زنجيره اي كه بايد پاره شود

تجربه سال ها و دهه هاي گذشته به روشني و بدون ترديد ثابت كرده است كه ساختار قضايي سازمان ملل و تشكيل نهادهاي به اصطلاح حقوق بشري و تأسيس دادگاه هاي كيفري بين المللي و حتي ايجاد ديوان كيفري بين المللي- ICC- تنها تحت چنبره و در راستاي سيطره قدرت هاي زورگو و مدعي غربي است.
بنابراين اگر كلكسيوني از جنايات، تجاوزات و جنگ و خونريزي و كشتار به وقوع بپيوندد، متأسفانه مصونيت جنايتكاران يك اصل نانوشته است! همچنان كه اگر همين داعيه داران صلح و حقوق بشر به اصول و اعتقادات و مقدسات ديني چندين ميليارد موحد و دين مدار اهانت نمايند هيچ محاكمه و مجازاتي در كار نيست.
اهانت نفرت انگيز به ساحت نوراني پيامبر خاتم و قرآن كريم نيز در حالي طي سال هاي اخير از سوي دشمنان اسلام رذيلانه و عجزآلود افزايش پيدا كرده است كه در بسياري از كشورهاي غربي تنها صحبت و انتقاد از هلوكاست جرم است!
بنابراين بدون شك نبايد مسلمانان و جهان اسلام به اعتراضات و راهپيمايي ها و محكوم كردن جنايات پيدا و پنهان آمريكايي- صهيونيستي بسنده نمايند.
تمام حرف در اين است كه بايد كاري كرد چرا كه به تعبير رهبر انقلاب در پيام اخيرشان؛ «اگر از حلقه هاي قبلي اين زنجيره پليد يعني سلمان رشدي و كاريكاتوريست دانماركي و كشيش هاي آمريكايي آتش زننده قرآن حمايت نمي كردند، امروز كار به اين گناه عظيم و غيرقابل بخشش نمي رسيد.» و نكته اساسي همچنان كه «آقا» در پيام مهم شان پيرامون اهانت نفرت انگيز به پيامبر اسلام تأكيد كردند اين است كه «عاملان» اين جنايت شنيع و «پشتيبانان مالي» آن نيز مجازات شوند.
از همين روي؛ دايره مجازات به سلمان رشدي، كورت وسترگارد (كاريكاتوريست هتاك دانماركي)، تري جونز (كشيش گستاخ آمريكايي) و يا سام باسيل (سازنده فيلم موهن اخير عليه پيامبر اسلام) نبايد محدود شود.
از سوي ديگر؛ بي تحركي كشورهاي اسلامي درباره اقدامي عملي و راهگشا در مقابله با اهانت ها و گستاخي هاي دشمنان اسلام تا جايي ادامه داشته است كه متأسفانه عاملان شرور و پشتيبانان روسياه آنها با ژست حقوق بشري موضوع مصونيت و عدم مجازات متجاوزان و اهانت كنندگان به مقدسات را علني و رسانه اي مي كنند! سه هفته پيش بود كه رسانه هاي غربي و از جمله خبرگزاري فرانسه از معافيت مجازات قضايي شش سرباز و سه تفنگدار دريايي آمريكا كه به قرآن سوزي متهم بودند خبر دادند.
ناگفته پيداست كه اين رويه شوم و مشمئزكننده كه از سنت هاي مدرنيته و دنياي جديد غرب با داعيه حقوق بشري و ژست دروغين تسامح و تساهل است يك پيوست دارد و آن اشاعه و شيوع اصل نانوشته «بي كيفري» اهانت كنندگان به اديان- بخصوص اسلام- و جنايت و تجاوز به سرزمين هاي اسلامي و مسلمانان مظلوم است.
جالب اينجاست كه حاميان و تشويق كنندگان عاملان اهانت به اديان و مقدسات، همان جريان جاه طلب و پلشتي است كه دست تجاوز و جنايتش در سرزمين هاي اسلامي آشكار است و با قشون كشي به منطقه مسلمانان كلكسيوني از جنايت و كشتار و خونريزي و آدم كشي و نسل كشي را مرتكب مي شود و بلافاصله فرياد حقوق بشر -كه از دهان آنها تهوع آور است- را با هدف انحراف افكار عمومي سر مي دهد!
اما خطاي راهبردي جريان صهيونيستي- آمريكايي در تلاش براي ملكوك كردن سيماي اسلام و دميدن در پروژه اسلام هراسي اين است كه مقارن با اين سناريوهاي ناشيانه و طراحي هاي احمقانه، موج مواج بيداري اسلامي را در معادلات شان نگنجانده اند و هر روز براي افكار عمومي دنيا بهتر مشخص مي شود كه حيثيت و اعتبار به اصطلاح حقوق بشري آنها تنها يك ماهيت ظاهري و رسانه اي دارد. در اين ميان اعتبار مراجع قضايي بين المللي نيز به شدت مورد خدشه قرار گرفته است.
درباره دامنه بي اعتباري نهادهاي بين المللي قضايي به چند نمونه در سال هاي اخير مي توان اشاره كرد؛ 1- ديوان كيفري بين المللي كه صلاحيت رسيدگي به جرايمي چون جنايت جنگي، نسل كشي، جنايت عليه بشريت و تجاوز را يدك مي كشد در جريان جنگ غزه نشان داد كه تحت تاثير و كنترل قدرت هاي غربي است و عملا از مجازات مقامات كودك كش تل آويو سر باز زد.
