چالش‌هاي دولت يازدهم چيست؟

اين مقاله در پي آن است تا با شناسايي اين چالش‌ها،‌پيشنهاداتي براي سامان يابي اوضاع كشور بويژه در انتخابات آتي و دولت آينده ارايه نمايد.

الف- چالش‌ها

چالش‌هاي كلان

1- نداشتن نگاه سيستمي در اداره حكومت (به عنوان بيماري مزمن نظام ديواني كشور)

2- بروز تنش در روابط مجلس و دولت

3- افزايش نيروي گريز از مركز در ميان دولتمردان سابق و همچنين اصولگرايان

4- مشخص نبودن نوع نگرش (كوتاه، ميان و بلند مدت) دولت در طرح‌ها و برنامه‌ها

5- ناكارآمدي بوروكراسي حجيم و غير شايسته‌سالار

6- ناكارآمدي نظام بودجه و برنامه‌ريزي و مشخص نبودن استراتژيهاي دستيابي به اهداف برنامه

چالشهاي سياسي

8- ابهام در اولويت استراتژي يا تاكتيك

9- تضعيف تشكلها و ظهور خلاء حضور تشكل كارآمد و منسجم براي پيشبرد كارها

10- بروز تقابل بين قابليت و تابعيت در گزينش‌ها و بروز شبهه‌ي عدم رعايت شايسته‌سالاري در برخي گزينش‌ها و انتصابها

11- گسترش دامنه‌ي اپوزيسيون سياسي و انسجام يافتن آن

12- روشن نبودن برنامه دولت براي گسترش عدالت اجتماعي، مردم سالاري ديني، آزاديهاي معقول و ايجاد تعادل بين عدالت و آزادي

13- دچار روزمرگي شدن و عدم ظهور انجام كار جدي در جامعه از طرف دولت و دستگاههاي دولتي و احساس نوعي سرگرداني در دستگاهها

14- عدم بروز و ظهور رئيس جمهور به عنوان مظهر وفاق ملي

چالشهاي اجتماعي

15- بروز نگراني محدود شدن پايگاه اجتماعي دولت به اقشار خاص

16- دامن زدن به توقعات جامعه بيش از مقدورات به جاي منطقي كردن مطالبات

17- روشن نبودن برنامه دولت براي همبستگي ملي و ايجاد انسجام اجتماعي و حل مشكلات اقوام

چالشهاي فرهنگي

18- فقدان اتاق فكر و مركز طراحي‌هاي استراتژيك

19- سطحي‌نگري به جاي نگاه عميق در مسايل ديني

20- عدم برقراري رابطه‌ي محكم دولت با دانشگاه، حوزه و نخبگان فكري

21- نداشتن استراتژي براي نظام آموزشي

22- نداشتن برنامه براي تعميق هويت ملي- ديني و گسترش علم و تكنولوژي

چالشهاي اقتصادي

23- نداشتن استراتژي مشخص براي مقابله با بيكاري، تورم و سياستهاي غلط مالي و پولي

24- روشن نبودن سياست دولت در قبال افزايش يا كاهش قيمت نفت

25- روشن نبودن برنامه‌ي دولت در استفاده از درآمد نفتي

26- روشن نبودن تقدم نگاه زودگذر رفاهي يا توسعه‌ي پايدار

27- عدم اولويت بندي طرح‌ها و پروژه‌ها و تخصيص اعتبار لازم به آنها

28- عدم تبيين استراتژي دولت براي دستيابي به اهداف چشم‌انداز

چالشهاي بين‌المللي

29- ارائه تصويري مخدوش و مغشوش از ايران در عرصه بين‌المللي

30- دامن زدن به چالشهاي منطقه‌اي عليه ايران

31- چالش‌ هسته‌اي

ب- راهكارها

با توجه به چالش‌ها و نقاط ضعف ياد شده، راهكارهاي زير براي رفع آنها ارائه مي‌شود:

