عدم مسئولیت پذیری، بی احترامی و گروکشی مسئولین باهم، اقتصاد ایران را بورطه نابودی خواهد کشاند

به گزارش بولتن نیوز : محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران که در نشستی تحت عنوان تحریمها و بخش خصوصی در جمع فعالان برتر اقتصادی سخن می گفت اظهار داشت: دشمنان جمهوری اسلامی ایران در طول سی و چند سال گذشته  به هر شگردی دست زده اند تا اساس این نظام را سست و متزلزل نمایند. آنان در جهت رسیدن به اهداف خود از هیچ کوششی دریغ نکرده و انواع و اقسام ترفندها را جهت مقابله با این نظام بکار برده اند.

 

بی اعتماد کردن مردم نسبت به نظام و مسئولین، یکی از برنامه های خاص آنان در طول این سالها بوده است. لذا اگر چه کشور عزیزمان ایران همیشه با بیداری ملت توانسته از توطئه ها با سربلندی رهایی یابد اما یکی از ساده ترین و تاثیر گذارترین گزینه های دشمنان برای رسیدن به اهدافشان چیزی نیست جز ایجاد شکافهای عمیق بین مردم و مسئولین و ترسیم چهره ای زشت از نظام، که راه مقابله و مبارزه با این حربه دشمن نیازمند هوشیاری نخبگان و مسئولان ارشد نظام است ولی متاسفانه عدم توافق مسئولان و دولتمردان با هم که بعضا موجب کینه و کدورت هم شده، راه را برای فعالیت و تاثیرگذاری رسانه های بیگانه هموارتر از قبل نموده است. بروز اختلافات سیاسی، اجتماعی و حتی فکری در میان مسئولین نظام در واقع خوراک تبلیغاتی این رسانه ها را تأمین کرده که نتیجه بسیار مهلکی در عرصه های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و زندگی تک تک ایرانیان بر جای خواهد گذاشت. اما متأسفانه امروز بیش از بیگانگان این خود مسئولین اند که به جان همدیگر افتاده و اکثراٌ ارزشی برای حرف هم قائل نیستند.! لکن وجه مشترک دشمنان جمهوری اسلامی و مسئولینی که با اهداف گوناگونی به تصمیمات و اقدامات همدیگر سهواٌ و یا عمداٌ احترام نمیگذارند ایجاد بی اعتمادی بین مردم و نظام است. نهایتاٌ به وضوح می بینیم که علیرغم تاکید مقام عظمای ولایت مبنی بر پرهیز از تنش و حفظ آرامش، برخی از آقایان با لجبازی، گروکشی و خود بزرگ بینی در زمین دشمنان بازی کنند!

 

وی با تأکید براینکه برنامه‌ریزی‌ها اقتصادی در محیط متشنج امکانپذیر نیست، افزود: اگر مسئولان بخواهند خانواده نظام اسلامی را بخوبی مدیریت و هدایت کنند باید برای پیشبرد اهداف نظام، محیطی امن توأم با آرامش را در جامعه ایجاد کنند تا همین محیط امن و آرام امکان بکارگیری عقل و اندیشه و نهایتاٌ رشد و توسعه جامعه را فراهم کند. همدلی مسئولین و آرامش سیاسی در جامعه زمینه و بستر هر نوع پیشرفت را در شرایطی که دشمن جنگ پیچیده‌ و خاموشی را در حوزه اقتصاد علیه نظام صورت داده فراهم میکند، لکن رشد و پیشرفت اقتصاد در گرو تأمل و برنامه‌ریزی مسئولان در آرامش و همدلی میباشد. در همین راستا وظیفه شرعی مسئولان کشور بر این است که در جهت آرامش و ثبات کشور تلاش کنند.

 

علیپور تصریح کرد: ایران اسلامی همانند کشتی است که اگر کسی زیر پای خود را سوراخ کند این خطر تنها بخشی از حاکمیت را متوجه نمی‌شود بلکه کل حاکمیت درگیر آن خواهد بود. هدف دشمن با اعمال تحریمها و بسته کردن عرصه های اقتصادی درگیر کردن مسئولان با یکدیگر پیگیری میکند تا مسئولان بدلیل اختلاف نظرها به جان هم بیافتند. لکن تأکید میکنم که در شرایط حساس فعلی زمان تسویه حساب سیاسی و بی اعتنایی به یکدیگر نیست بلکه وقت تلاش در جهت رفع ضعفها و معضلات اقتصادی ناشی از تعلل و اهمال کاریها است.

 

وی گفت: سرآغاز بسیاری از اختلافات مسئولان در درون کشور را بی‌برنامگی و بیکاری شماری از سیاسیون دانسته و عدم دید ملی، حس همکاری، عقلانیت سیاسی، بی‌برنامگی، بیکاری و کم ظرفیتی برخی از مسئولین و سیاسیون را علت اصلی بروز تنش‌ها و دعواهای سیاسی و در نتیجه عقب ماندگی کشور و افزایش روز افزون مشکلات اقتصادی اعلام میکنم.

