کمر همت دولت برای فقیرتر کردن طبقه کارمند

گروه اجتماعی: داستان افزایش حقوق ۲۰ درصدی کارمندان دولت و عیدی ۳ میلیون تومانی آنها که با واقعیت‌های اقتصادی کشور فاصله‌ای نجومی دارد، حقیقتا دود از سر آدم بلند می‌کند. یک کارمند متأهل دارای فرزند و مستأجر با چنین حقوقی چگونه قرار است روزگار خود را بگذراند و اصلا چه رغبتی برای انجام کار خواهد داشت؟! این افزایی اندک و غیرواقعی را وقتی در کنار رشد ۴۵ درصدی حقوق کارکنان شرکت‌های خصوصی قرار می‌دهیم، تازه می‌توانیم ریشه بسیاری از فساد‌ها، کمبود‌ها و کم‌کاری‌های موجود در دستگاه‌های دولتی را دریابیم. بماند که این وضعیت منتهی می‌شود به خالی شدن دست دولت از نیروی کار مستعد و کارآمد.

به گزارش بولتن نیوز، اگر چند صباحی در یک اداره دولتی کار کرده باشید، به خوبی متوجه می‌شوید که علی‌رغم وجود حجم قابل توجهی از کار، اما بسیاری از کارمندان رغبتی به انجام کار‌ها ندارند و وقت کافی برای انجام امور مردم نمی‌گذارند. برخی نیز برای انجام کم‌ترین کار‌ها مانند انجام کار‌های دبیرخانه، طلب پول می‌کنند و بدون دریافت رشوه کار کسی را راه نمی‌اندازند. یکی از علل اصلی این شرایط، ناترازی در پرداخت و نارضایتی کارمندان دولت از شرایط مالی و مشکلات فراوان اقتصادی‌ای است که برای آنها به وجود آمده است و کسی هم فکری برای ترمیم این نقیصه که فسادزا و بحران‌آفرین است، نمی‌کند.

در کنار کم‌کاری کارمندان و اثر منفی آن در پیشبرد کار‌ها و عقب‌ماندگی در کسب اهداف سازمانی و چشم‌انداز‌های توسعه کشور، مشکل بزرگ دیگری هم وجود دارد. اگر با نیرو‌های قدیمی‌تر صحبت کنید، در زمان ثبت‌نام آزمون‌های استخدامی به شما می‌گویند که اگر کسی قبول هم بشود، وقتی وارد سازمان شد و با واقعیت پرداختی‌ها مواجه گشت، اگر سابقه کاری دیگری را تجربه کرده باشد، حتما نیامده، بار و بندیل خود را جمع می‌کند و می‌رود دنبال کار خودش. واقعا سوال مهمی است چرا یک نیروی جوان باید وقت و عمر خود را در شغلی با حداقل‌های درآمدی هدر بدهد؟!

حتی کار در شغلی خدماتی و با سختی‌های خاص خود مانند رانندگی در تاکسی‌های اینترنتی هم نسبت به کارمندی دولت، صرفه اقتصادی بیشتری دارد. حال در این وضعیت که نیروی جدید میلی به ماندن ندارد و نیروی قدیمی هم رغبتش به کار را از دست داده و یا درگیر فساد اقتصادی است، دولت به جای فکر چاره کردن، چنین بی‌عدالتی آشکاری را در حوزه پرداخت حقوق انجام می‌دهد و به دست خود، قشری را که باید امورات همان دولت و کشور را پیش ببرند، بیش از گذشته در فقر غرق می‌کند.