1. كمك به انسجام تشكيلاتي اصولگرايان به منظور حضور قدرتمند در انتخابات آتي رياست جمهوري و ادامه حضور در اين جايگاه

2. ساماندهي اتاق فكر راهبردي و طراحي‌هاي استراتژيك اصولگرايان براي پرهيز از روزمرگي و اتلاف فرصتها

3. از ميان بردن زمينه‌هاي بروز تنش در روابط مجلس و دولت

4. ايجاد تحول در نظام ديواني(بوروكراسي) كشور با نگاه نظام‌مند، رعايت نظرات كارشناسي در اتخاذ تصميمات جديد و طراحي نظام تصميم‌گيري معقول

5. اصلاح نگاه جامعه بين‌الملل به نظام جمهوري اسلامي بويژه در دولت آينده

6. ساماندهي ستاد اقتصادي اصولگرايان براي تدوين استراتژي اقتصادي و اجراي آن براي برون‌رفت از وضع «ركود توأم با تورم» فعلي، چگونگي استفاده از مازاد درآمد نفتي و مقابله با سياستهاي غلط مالي و پولي

7. تلاش براي ارايه چهره‌اي از رئيس جمهور به عنوان مظهر عقلانيت، وفاق ملي و افزايش پايگاه اجتماعي رئيس جمهور و دولت در ميان نخبگان و افكار عمومي

8. تلاش براي حفظ انسجام وحدت ملي با ظهور كارآمدي دولت در حل مشكلات مردم به عنوان پشتوانه‌ي اصلي براي حل و فصل پرونده هسته‌اي

9. ارائه برنامه كارشناسي اصولگرايان براي دولت آينده به منظور تقويت همبستگي ملي و ايجاد انسجام اجتماعي و حل مشكلات اقوام

10. استفاده از پتانسيل تمام جريان‌ها و احزاب سياسي در چارچوب نظام در اداره كشور و پيشگيري از گسترش دامنه‌ي اپوزيسيون سياسي و انسجام يافتن آن

11. تأكيد و تكيه بر نظريه قابليت به جاي تابعيت در گزينش‌ها و انتصابات و رفع ابهام نزد افكار عمومي و بويژه نخبگان در مورد رعايت اصل شايسته سالاري در دولت آينده

12. جلوگيري از افزايش سطح توقعات مردم بيش از مقدورات و منطقي كردن مطالبات جامعه

13. ارائه برنامه مدون براي تحول نظام آموزشي، تحقق جنبش نرم‌افزاري و گسترش علم و تكنولوژي

14. تثبيت موقعيت جمهوري اسلامي به عنوان عامل ثبات در منطقه و گسترش روابط با كشورهاي منطقه

15. تبيين استراتژي دولت آينده براي دستيابي به اهداف چشم‌انداز و تعيين نوع نگرش و اولويت‌بندي طرح‌ها و پروژه‌ها

16. تبيين مرز ميان نگاه زودگذر رفاهي و توسعه‌ي پايدار در طراحي برنامه‌ها

17. شناسايي علل مركزگريزي برخي دولتمردان پيشين و رفع موانع همبستگي ملي

18. آسيب‌شناسي دائمي عملكرد دولت توسط گروه خاص و انعكاس آن به دولت براي اصلاح امور

19. ارائه برنامه مدون براي تعميق هويت ملي- ديني و همچنين تعميق دينداري در جامعه

20. نهادينه‌كردن رفتار اسلامي، تعميق معنويت و تعظيم شعائر به جاي ظاهرسازي ديني

21. از ميان بردن زمينه‌هاي ترويج زهد فروشي و رياكاري

22. مراقبت و اصلاح نگاه مردم نسبت به دولت به طور پيوسته

23. ارائه طرح مدون براي گسترش عدالت اجتماعي، مردم سالاري ديني، آزاديهاي معقول و ايجاد تعادل بين عدالت و آزادي