اردوغان و استبداد سلطانی/ چه کسی پا پس می کشد دیکتاتور ترکی یا مردم؟
گروه بین الملل - مصطفی مطهری: این روزها ترکیه درگیر آشوبی، سیاسی - اجتماعی ست. حضور خیل عظیم مردم و اجتماعات عمومی در خیابان های استانبول و صف کشی پلیس اردوغانی در برابر عدالت خواهی مردم نشان از مشروعیت نصفه و نیمه و جایگاه لرزان اردوغان و استبدادی دارد که او به پا کرده است. در واقع صف آرایی مردم در برابر استبداد اردوغان، خروجی راهبرد انحصارگرایی او در قدرت سیاسی ست. از این رو مردم این بار، برای پایان دادن به این رویه دیکتاتور گونه اردوغان به نظر می رسد عزمی راسخ داشته و به آسانی از آن عدول نخواهند کرد. گرچه اردوغان تلاش کرده با برخوردهای سبعی و بگیر و ببندها رعب را در دل تظاهرات کنندگان وارد کند اما شواهد حاکی از آن است که گویا چندان کارساز نبوده و در این راستا نتوانسته توفیقی کسب کند.
به گزارش بولتن نیوز، با این حال از نکات جالب توجه در شرایط اعتراضی کنونی، جهت گیری های اردوغان در قامت یک رهبر دمکراتیک است. به واقع اردوغان در ذیل تدوین میدانی راهبرد تسلیم سازی و بازداشت معترضان، تمسک تاکتیکی به گزاره دموکراسی، اجرای قانون را بهانه برخورد و عامل بازداشت ها عنوان می کند این در حالی ست که زیر و روی اقدامات اردوغان و پشت پرده و اهداف وی آشکار بوده و کمتر کسی پذیرای ادعاهای وی می باشد.
با این حال شاید سوال این باشد که فرجام این حضور خیابانی چه خواهد شد و تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد؟
واقعیت امر این است که در پاسخ به پرسش مذکور باید خاطر نشان کرد که با توجه به تحولات اخیر و مطالبه متناقض دو سوی این اتفاق، در نهایت با یکی از طرفین در برابر دیگری سر تسلیم فرود آورد تا دیگری به عنوان پیروز میدان، به مدیریت شرایط بپردازد. از این رو با وخامت اوضاع و درک این موضوع از سوی دیکتاتور اردوغان، وی از طرفدارانش خواهد خواست وارد میدان شوند و در مقابل معترضان صف آرایی کنند. در واقع این اتفاق زمانی رخ خواهد داد که راهبردهای فعلی در سرکوب معترضان نتواند موفقیتی کسب کند. بااین وجود حضور سازماندهی شده طرفداران اردوغان در برابر معترضان حتی اگر با موفقیت همراه گردد و اردوغان را پیروز کند در نهایت امر منجر به ایجاد یک دو قطبی عریان در سطح خشونت سیاسی اجتماعی خواهد شد. به عبارت بهتر اگر این دو قطبی تاکنون در سطح ایده ای و منشی و روشی در عرصه سیاست بود و به نوعی یک مرزبندی سیاسی تلقی می شد از این به بعد به یک مرزبندی تفاوت ها در قالب چندپارگی، تعارضات و منازعات سیاسی اجتماعی با شاخص های تعمیمی و تسری وار تبدیل خواهد شد.
کوتاه سخن اینکه، به نظر می رسد برون رفت از وضعیت موجود نیاز به معرفی یک برنده و یک بازنده دارد. ولو اینکه منجر به یک آشوب فراگیر و دنباله دار گردد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
که حضور نظامی ترکیه در سوریه 100 درصد فقط به خاطر غارت نفت و هم حمایت از تروریسم، القاعده، داعش، تکفری ها و سایر گروه های تروریستی بوده است و از سال 2011 تاکنون هم برای همه مردم منطقه و جهان ثابت شده است.
ترکیه از سال 2011 تاکنون ثابت کرد و نشان داد که عامل اصلی جنگ در سوریه بوده است.