کنکاش برزخ سیاسی ایتالیا و هفت راه حل پیش رو

گروه بین الملل - محمد جواد موسوی زاده : انتخابات ملی پارلمان ایتالیا در فوریه گذشته با مشارکت 75.19 درصدی واجدین شرایط برگزار گردید. اگر نگوییم نتایج این انتخابات قابل فهم نیست ولی می توان گفت که این نتایج کاملا گیج کننده است.

جدول زیر این نتایج را به تصویر کشیده است.{1}

با نگاهی به جدول بالا به گیج کننده بودن نتایج پی می بریم و متوجه این امر می شویم که هیچ یک از احزاب بر طبق قانون اساسی جمهوری ایتالیا نمی توانند دولت تشکیل دهند. همان طور که در اصل 94 آمده است :

به گزارش بولتن نیوز، دولت ایتالیا بايد از هر دو مجلس راي اعتماد بگيرد. هر يك از مجلسين مراتب اعتماد يا سلب اعتماد خود را با دلايل مستدل اظهار داشته و راي گيري از طريق ناميدن نمايندگان انجام مي شود. دولت ده روز پس از تشكيل، جهت اخذ راي اعتماد در اجلاس مجلسين حضور مي‌يابد.

با توجه به اصل مذکور و جدول بالا تنها راه برای تشکیل یک دولت، ائتلاف احزاب با یکدیگر است که نتیجه آن دولتی ائتلافی خواهد بود. اما با توجه به عدم همبستگی سه حزب اول انتخابات، معمای سیاسی ایتالیا پیچیده تر شده است.

پیر لوئیجی برسانی که توانسته اکثریت را در مجلس عوام به دست آورد در مجلس سنا برای کسب رای اعتماد دولتش با کمبود سناتور مواجه است. هر دولتی از جمله دولت او که بخواهد تشکیل گردد در مجلس سنا نیاز به 158 رای دارد تا رای اکثریت در مجلس سنا حاصل شود. حزب برسانی در انتخابات توانست 123 کرسی در مجلس سنا بگیرد و برای بدست آوردن اکثریت به رای 35 سناتور دیگر نیاز دارد. حتی اگر 18 سناتور حزب ماریو مونتی که در ائتلاف با حزب دموکرات به سر می برد همگی به دولت او رای دهند باز هم او به رای 17 سناتور دیگر نیاز دارد که این مسئله تاکنون باعث شده که او نتواند دولت تشکیل دهد.

حدودا پس از یک ماه از انتخابات ماه فوریه، رئیس جمهور ناپولیتانو ضمن رد انتقاد مطرح شده از سوی برخی کارشناسان مبنی بر گذر بیش از حد زمان برای تشکیل دولت گفت : اسرائیل و هلند نیز در زمان نزدیک به دو ماه پس از انتخابات پارلمانی، دولت خود را تشکیل دادند. البته ناپولیتانو هشدار داد که در این وضعیت پر از مشکل، تاخیر بی فایده است.{2}

وی روز جمعه گذشته از رهبر حزب دموکرات خواست رایزنی های خود را برای تشکیل دولت آغاز کند و تا پایان هفته به او گزارش کار بدهد. پیش از این برسانی هرگونه ائتلافی را با برلوسکونی رد کرده و گریلو هم اعلام داشته که هرگز با هیچ حزبی ائتلاف نخواهد کرد.

اما خبرگزاری آسوشیتد پرس پس از دستور رئیس جمهور به برسانی از طرف وی اعلام کرد که من این وظیفه را می پذیرم و برای پیدا کردن تعادل تلاش خواهم کرد.

اما برسانی تلاش خود را برای رایزنی با سناتورها آغاز کرده است ولی شانس او برای به دست آوردن اکثریت مجلس سنا بسیار کم است. آخرین اخبار نیز حاکی از عدم موفقیت وی در این زمینه دارد.