وی در ادامه اظهار داشت: دلیل اینکه این بحث را امروز مطرح کردم این است که واقعاٌ برخی از مسئولین و دولتمردان بی توجهی به مشکلات مردم، فعالان اقتصادی و جامعه را از حد و اندازه گذرانده و بجز خودشان کس دیگری را نمیبینند! البته هر چیزی را هر جایی نباید گفت: لکن برخی از دوستان شورش را درآورده اند زیرا از صبح که از منزل خارج میشوند یا در سرکار خود حضور ندارند و یا وقتی هم که در دفترشان هستند درب اتاق و تلفن شان بر روی فعالان اقتصادی و بعضاٌ بر روی مقامات دیگر نیز بسته است!! مسئولانی را سراغ دارم (البته پایین تر از وزراء) که بیش از شش ماه است که زمانی را برای دیدار برخی از مسئولین دیگر که درخواست دیدارشان را کرده اند تعیین ننموده اند و از آن بدتر مسئولینی دیگر را میشناسم که بیش از سه ماه است که به انحاء و بهانه های مختلف از جمله اینکه آقا داخل جلسه هستند، بیرون از دفتر حضور دارند، سر نماز تشریف دارند و... پاسخ تلفن مسئولینی که با ایشان تماس گرفته اند را نداده و هر بار مدیران دفترشان آنچنان حق به جانب از آقای مسئول دفاع کرده و مشغله کاری بیش از حد ایشان را دلیل عدم پاسخگویی اعلام میکنند که دل آدم برای وی کباب میشود، به خداوندی خدا قسم در هیچ کجای دنیا چنین مواردی را نمیتوان یافت آنوقت با این احساس مسئولیتها هم میخواهیم با جنگ اقتصادی مبارزه کرده و مشکلات جامعه را هم حل و فصل کنیم.!

 

وی افزود: یکی از معاونین وزارتخانه های اقتصادی چندی قبل به من میگفت که ما وقتی فلان آقایان را جهت حضور در جلسات وزارتخانه دعوت میکنیم متأسفانه ارزشی به دعوتنامه ها که بعضاٌ به امضاء وزیر هم ارسال میشود قائل نمیشوند و بهمین دلیل وقتیکه آنها هم از مقامات وزارتخانه جهت حضور در جلسات خودشان دعوت میکنند ما هم یا شرکت نمیکنیم و یا در سطح کارشناس حضور پیدا میکنیم و جالب اینکه چند روز پیش همان آقایان هم در رسانه ها از مقامات وزارتخانه های اقتصادی گله کرده بودند که مدت زمانی است که در جلسات ما شرکت نمیکنند!! خوب حق دارند زیرا جواب سلام، علیک است، آیا واقعاً این کارها خنده دار و بنوعی بچه بازی نیست؟ البته بجای خنده گریه دارد زیرا با این لج و لجبازیها و گروکشی ها سنگ روی سنگ بند نمیشود. این را دقیقاً میدانم که در این اوضاع بحرانی و سخت، بیش از 95 درصد فعالان اقتصادی شبها که میخواهند بخوابند فکر این را میکنند که آیا فردا پول قبوض آب و برق و گاز و... را میتوانیم پرداخت کنیم یا قطع خواهند شد و یا اینکه پولی برای پرداخت حقوق پرسنل داریم یا نه؟ و اگر پول جور نشود چه میشود؟ آیا قند و چای داریم و یا تمام شده و در کل با صدها آیا و اگر سر بر زمین میگذارند، اما اکثر مسئولین و دولت مردان عزیز خیلی راحت میخوابند زیرا دقیقاً میدانند که هم آب و برق .... قند و چای و .... غیره دارند و هم حقوق پرسنل شان سر وقت به حساب ورایز خواهد شد پس چرا دغدغه داشته و پاسخگوی این و آن باشند؟!

 

رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در مورد شرايط اقتصادي كشور، روشهاي صحيح مديريت داخلی به تبيين ريشه‌ها و علل پيدايش شرايط خاص حال حاضر كشور پرداخت و راهكار خروج از وضعيت فعلي را بازگشت به مسيري كه از ابتدا طي مي‌كرديم دانست و تاکید کرد: در مجموع فكر ميكنم در شرايط كنوني، هم ضعف مديريت و هم تحريمها هر دو در پيدايش اين شرايط نقش دارند البته بحثي هم بين دولتی ها و برخی از صاحب نظران سیاسی و اقتصادی هست كه بعضي‌ها مي‌گويند مديريت اشكال دارد و بعضي‌ها مي‌گويند كه تحريمها مؤثر میباشد. من تعجب مي‌كنم كه چرا آنها بحث مي‌كنند! زیرا اگر تحريم را مؤثر بدانيم، ميگويند چرا كاري كرده ايم كه تحريم تا اين حد ما را آزار دهند و اگر مديريت را مقصر بدانیم، خواهند گفت که بالاخره اين مديريت از كجا آمده است؟ بهتر اين است كه واقع‌بينانه تحليل كنیم و مردم را در جريان امور قرار دهیم تا بفهمند كه تقصير و كوتاهي از كجاست زیرا مردم و فعالان اقتصادی نامحرم نیستند.

