شب نگردد روشن از نام چراغ

1- مدتهاست كه بايد فاتحه حقوق بشر را خواند. به نام «حقوق بشر»،حقوق بشر وحقوق انسان هاي مظلوم و بي گناه را ذبح كردن محصول مدرنيته و كشورهاي غربي مدعي حقوق بشراست.
البته ژست حقوق بشري نيز مدتهاست كه مشتري ندارد و داعيه داران حقوق بشر و رسانه هاي غربي افسونگر اگرچه همچنان بر طبل پرطمطراق حقوق بشر مي كوبند ولي نقاب از سيماي پليد و بدون رتوش آنها به زير كشيده شده و اكنون اين باور ملت هاست كه حقوق بشر، اسم رمز جنايت، تجاوز، نسل كشي، جنگ و كشتار و خونريزي است.
ناگفته پيداست كه سوژه حقوق بشر در تيپ رسانه هايي مانند بي بي سي از يكسو اهرم فشار براي كشورهاي مستقلي است كه به هژمون و سيطره آمريكا، انگليس و غرب «نه» گفتند و از سوي ديگر؛ دالاني است براي توجيه جنايات و افزون طلبي ها و همچنين انحراف افكار عمومي از واقعياتي كه رخ نموده است.
بنابراين جاي تعجب نيست اگر در موضوع نسل كشي مسلمانان ميانمار توسط بوداييان افراطي و كشتار هزاران انسان بي گناه، بي بي سي وقيحانه و با پررويي بنويسد وگزارش دهد كه در خشونت هاي اخير ميانمار 50 نفر [!!!] كشته شده اند.
توجيهات واهي بي بي سي براي سرپوش گذاشتن بر جنايات مشمئزكننده در ميانمار و بي ميلي براي مطالبه از نهادها و مجامع به اصطلاح حقوق بشري براي موضع گيري نسبت به نسل كشي دراين كشور در حالي است كه سال گذشته با انتصاب غيرقانوني احمد شهيد به عنوان گزارشگر ويژه حقوق بشر در امور ايران، اين بنگاه خبرپراكني و پمپاژكننده دروغ براي اينكه وضعيت حقوق بشر در جمهوري اسلامي را نگران كننده القاء نمايد به آب و آتش مي زد و طرفه آنكه پيش از انتشار گزارش هاي رسمي احمد شهيد و شوراي حقوق بشر عليه ايران، اين بي بي سي بود كه متن آن گزارش ها را منتشر مي كرد!
2- اما مشكل اصلي اينجاست كه به دنبال رويه كشورها و رسانه هاي غربي در حمايت از جنايتكاران و متجاوزان آنهم به نام حقوق بشر، مصونيت بين المللي براي جانيان و رژيم هاي كودك كش بوجود آمده است. سكوت و انفعال نهادهاي به اصطلاح حقوق بشري و مجامع بين المللي از يك سو و از سوي ديگر بي خاصيتي دادگاه ها و محاكم بين المللي كيفري دست به دست هم داده تا «مصونيت جنايتكاران»! به يك «اصل» تبديل شود.
بنابراين سؤال كليدي و جدي دراين باره اين است كه «چه بايد كرد» پاسخ به اين سؤال در شرايطي است كه جهان اسلام تجربه هاي تلخي مانند كلكسيون جنايت هاي رژيم صهيونيستي و يا حوادث دلخراش بوسني و هرزگوين را به چشم خود مشاهده كرده است.
3- متأسفانه مصونيت جنايتكاران عليه مسلمانان همواره با «بي كيفري» مجرمان و متجاوزان و جانيان همراه بوده است و تأسف بارتر اينكه در اين شرايط، اين غربي ها و همپيمانان صهيونيست بودند كه داد حقوق بشر عليه كشورهاي مسلمان مستقل سر داده اند و در پهنه تاريخ گويا هميشه طلبكارند!
عدم محاكمه و مجازات جانيان و متجاوزان به حريم مسلمانان و جهان اسلام كه متاسفانه به يك رويه شوم مبدل گشته دلايل متعددي دارد ولي عمده آن اين است كه محاكم و ديوان هاي بين المللي قضايي تحت تاثير قيموميت و نفوذ قدرت هاي غربي از وظايف ذاتي خودشان چشم پوشي مي كنند و عملا به اهرم و ابزاري براي قدرت ها و چپاولگران تبديل شده اند.
به عنوان نمونه در جنگ غزه كه رژيم صهيونيستي آشكارا دست به نسل كشي زده بود دادگاه هاي صلاحيتدار بين المللي اقدام موثري انجام ندادند.
4- اكنون در موضوع ميانمار و نسل كشي مسلمانان در اين كشور نبايد تجربه هاي تلخ گذشته را بار ديگر تجربه كرد و لازم است تا اقدامي موثر و مفيد از سوي ملت ها و كشورهاي مسلمان دنيا انجام شود.