در همین راستا دانکن مکدانل تحلیلگر سیاسی به روزنامه وال استریت ژورنال گفت : پیشنهاد تشکیل دولت به برسانی از سمت رئیس جمهور جزء رویه های تعارفات سیاسی است و ما می دانیم که او نمی تواند دولت تشکیل بدهد.{3}

در واقع کمتر کسی فکر میکرد که نتایج انتخابات ایتالیا تا این حد گیج کننده باشد و این کشور را در بن بست سیاسی قرار دهد. نظر سنجی رسمی اعلام شده در تاریخ 8 فوریه قبل انتخابات حاکی از رای 35 درصدی مردم به حزب دموکراتیک لوئیجی برسانی داشت. همچنین این نظر سنجی سهم 28.5 درصدی برای حزب مردم آزاد به رهبری برلوسکونی را نشان می داد. {4}

اما در واقع نتایج انتخابات به گونه ای دیگر رقم خورد و حزب برسانی کمتر از 30 درصد از آرا را به دست آورد . برلوسکونی در بازه زمانی تبلیغات با ارسال نامه ای مبنی بخشش مالیات های سال گذشته به شهروندان رای بیشتری را از برآیند نظر سنجی ها بدست آورد و جنبش اعتراضی و پوپولیستی بپه گریلوکمدین معروف ایتالیایی با شگردهای جدید انتخاباتی از طریق اینترنت پدیده انتخابات شد و در رتبه سوم ایستاد و حزب ماریو مونتی چهارم شد. نیروهای میانه رو ماریو مونتی با رتبه چهارم با حدود 10 درصد از آرا به کار خود در انتخابات پایان دادند. مونتی که دولت او در اواخر سال 2011 برای تصویب اصلاحات ریاضتی و اقدامات اصلاحی برای حفاظت از ایتالیا از بحران بدهی قاره اروپا تشکیل شد، همچنان به عنوان سرپرست دولت تا مشخص شدن نخست وزیر جدید به کار خود ادامه می دهد.

پدیده پوپولیستی انتخابات

جنبش اعتراضی پوپولیستی پنج ستاره گریلو یک قدرت جدید در عرصه سیاسی ایتالیا است. همان طور که بیان شد رهبر این حزب یک کمدین معروف به نام بپه گریلو است. گریلو مخالف احزاب سنتی ایتالیا است و به تحولات اساسی در ایتالیا اعتقاد دارد.سیاسیون احزاب دیگر ایتالیا به جنبش او تازه به دوران رسیده می گویند و رفتار او را غیر سیاسی و نامتعادل می دانند و معتقدند که او عرصه سیاست را با عرصه سینما اشتباه گرفته و باعث مشکلات امروز سیاست کشور شده است. گریلو با انتقاد های تند و تیز از احزاب سنتی وضعیت اسفناک اقتصادی ایتالیا و با توجه به شهرت خودش در عرصه هنر توانست رای قابل توجه ای را کسب نماید. گریلو رهبر جنبش پنج ستاره، شهروندان را از طریق اینترنت سازماندهی کرد و توانست در اوج حیرت 25.6 درصد از آرا را به دست آورد. شعار جنبش اعتراضی پنج ستاره "همه آنها را به خانه بفرست " است و فضای سیاسی ایتالیا هم به گونه ای است که جنبش های اعتراضی می توانند آزادانه فعالیت کنند و آرا خود را جذب کنند. اگر برلوسکونی همواره پتانسیل سیاسی خود را از طریق برنامه ها و تبلیغات تلویزیونی بدست آورده است و متعقد است که هیچ چیز وجود ندارد مگر آن که در تلویزیون به نظر برسد اما بپه گریلو یکی از اولین چهره های سیاسی است که برای ساختن یک جنبش بزرگ سیاسی تا حد زیادی از طریق اینترنت استفاده کرده است.

کمدین خنده دار با چوبی کهنه که اکثرا همراهش هست و با مو های فر خاکستری و دهان ناپاک و تند و تیز توانست به برلوسکونی نشان دهد که پتانسیل اینترنت در جهت جذب آرای مردمی پتانسیل بالایی است.

بپه گریلو در سال 2010 طرفداران خود را در جنبش پنج ستاره ( M5S) از طریق اینترنت سازماندهی کرد. اگر چه در این سال این جنبش در مراحل مقدماتی بود ولی با استقبال زیادی مواجه شد. این جنبش بر روی اینترنت شکل گرفت. با ارائه نامزدهای خود و رای گیری اعضا به صورت برخط و کاملا مجازی محبوبیت این جنبش بیشتر شد. گریلو توانست جنبش بزرگ سیاسی خود را به طور کامل و بدون استفاده از تلویزیون واقع کند به علاوه آنکه او طی اقدامی بحث برانگیز اعضای جنبش خود را از ظاهر شدن در جلوی دوربین های تلویزیونی منع کرد.

