یک مومن باید اینگونه باشد

حضرت رسول(ص)می فرمایند: یاعلی! مِن صفات المؤمن أن یکون:

1) کثیرا علمه؛ علم او زیاد باشد.

2) جمیل النمنازعة؛ در نزاع و دعوا زیبا برخورد کند.

3) اجتماعه تعلّما؛ اجتماعش برای یادگیری است تا به غیبت، تهمت، کلام بی فایده و...آلوده نگردد و عمرش هدر نرود.

4) لا یخوض فیما لا یعنیه؛ درچیزی که مهم و مقصود نیست و مشکلی را حل نمی کند، فرو نمی رود؛ زیرا کارهای انسان باید حاجتی از حوایج دنیا یا آخرت او را برآورده کند.

5) لایشمت بمصیبة؛ در غم کسی شاد نمی شود.

6) أحلی من الشهد؛ محضر او شیرین تر وگواراتر از شهد است؛ چراکه پیرو اهل البیتی^(ع)است که در زیارت شریفه جامعه کبیره خدمتشان عرضه می داریم: «فما أحلی أسمائکم».

7) لطیف الحرکات؛ حرکاتش لطیف و حساب شده و منظم است.

8) حلو المشاهدة؛ مشاهده اش مسرت بخش و شیرین است.

9) حسن الوقار؛ از هیبت ومتانتی نیکو برخوردار است.

10) لین الجانب؛ به راحتی می توان به وی نزدیک شد و با او انس گرفت.

11) طویل الصمت؛ سکوت طولانی دارد.

12) حلیما إذا جُهل علیه؛ وقتی کسی با او برخورد جاهلانه کند، از خود حلم نشان می دهد.

13) کثیرالحذر؛ پرهیز و هوشمندی او فراوان است،یعنی همیشه از خود مراقبت می کند، مانند کسی که در زمین پرخار و پرتیغ راه می رود.

14) حرکاته أدب؛ حرکاتش مؤدبانه است.

15) کلامه عجب؛ گفتارش شگفت آور است؛ زیرا معارف نغز و معانی پرمغز و آموزنده را به همراه دارد.

16) لا یتتبّع العورة؛ زشتی های دیگران را پیگیری نمی کند، تا خداوند پی گیر زشتی های او نباشد (ر.ک:بحار،ج72،ص214).

17) وقورا؛ بسیار با وقار است.

18) قلیل الکلام؛ کم حرف است؛ چراکه مراعات حدود الهی از کلام آدمی می کاهد.

19) رفیقا؛ نرم خو، خوش خلق و مدارا کننده است.

20) لا لعّان؛ اهل نفرین نیست.

21) لا سبّاب؛ اهل سبّ و ناسزا نیست.

22) بشّاشا؛ خوش روست و همیشه لبخند به لب دارد.

23) لا حسّاس؛ اهل تحسّس و محسوس کردن نهان و نهاد دیگران نیست.

24) لا جسّاس؛ تجسّس کننده نیست؛ زیرا که جاسوسی نه تنها خود گناه است، بلکه زمینه بسیاری از گناهان دیگر را فراهم می کند.

25) یطلب من الأمور أعلاها؛ از میان کارها برترین و بالاترین آن را انتخاب می کند و همت بلند دارد.

26) مِن الأخلاق أسناها؛ از اخلاقیات، عالی ترین و روشن ترین آن را بر می گزیند.

27) مؤیّدا بتوفیق الله؛ با توفیقات الهی تایید شده است.

28) ذا قوّه فی لین؛ با داشتن قدرت و قوت، نرم خوست.

29) عزمة فی یقین؛ با علم و یقین تصمیم می گیرد و گام بر می دارد، نه از روی شک و تردید.

30) قلیل المؤنة؛ کم هزینه است و به تجملات دنیا نمی اندیشد.

31) کثیر المعونة؛ کمک او نسبت به دیگران زیاد است.

32) قلیل المنام؛ کم خواب است.

33) یحسن فی عمله کأنّه ناظر الیه؛ در کارهایش نیک عمل می کند به گونه ای که گویا ناظری دقیق بر اعمال خویش و مراقب آن است.

34) یزن کلامه؛ کلام خود را با ترازوی حق می سنجد تا اگر دارای اجروثواب است مطرح وگرنه ترک کند؛زیرا کلام پاکیزه،صدقه است (ر.ک:بحار،ج74،ص85).

35) لا یقبل الباطل من صدیقه؛ باطل را از دوستش نیز نمی پذیرد.

36) لا یردّ الحق علی عدوّه؛ در برابر دشمن خود نیز حق را زیر پا نمی گذارد.

37) لا یتعلّم إلّا لیعلم؛ برای دانستن دنبال یادگیری می رود نه برای فخرفروشی،خودنمائی و... .

38) لا یعلم إلّا لیعمل؛ جز برای عمل کردن نمی آموزد.

39) یطلب النهار معیشته؛ روز، دنبال معیشت می رود تا سربار جامعه نباشد و زندگیش محترمانه اداره شود.

40) یبکی اللیل علی خطیئته؛ شب هنگام برگناهانش اشک می ریزد.

41) إن سالک مع أهل الدنیا کان أکیسهم؛ اگر با اهل دنیا باشد، زیرک ترین آن هاست.

42) إن سالک مع أهل الأخرة کان أورعهم؛ اگر با اهل آخرت باشد، با ورع ترین آن هاست.

43) لا یعمل فی دینه برخصة؛ اهل سهل انگاری و اباحه گری در دین نیست.*

____________________________

*بحارالانوار،ج64،ص310.

برگرفته از کتاب«ادب فِنای مقرّبان»،ج1،ص279-باتغییر