 

وي افزود: تحريم‌ها دسترسي ما را به منابع ارزي و تجاري محدود كرده است. سرعت بخش خصوصي را محدود و حمل و  نقل‌ها و بيمه‌ها را نیز گران كرده است. پس نمي‌توانيم بگوييم تحريمها بي‌تأثير يا كم‌تأثير بوده. بهرحال تأثير دارد كه دشمنان به آن دلخوش كرده‌اند. اينكه چكار كنيم، بحث ديگري است. مديريتها هم واقعاً اشكال داشته و دارند. من بارها از طریق همین رسانه ها متذكر شده ام که اين سبك مديريت در نهايت نميتواند راهگشا باشد. شايد بعضي‌ها این عرائض بنده را سوءنيت تلقی کرده اند اما اصلاً اينگونه نيست زیرا اعتقاد دارم که بالاخره جمعی از مسئولان هم كشور و هم مردم را دوست دارند و جایگاه و مسئوليت ‌شان را نیز مي‌فهمند ولي عدم كارآيي يك مسئله دیگری است که بايد مدیران محترم در مسئوليتهایشان كارايي داشته باشند و شرايط يك مدير چه در مقدمه يك بحران و چه در متن بحران شرايط ويژه‌اي است كه باصطلاح به آن بحران مديريت و مديريت بحران اطلاق میشود. درکل نميتوان هر كاري را دست هر انسان بي‌تجربه و يا در حال آموزشی سپرد.

علیپور در خاتمه با تأكيد بر اينكه در مجموع شرايط اقتصادی كشور مناسب نيست، گفت: اگر خاطرتان باشد بعد از اينكه جنگ تمام شد، برخی از بزرگان صريحاً گفتند كه موتور حركت‌مان جهت رسیدن به شرايط عادي، توليد است توليد مهمترين كاریست که رهبري هم امسال در نامگذاري تأكيد ويژه به آن داشته اند. توليد ما اكنون ضعيف است البته ظرفيت توليد كشور خيلي بالاست. آیا بیاد دارید که ما در زمانيكه جنگ تمام شد چند كارخانه داشتيم، الان شهركهاي صنعتي را ميبينيد كه در همه كشور گسترده شده و در بعضي از شهرها هزاران واحد وجود دارد و كارخانه‌هاي بسيار بزرگ در فولاد، سيمان، پتروشيمي و... داريم. تقريباً توليد ما به تناسب نياز كشور پايه‌گذاري شد و بتدريج هم رشد كرد. علي‌القاعده نبايد مشكل داشته باشيم.

 

یکی از مهمترین لوازم توليد سوخت است كه كم نداريم. دیگری مسئله قطعه و قطعه‌سازي است كه قدرت قطعه‌سازي كشور نیز الحمدالله بسيار بالاست. در زمان دفاع مقدس، شرايط توليد كشور به مراتب بدتر از اكنون بود (حالا که وضع ما از لحاظ صنعت خيلي بهتر شده است)، آن موقع قطعات حساس را براي هواپيماها، موشكها و وسايل مهم ديگر مي‌ساختيم. چگونه است كه حالا نمي‌توانيم؟ امروز ما كارخانه‌ساز هستيم و قسمت اعظم ماشين‌آلات را ميسازيم. طرحهاي نيروگاهي و كارخانه‌هاي مهم در خارج ميسازيم و در مناقصه‌ها برنده ميشويم. آنوقت ميگويند قطعه‌سازي ضربه خورده و تعطيل است و بسياري از قطعه‌سازها مشكل پيدا كرده‌اند. بالاخره يا سرمايه ندارند يا مشكلات ديگري دارند كه بايد اينها را حل كنند. توليد هنوز هم آسانترين كار براي علاج مشكلات است كه بايد به آن اهتمام ورزید و آنرا با قدرت راه بيندازيم که رفع غالب مشکلات و معضلات اقتصادی و اجتماعی در گرو همین تولید است. درکل امیدوارم تا برخی از مسئولین محترم با پرهیز از رفتارهای نادرست، لجبازی و گروکشی و همچنین بالا بردن سطح مسئولیت پذیری خود، ضمن رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی سعی کنند تا سطح رفاه زندگی مردم را اقزایش داده و کشور را در برابر تهدیدات دشمن واکسینه نمایند.