گریلو همچنین یک فرم کاملا متفاوت از دموکراسی را طریق اینترنت ارائه داد و نه دموکراسی که از طریق صندوق های رای و به صورت سنتی سالهاست پیاده می شود. گریلو در ابتدای کتاب اخیر خود نوشت که{جنگ بین دو جهان و دو مفهوم از واقعیت در جریان است} یک جریان ستنی و یک جریان مدرن و ما آمده ایم که سنتی ها را به خانه بفرستیم. او همچنین در کتاب دیگرش به نام "ما در جنگ هستیم" جنگ میان اشکال و ابزار سنتی، روزنامه ها، تلویزیون و احزاب سیاسی مدرن را که اشکال بی واسطه از ارتباطات و خدمات سازمانی را ارائه می دهند را به تصویر کشید. کاسالجیو (Casaleggio) از رهبران جنبش 5 ستاره در مصاحبه اخیر خود با روزنامه گاردین، اظهار داشت که جنبش 5 ستاره (M5S) دموکراسی مستقیم را شروع کرد و این دموکراسی برای از بین بردن تمام موانع بین شهروند و دولت است.گاها هم دیده شده است که گریلو و کاسالجیو علنا در پی احیای رویای قدیمی آنارشیسم هستند که در این جمله تداعی می شود" جهان خود حاکم است".گفتنی است ایتالیا همواره به عنوان آزمایشگاه شگفت انگیزی از نوآوری در تاریخ سیاسی اجتماعی قرن اخیر فعالت کرده است.این کشور همواره مبدا حرکت مکاتبی چون فاشیسم و ​​مافیای ایتالیایی بود که بعد ها ایالت متحده را هم تحت تاثیر قرار داد.برخی از تحلیلگران هم اعتقاد دارند که جنبش بپه گریلو آنارشیسم مسالمت آمیز را ایجاد خواهد کرد. در واقع فضای ایتالیا همواره برای ظهور مکاتب جهان شمول سیاسی اجتماعی و جنبش های اعتراضی باز بوده است و باید دید که جنبش پنج ستاره که تاکنون در عرصه سیاسی یک پدیده بوده است در آینده می تواند سهم بیشتری در ساختار قدرت ایتالیا پیدا کند یا اتفاقات دیگری می افتد.

اکثریت ایتالیا به دو دلقک رای دادند!

نتایج انتخابات گذشته ایتالیا وقتی عجیب تر می شود که از این زاویه به نتایج نگاه کنیم که اکثریت ایتالیایی ها به یک دلقک کمدین (بپه گریلو ( یا به یک دلقک سیاسی (سیلویو برلوسکونی) رای دادند.

گفتنی است برلوسکونی پدیده ایست ترکیبی از قدرت رسانه ها، پول، شهرت، طنز و ترجمه آنها به قدرت سیاسی که البته در افکار عمومی سیاسی به عنوان یک دلقک شناخته می شود. اریکا یونگ نویسنده‌ و شاعر آمریکایی برنده‌ی جایزه‌ی ادبیات سازمان ملل برلوسکونی و جرج بوش را دلقک نامیده و در همین راستا اخیرا خبرگزاری فرانسه گزارش داد پر اشتاین بروک نامزد حزب سوسیال دموکرات (SPD) برای صدر اعظمی در انتخابات 2013 آلمان در واکنش به نتایج انتخابات پارلمانی ایتالیا گفت که "سیلویو برلوسکنی" یک دلقک است. همچنین هفته نامه اکونومیست، انتخاب مردم ایتالیا در انتخابات این کشور را مورد نقد قرار داده است.این هفته نامه با تیتر "دلقک ها گاهی درست می‏گویند"آرای مردم ایتالیا را در حمایت از دو دلقک به باد انتقاد گرفته است. در سال 2011 دولت برلوسکونی بر اثر بحران های سیاسی و اقتصادی از بین رفت.

