از مدیریت تا سرمربی و بازیکنان؛ پرسپولیس نیازمند هوای تازه

گروه‌ ورزشی: شب گذشته پرونده قهرمانی در این فصل مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران برای مدافع عنوان قهرمانی، پرسپولیس، بسته شد. تیمی که حتی با تعویض مربی هم نتوانست با سپاهان و تراکتور رقابت کند و قافیه را به این دو رقیب توانمند واگذار کرد. اما چه شد که این اتفاقات برای قدرت بلامنازع فوتبال ایران در یک دهه گذشته رخ داد و اینگونه که شب گذشته مشاهده کردیم، پرسپولیس را تبدیل به یک تیم بی برنامه، ضعیف و ناتوان در برابر یکی از رقبای سنتی خود یعنی سپاهان کرد؟! برای این وضعیت پرسپولیس می‌توان چند دلیل را ذکر کرد که اگر برای فصل بعد به آنها توجه نشود، شاید آغازی بر نزول سرخ‌پوشان پایتخت باشد.

به گزارش بولتن نیوز، پرسپولیس در قدم اول به واسطه غرور مدیران آن ضربه خورد. مدیریت پرسپولیس و علی‌الخصوص رضا درویش تصور کردند که، چون فصل قبل اوسمار توانست تیم را با همه کاستی‌هایی که داشت قهرمان کند، پس امسال هم نیازی به کار خاصی نبود و امکان قهرمانی به راحتی فراهم بود حتی با از دست دادن مهره‌هایی ارزشمند مانند مهدی ترابی. قسمت بدتر ماجرا جایگزینی بازیکنی مانند ترابی بود. پرسپولیس به جای رفتن سراغ گزینه‌های باانگیزه و جوان‌تر، دست روی یک بازیکن قدیمی گذاشت که هرگز در بهترین دوران خود نیز آماری مشابه با ترابی را ثبت نکرده بود.

بستن تیمی نامتوازن و مملو از بازیکنان مسن که آماده مصدومیت هستند از یک سو و انتخاب مربی‌ای نامربوط به فلسفه فوتبالی پرسپولیس، همگی دست به دست هم دادند تا مدافع عنوان قهرمانی فصلی پر فراز و نشیب را آغاز کند. هر چند که قرمزپوشان به واسطه تجربه خود همچنان تا هفته‌های پایانی در کورس قهرمانی بودند، اما عدالت فوتبالی حکم می‌کرد که این عنوان به یکی از دو تیم تراکتور و سپاهان برسد که هم دارای مربیان درستی هستند و هم ترکیبی متوازن دارند. برای درک بهتر موضوع کافی است تا بازیکنان خارجی تراکتور و سپاهان را با پرسپولیس مقایسه کنید.

آخرین اقدام غلط باشگاه نیز رفتن سراغ مربی‌ای است که از روز اول گفت که این تیم در فصل جاری به جایی نمی‌رسد؛ و عجیب اینکه پرسپولیس زمانی تحویل کارتال شد که هنوز در کورس رقابت بود و عملکرد مربی ترکیه‌ای باعث خارج شدن تیم از مثلث قهرمانی شد. کارتال گویا درک درستی از تیمی که به آن پیوسته نداشت و ندارد. بهانه گیری بر سر لیست تیم پرسپولیس از سوی او چندان هم قابل قبول نیست، زیرا به هر حال همین بازیکنانی که روی سکو می‌نشاند بعد از چندین هفته حداقل باید ارتقایی در کار آنها رخ می‌داد که بتوانند عصای دستش باشند.

این که پرسپولیس باید تغییرات گسترده‌ای در ترکیب خود ایجاد کند، بر کسی پوشیده نیست، اما باید بارقه‌ای از استعداد و نبوغ کارتال هم مشاهده کنیم تا بپذیریم که او توانایی ایجاد تغییرات و ساخت تیمی مدعی برای فصل بعد را دارد. بازی‌های پرسپولیس چنان حسی را به ما منتقل نمی‌کند که کارتال برنامه تاکتیکی مناسبی داشته باشد. نگاهی به کارترون در سپاهان که او هم در میانه فصل به زردپوشان اضافه شد، اما به جای بهانه گیری کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داد، مشخص می‌کند که تفاوت در کجاست و آیا اساسا کارتال آن مربی‌ای است که بتواند بار پرسپولیس را از روی زمین بردارد یا خیر.