طرفه آنكه همين ديوان در قضيه سودان حكم جلب عمرالبشير رئيس جمهور اين كشور مسلمان را صادر كرد و رسيدگي به پرونده او را در دستور كار قرار داد.
2- كميته تحقيق سازمان ملل طي گزارشي رژيم متجاوز صهيونيستي را از حمله مرگبار به كاروان آزادي غزه و كشتي مرمره در 31 ماه مه 2010 تبرئه كرد و عملا نگذاشت مقدمات مجازات براي مقامات جنايتكار صهيونيستي فراهم شود.
3- متاسفانه در كشتار و جنايت مسلمانان در ميانمار نيز هيچ مرجع و محكمه كيفري بين المللي به موضوع جنايت متجاوزان و قاتلان ورود نكرد و از سوي ديگر در گزارش هاي عجيب و غريب از سوي نهادهاي به اصطلاح حقوق بشري ايران اسلامي به نقض حقوق بشر متهم مي شد!
4- لشكر كشي هاي آمريكا و كشتار زنان و كودكان و غيرنظاميان مسلمان در جنگ هاي عراق و افغانستان نيز از جمله مواردي است كه در دهه اخير بدون مجازات جنايتكاران و متجاوزان ادامه پيدا كرد. همچنانكه در پاكستان نيز بر اثر حملات هوايي آمريكا و چند كشور همپيمان آن، بارها مسلمانان كشته شدند ولي هيچيك از جانيان و قاتلان و آمران پشت پرده به مجازات نرسيدند. با اين حال آنچه از عجايب روزگار بوده، پررويي وقيحانه آمريكايي ها است كه به بهانه حادثه خودساخته 11 سپتامبر در سال 2001، طي 12 سال گذشته، مسلمانان را به تروريسم متهم كرده اند.
بنابراين آنچه محرز بوده اين است كه به موازات جنايات و تجاوزات جريان صهيونيستي-آمريكايي عليه مسلمانان و كشورهاي اسلامي، خط اهانت به مقدسات ديني و اسلامي نيز در راستاي مقابله با قدرت اسلام تداوم خواهد داشت و البته اين در پهنه سياست باخت استراتژيكي را براي جبهه غربي- عبري رقم خواهد زد.
علت اشتباه و باخت راهبردي آمريكايي ها و صهيونيست ها را مي توان در تحليل خواندني اينديپندنت پي گرفت كه در مقاله اي به قلم رابرت فيسك با اشاره به اعتراضات جهان اسلام پيرامون اهانت به پيامبر اعظم(ص) و تبعات توهين به مقدسات مسلمانان مي نويسد؛ تحريك كنندگان بدانند در خاورميانه، سياست آميخته با ديانت نيست بلكه سياست و ديانت يكي هستند.
رابرت فيسك همچنين تصريح مي كند كه واكنش نسبت به مقدسات فقط محدود به مسلمانان نيست و مسيحيان هم نسبت به توهين به مقدسات بي تفاوت نيستند.
نكته گفتني اين است كه بايد از ظرفيت پردامنه ملت هاي مسلمان و قيام ها و اعتراض هاي پرخروش مسلمانان عليه سياست هاي متجاوزانه و بي شرمانه صهيونيست ها و آمريكايي ها استفاده كرد و نبايد متجاوزان، جنايتكاران، اهانت كنندگان و تحريك كنندگان در ميان افكار عمومي مسلمانان و در سطح جهان اسلام مجازات شوند.
به طور مشخص بايد دو اقدام عملياتي شود؛ يكي آنكه در پي اقدام وقيحانه و بي شرمانه اهانت كنندگان به مقدسات ديني چه عاملان و چه آمران و حاميان در سطح افكارعمومي دنيا مجازات شوند و ديگر آنكه بايد راهكاري انديشيده شود تا مجازات قضايي آنها نيز عينيت بيابد.
هر دو اتفاق مورد اشاره در گرو تشكيل دادگاه هاي بين المللي مستقل است چرا كه صدور احكام قضايي از سوي يك مرجع صلاحيت دار بين المللي نه تنها يك برد رسانه اي روشنگرانه و آگاهي بخش براي افكار عمومي دنيا دارد و خيلي از پشت پرده ها را براي عموم مردم جهان آشكار مي سازد بلكه شاخصه عدالت را نيز در سطح بين المللي استوار مي كند و بالاخره زنجيره اهانت ها و توهين ها به مقدسات ديني و اسلامي را متوقف مي كند.
با توجه به اوج گرفتن فضاي بيداري اسلامي از سوي كشورها و ملت هاي مسلمان و در شرايطي كه اخيرا ايران اسلامي رياست بر جنبش غيرمتعهدها- دو سوم كشورهاي سازمان ملل- را بر عهده گرفته است بايد اعتراضات، راهپيمايي ها و محكوميت هاي گسترده به يك خروجي مناسب گره بخورد و آن فراهم كردن مقدمات تشكيل دادگاهي بين المللي است كه تحت نظارت و نفوذ قدرت هاي غربي و لابي صهيونيستي نباشد و اينچنين است كه تيغ عدالت زنجيره اهانت به مقدسات را پاره خواهد كرد.
حسام الدين برومند