اما برسانی با کله ای طاس و ظاهری کاملا جدی همراه با سیگار برگ ناب خودش هیچ شباهتی به دلقک ها ندارد . وی 61 ساله دارد و رهبر جناح چپ میانه، متولد پیاچنزا و دارای مذهب کاتولیگ است. او از سال 1996 تا 1999 وزیر صنعت و تجارت، از سال 1999 تا 2001 وزیر حمل و نقل و از سال 2006 تا 2008 وزیر توسعه اقتصادی ایتالیا بوده است.برسانی که یک کمونیست قدیمی است در ایتالیا به عنوان یک اصلاح گر اقتصادی معرفی می شود که اخیرا به دلیل رتبه نخست حزبش در انتخابات فوریه نامش بیش از گذشته بر سر زبان ها افتاده است. او همواره از منتقدین سر سخت برلوسکونی و جناح راست میانه ایتالیا بوده است ولی در عین حال دوستی خوبی با نخست وزیر ماریو مونتی رهبر حزب انتخاب مدنی دارد. واقعه تعجب بر انگیز پیروزی جناح چپ میانه با تضمین پست های سخنگو و سران هر دو مجلس ایجاد شد. اما حزب چپ میانه نتوانست دولت تشکیل دهد و ایتالیا به بن بست سیاسی خورد که این موضوع تهدیدی برای ایجاد بی ثباتی در منطقه یورو است .

و اما همه راه حل های پیش رو برای تشکیل دولت

اول، ائتلاف راست میانه و چپ میانه (ائتلاف برسانی و برلوسکونی) :

رئیس جمهور ایتالیا طرفدار ائتلاف بزرگ چپ و راست است. اما او می داند که موانع چنین توافقی بسیار قابل توجه است. ناپولیتانو همچنین هشدار داده است که ما دیگر نمی توانیم از گسترش فشارهای اجتماعی و ابراز نارضایتی مردم علیه احزاب سیاسی چشم پوشی کنیم و ادامه این وضعیت ضربه به "روح انسجام ملی" است.

از نظر خیلی ها این تنها راه حل معقول و شدنی است. البته تا کنون برسانی بارها و بارها این احتمال را رد کرده است. باید اشاره کرد که هر گونه معامله یا توافق با جناح راست که نامش با رسوایی و آلودگی گره خورده است در میان سیاسیون جناح چپ بسیار بحث برانگیز است. اما برلوسکونی که رتبه دوم انتخابات اخیر را در اختیار دارد معتقد است که در صورت عدم برگزاری انتخابات مجدد این تنها گزینه است. تاکنون پیر لوئیجی برسانی در برابر پیشنهادهای برلوسکونی برای "ائتلاف بزرگ" با حزب خود مقاومت کرده است که در صورت تشکیل این ائتلاف ترکیبی از وارثان کمونیست سابق ایتالیا با نیروهای بیشتر میانه رو ایجاد می شود.

جیمز والتسون (Walston ) تحلیلگر مسائل ایتالیا معتقد است که اگر برسانی با برلوسکونی ائتلاف کند در انتخابات بعدی پارلمانی جهت اخذ اکثریت مورد توجه همگان خواهد بود.{5}

در همین مسیر رناتو برونتو ( Brunetta) نماینده مجلس عوام حزب برلوسکونی گفته است که هدف چپ میانه این است که نشان دهد که در حال حاضر دارای اکثریت سیاسی پایدار است. اما هرگونه تلاش برسانی برای حذف راست میانه و اسرار بر ادعا واهی داشتن اکثریت "خودکشی و غیر مسئولانه " است. {6}

برخی از تحلیلگران نیز معتقدند که برسانی اگر امروز این ائتلاف را قبول نکند ممکن است در نهایت با ارائه یک پیشنهاد حقیرانه به اعضای حزب رقیبش سیلویو برلوسکونی مجبور به منت کشی شود.

دوم؛ دولت مستقل برسانی :

فرضیه ای که تاکنون در بین چپ های خوشبین زنده مانده است و از طرفی باعث اعتماد به نفس بالای این حزب شده است و راه را برای ائتلاف با احزاب دیگر بسته است. برسانی در صورتی می تواند این فرضیه را به وقوع بپیوندد که افرادی را از حزب رقبایش به سمت خود بکشد.

آلیمونته (D'Alimonte ) دانشمند علوم سیاسی در همین زمینه گفت : با این حال من فکر نمی کنم برسانی یک فرصت و شانس مناسبی برای تشکیل یک دولت مستقل داشته باشد.

جیمز والستون(Walston) در همین زمینه گفته است : شانس کمی برای موفقیت برسانی در این زمینه وجود دارد اما پیش بینی می شود که اگر رهبر چپ میانه با مدیریت خوب خود بتواند رای اعتماد لازم را به دست آورد، دولت او احتمالا نهایتا تا بهار 2014 ماندنی خواهد بود و این کشور هرچه سریع تر باید به سمت قانون اصلاح انتخابات پیش برود.

