بشر یک کشور لیبرال و دموکراتیک قضاوت کنند این کار در واقع به بازی گرفتن اصول بنیادی حقوق بشری و زیر سوال بردن اعتبار سازمان ملل متحد محسوب می شود "

او در ادامه واکنش عصبانی و هتاکانه خود از استفاده تعدادی از کشورها از یک رویه حقوقی می گوید: "سازمان ملل متحد فرصت طلایی کمک به حفظ و ارتقای سطح حقوق بشر در کانادا را از دست داد. مثل این است که گرگی ادعای محافظت از بره را داشته باشد ، این بدترین نوع سوء استفاده از یک فرایند مشروع جهانی است ...که توسط ستمکارترین حکومت های جهان و برای منحرف کردن اذهان بین المللی از شیوه های کثیف مملکت داری خودشان بکار گرفته شده است."

اکنون شورای حقوق بشر سازمان ملل توصیه هایی ارائه می کند که کانادا می تواند بپذیرد یا رد کند.

در مجموع از 83 کشور در بررسی کارنامه‌ی کانادا شرکت کردند.

چندین کشور از جمله بریتانیا، در مورد برخورد کانادا با افراد بومی سوالاتی مطرح کردند، در حالی که هلند نگران آن بود که مقررات موسسات خیریه در توانایی سازمان های غیر دولتی برای انجام فعالیت های حقوق بشری مداخله کند.

استونی از کانادا خواستته تا بخشی از قانون کیفری که به والدین اجازه می دهد تا فرزندان خود را تنبیه بدنی کنند را لغو کند و مونته نگرو نیز از کانادا خواسته به تلاش های این کشور برای کاهش قاچاق انسان کمک کند.

از سوی دیگر مکزیک نگران سیستمی موسوم به "کشور مبدا" در کانادا است که کشورهائی از جمله مکزیک را، در زمره‌ی کشورهائی فهرست می کند که به طور معمول تولید پناهنده ندارند.

به گفته فعالان، با وجود عدم وجود ارتباط بین نگرانی های ابراز شده توسط برخی از کشورها و سوابق و کارنامه‌ی خود آنها، کانادا نباید بیش از حد از خود راضی باشد.

میرا کارونانانتان ، یک مبارز شورای کانادایی های بومی که این هفته در ژنو بود و همراه با دیگران، وضعیت حقوق بشر در کانادا را به چالش می کشید ، گفته: "کانادا هیچگاه صدای جامعه مدنی، کارگران و بومیان این کشور را نشنیده است."

رئیس بزرگ دیوید هارپر از مانیتوبا کیواتینووی اوکیماکا، که او نیز به ژنو سفر کرده بود همی ابراز داشته: "1،880 باب از منازل بومیان در کانادا آب شرب بهداشتی ندارد."

الکس نیو ، دبیر کل سازمان عفو ​​بین الملل کانادا، نیز می گوید: در میان گروه های و جوامع مدنی این کشور نیز نگرانی هائی در مورد توانایی کانادا برای عمل به توصیه های سازمان ملل متحد به چشم می خورد.

کانادا در آخرین بررسی کارنامه‌ی حقوق بشری خود کمتر از نیمی از 68 توصیه‌ی کشورهای عضو را پذیرفت ، 22 مورد را حدی و14 مورد را به طور کامل رد کرد.

آقای نیو گفت: "بخش عمده ای از این توصیه ها مهم ، مرتبط و مناسب هستند.