بدون شك موج محكوميت ها از سوي مقامات، نهادها و كشورهاي مسلمان دردي را درمان نخواهد كرد هرچند كه در جاي خود حداقل اقدامي است كه نشان از همدردي دارد و مصداق تبري از دشمنان اسلام است.
تحركات ديپلماتيك و ايفاي نقش سازمان كنفرانس اسلامي و يا بهره گرفتن از اجلاس بين المللي جنبش عدم تعهد كه شهريور ماه در تهران برگزار مي شود نيز ديگر راه هايي است كه مي توان در موضوع ميانمار بدان اشاره كرد ولي سوال اين است كه آيا قاتلان و مجرمان مردم مظلوم و مسلمان ميانمار به سزاي اعمالشان مي رسند؟
طي يك ماه گذشته كه بحث ها پيرامون موضوع ميانمار بالا گرفته و توجه افكارعمومي بدان جلب شده است كماكان هيچ مرجع و محكمه كيفري بين المللي به موضوع ورود نكرده است.
مقارن با همين فضاست كه مقامات ميانمار و از جمله چهره به اصطلاح صلح طلب مثل آنگ سان سوچي - برنده جايزه نوبل و جايزه هاي حقوق بشري!- گستاخانه و بي شرمانه اظهار مي دارند كه صدها هزار نفر مسلمان ميانمار بايد از كشور اخراج شوند.
5- موضوع ميانمار و قلدرمآبي جانيان و متجاوزاني كه هزاران كودك و زن و پير و جوان را به قتل رسانده اند و وقيحانه حكم به اخراج و آوارگي مابقي مسلمانان مي دهند يك راهبرد ويژه از سوي كشورها و ملت هاي مسلمان مستقل مي طلبد تا خط كشتار و جنايت به پايان برسد. بنابراين همچنانكه رهبرمعظم انقلاب پيرامون جنايات صهيونيست ها در دهه هاي گذشته عليه مردم مسلمان فلسطين تاكيد كردند كه؛ «زدودن توهم مصونيت جنايتكاران صهيونيست» بايد در اولويت باشد. اكنون با پيش آمدن اتفاق دلخراش ميانمار بايد اين راهبرد يعني زدودن توهم مصونيت جنايتكاران در دستور كار جهان اسلام باشد و كشورهاي مسلمان مستقل بر خود فرض بدانند كه با اتحاد و وحدت و بهره گيري از تمامي امكانات و ظرفيت ها به بي كيفري مجرمان و متجاوزان پايان دهند.
6- طي 18 ماهه گذشته با شروع انقلاب ها و قيام هاي منطقه در بستر بيداري اسلامي و به صحنه آمدن ملت ها در به سقوط كشاندن حاكمان ديكتاتور و دست نشانده ثابت شد ظرفيت هاي نهفته بسياري در جهان اسلام و ملت هاي مسلمان وجود دارد.
اكنون در فضاي بيداري اسلامي و خواسته بحق و فراگير عموم مردم منطقه كه خواهان به مجازات رسيدن حاكمان ظالم امثال حسني مبارك هستند بايد امكاني فراهم شود تا دادگاه هاي بين المللي كيفري اسلامي نيز تشكيل شود.
اين دادگاه ها قادر خواهند بود در شرايطي كه دادگاه هايي مانند ديوان كيفري بين المللي (ICC) يا نهادهايي مانند شوراي حقوق بشر سازمان ملل نمي توانند بيرون از سيطره و نفوذ قدرت هاي غربي به وظيفه اصلي خود بپردازند حاشيه امن مجرمان و متجاوزان به حقوق مسلمانان را از بين ببرند.
7- و بالاخره بايد گفت همچنانكه جمهوري اسلامي پيشقراول حركت عظيم بيداري اسلامي در منطقه است و دوست و دشمن اذعان دارند كه نقش ايران در منطقه كليدي و راهگشاست؛ اكنون بايد در تشكيل دادگاه هاي بين المللي كيفري اسلامي به ايفاي نقش بپردازد.
برگزاري يك اجلاس بين المللي با حضور انديشمندان و نخبگان جهان اسلام به موازات و در سطح اجلاس هاي بيداري اسلامي كه در تهران برگزار شده است گام اول در اين مسير مهم و حساس و سرنوشت ساز است.
تشكيل دادگاه هاي اسلامي با صلاحيت رسيدگي به جرايم كساني كه به حقوق مسلمانان تجاوز كرده اند در گرو اقدامات عملي و برنامه ريزي هاي راهبردي و رفع موانع در پيش روي است وگرنه صرف محكوم كردن مجرمان و متجاوزان به حقوق مسلمانان كارساز نيست و به تعبير جناب مولانا؛ «شب نگردد روشن از نام چراغ»
حسام الدين برومند