همچنین بر اساس آخرین اخبار و گزارش های رسانه های گروهی وی نتوانسته است در تحقق این فرضیه موفقیتی کسب نماید.

سوم، انتخاب شخص سوم برای تشکیل دولت :

اگر احزاب با یکدیگر نتوانند کنار بیایند ممکن است رئیس جمهور ایتالیا شخص خارج از این بازی های حزبی را برای نخست وزیری پیشنهاد دهد.

از همین رو آلیمونته ( D'Alimonte ) دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه LUISS رم گفت : اگر برسانی برای تشکیل دولت بازنده شود، ناپولیتانو می تواند شخص دیگری ( چهره ای تازه وارد به حکومت داری) مانند سناتور پیرو گراسو که به تازگی به عنوان رئیس مجلس سنا انتخاب شده را برای تشکیل دولت معرفی کند. پیرو گراسو دادستان سابق ضد مافیا است که به طور گسترده ای مورد احترام و قبول سیاسیون ایتالیا می باشد. وی ادامه داد : او می تواند وظیفه تشکیل یک دولت فنی را با یک دستور خاص از جمله بازنویسی قانون انتخابات را برای مدتی بر عهده گیرد.

چهارم؛ ائتلاف گریلو با برسانی:

برخلاف فرضیه ائتلاف بزرگ جناح راست و چپ که با تنش بین رهبرانشان روز به روز محال تر می شود تحقق این فرضیه روز به روز بیشتر قوت می گیرد. سمت چپ میانه به رهبری برسانی تاکنون برای جلب حمایت از حزب اعتراضی پنج ستاره موفقیتی حاصل نکرده است.

البته این جنبش هم حمایت از برسانی را رد کرده است . اما اگر برسانی، حزب مردم آزاد به رهبری برلوسکونی را برای تشکیل دولت کنار بگذارد به حمایت بلوک جدید پوپولیستی ضد یورو نیاز مبرم خواهد داشت. جنبش تاسیس شده توسط کمدین بپه گریلو که بیش تر شرح آن داده شد.

بپه گریلو با اعتماد به نفس زیاد یا شاید هم کاذب در جهت تشکیل یک دولت مستقل پوپولیستی پیش می رود. با این حال، برخی از نمایندگان جنبش پنج ستاره از نامزد جناح چپ میانه برای تصدی پست سخنران مجلس سنا حمایت کردند و این مسئله نشان می دهد که نمایندگان این جنبش غیر قابل انعطاف نیستند و برسانی می تواند روی این موضوع حساب باز کند.

پنجم؛ دولت مستقل برلوسکونی :

برلوسکونی اکنون هیچ شانسی برای تشکیل دولت مستقل ندارد ولی وی در سخنرانی یکشنبه خود در شهر رم اعلام کرد : اگر جناح چپ با ما ائتلاف نکند ما همه آماده هستیم برای مبارزات انتخاباتی دیگر و این بار ما برنده بزرگ خواهیم بود. دولت مستقل برلوسکونی تنها در حالی تشکیل می شود که دو مرتبه اتتخابات برگزار شود و در آن انتخابات برلوسکونی اکثریت را به دست آورد که این فرضیه با توجه به اینکه احتمالی است به شرط احتمال دیگر خیلی بعید به نظر می رسد.

ششم؛ تشکیل دولت تکنوکرات ها :

جیورجیو ناپولیتانو رئیس‌جمهور ایتالیا قبل از آنکه پیشنهاد تشکیل دولت را به برسانی بدهد با هدف برون‌رفت کشور از بن‌بست سیاسی در پی انتخابات پارلمانی، پیشنهاد تشکیل دولت تکنوکرات که بدون سیاستمداران اداره شود را مطرح کرده بود.

بپه گریلو رهبر حزب اعتراضی پنج ستاره در واکنش به رایزنی ها درباره دولتی تکنوکرات در مطبوعات ایتالیایی گفت که او از چنین دولتی هرگز حمایت نخواهد کرد.

او گفت که نخست وزیر تکنوکرات تنها سرپوشی بر مسئولیت‌های احزاب سنتی گذشته خواهد بود. پیش از این ماریو مونتی نخست وزیر کنونی و مامور اسبق اتحادیه اروپا دولتی تکنوکرات در نوامبر 2011 در ایتالیا تشکیل داد.لازم به ذکر است که اگر رئیس جمهور چنین دولتی را پینهاد بدهد بعید است که از مجلسین رای اعتماد بگیرد.

هفتم؛ انتخابات پارلمانی مجدد :

اگر هیچ یک از راه حل های مطرح شده در بازه زمانی حداکثر بیست روز آینده به وقوع نپیوندد، احتمال برگزاری مجدد انتخابات با دستور رئیس جمهور دور از ذهن نیست.البته سران و نمایندگان این دو مجلس طبیعتا خیلی علاقه ای به برگزاری مجدد انتخابات ندارند چون بیم آن دارند که شاید در این آشفته بازار سیاسی ایتالیا کرسی آنها برای انتخاب مجدد به خطر بیفتند. ضمن آنکه انتخابات مجدد برای ایتالیا هزینه ای بسیار زیاد خواهد داشت و با توجه به بحران اقتصادی و رکود این کشور، شاید رخداد این واقعه به نفع هیچ کس نباشد.

البته برلوسکونی در سخنرانی یکشنبه خود در جمع هوادارانش در مرکز شهر رم اعلام کرد که در صورت آنکه جناح چپ با حزبش ائتلاف نکند خواستار برگزاری مجدد انتخابات است. این موضوع نشان می دهد که برلوسکونی خواهان آن است که برای چهارمین بار به سمت نخست وزیری برسد و از هم اکنون خود را در در افق مبارزات انتخاباتی در تابستان یا پاییز آینده می بیند.

البته هیچ تضمینی نیست که اگر دو مرتبه انتخابات برگزار گردد باز هم چنین نتایج گیچ کننده ای به وجود نیاید و روشن است که ایتالیا پس از گذر از این بحران باید به سمت اصلاح قانون انتخابات پیش برود تا کشورش بار دیگر در چنین برزخ سیاسی گرفتار نشود. و این نکته را هم باید در نظر گرفت که با برگزاری انتخابات مجدد روند اصلاحات اقتصادی این کشور بحران زده هم به تاخیر می افتد.

اینگونه به نظر می رسد که هر دولتی که در نهایت تشکیل شود به احتمال زیاد در کمتر از چند ماه باید به پای صندوقهای رأی برگردد و رفع کامل بن بست سیاسی پس از اصلاح قانون انتخابات قابل تصور است .

سرمایه گذاران اقتصادی در حال تماشای دقیق اوضاع ایتالیا هستند.آنها به دنبال پاسخ این سوال ها هستند که آیا ایتالیا می تواند یک دولت با ثبات را تشکیل بدهد که اصلاحات قبلی را ادامه بدهد؟آیا ایتالیا قبرسی دیگر خواهد بود؟ آیا بحث جدایی ایتالیا از منطقه یورو جدی تر می شود؟

هم اکنون بار بدهی های عمومی ایتالیا در حال رشد است و این کشور طولانی ترین رکورد خود در بیست سال اخیر را تجربه می کند. هر دولت جدیدی که بر سر کار بیاید با مسائل مبرم اقتصادی روبه رو خواهد بود. از نرخ بالای بیکاری در میان نسل جوان و بدهی های انباشته گسترده ایتالیا تا مبارزه با طولانی ترین رکود اقتصادی در دو دهه گذشته که طبیعتا مهمترین چالش دولت بعدی خواهد بود.

نهادهای اروپایی هم از جمله اتحادیه اروپا بسیار نگران مسئله ایتالیا هستند چرا که اگر دولتی در ایتالیا وجود نداشته باشد که اصلاحاتی که مونتی پایه گذارش بود را پیگیری کند آن اقدامات در جای خود متوقف خواهد شد .

اما به نظر می رسد که راه حل های شماره یک و چهار دست یافتنی تر باشند و به خصوص اگر جناحین چپ و راست به خواسته رئیس جمهور این کشور احترام بگذارند و با هم ائتلاف کنند کمترین هزینه به ایتالیا وارد می شود اما با توجه به شرایط کنونی احتمال برگزاری انتخابات مجدد وجود دارد.

منابع :

1- http://en.wikipedia.org/wiki/Italian_general_election,_2013

2- By Associated Press, Published: March22 /2013

3- http://www.globalpost.com / in this title : Pier Luigi Bersani asked to form government after shaky Italian elections

4- http://www.scenaripolitici.com

5- By Associated Press, Published: March22

6- Agence France-PresseMarch 22, 2013 14:01