فریاد خاموش جنگلهای زاگرس و پرسشهای بی پاسخ از مسئولان
گروه اجتماعی: طی سال جاری، آتش بیامانِ بیاعتناییها و کمبودها، قلب جنگلهای زاگرس در استان لرستان را سوزاند. آمارهای رسمی از نابودی بیش از ۲ میلیون اصله درخت بلوط کهنسال در پی ۵۱۷ مورد آتشسوزی در ۲۷۰۰ هکتار از عرصه های جنگلی خبر میدهند. این فاجعه نهتنها یک بحران زیستمحیطی، که زنگ خطری برای آینده اکوسیستم ایران است. اما پرسشها از مسئولان ذیربط، همچون دودی که از خاکستر بلوطهای سوخته برمیخیزد، در هوا معلق است.
به گزارش بولتن نیوز ،جنگلهای بلوط زاگرس، ریههای تنفسی ایران و میراثی هزارسالهاند که امروز در آتش بیتدبیریها میسوزند. کریم قربانی، رئیس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، با بیان اینکه بازگشت این عرصهها به حالت اولیه «دهها بلکه صدها سال» طول میکشد، هشدار میدهد: «تخریب امروز، محرومیت نسلهای آینده است.»
اما آیا دستگاههای مسئول، این هشدارها را شنیدهاند؟ مسئولیت اصلی مدیریت این فاجعه بر عهده کیست؟ سازمان محیط زیست؟ منابع طبیعی؟ یا استانداریها؟
در میانه این بحران، انتظار میرود سازمان محیط زیست به عنوان نهاد ناظر، پاسخگوی افکار عمومی باشد. خانم انصاری، ریاست محترم این سازمان، جامعه منتظر توضیحات شفاف شماست:
۱. مسئولیت اصلی با کدام نهاد است؟
- آیا مدیریت بحران آتشسوزیها در جنگلها بهطور مشخص بر عهده سازمان محیط زیست است یا دستگاههای دیگری مانند منابع طبیعی؟ در صورت پراکندگی مسئولیتها، آیا این امر به بیعملی و سردرگمی در اطفای حریق دامن نزده است؟
۲. صحت آمار ۲ میلیون بلوط سوخته
- آیا سازمان محیط زیست این آمار را تأیید میکند؟ اگر نه، چرا تاکنون اعلام نظر رسمی نشده است؟
۳. موانع اصلی چیست؛ کمبود بودجه یا نیروی انسانی؟
- گفته میشود کمبود تجهیزات، نیروی انسانی و بودجه، مانع مهار آتشسوزیهاست. سازمان محیط زیست برای تأمین بودجه در سال آینده چه برنامهای دارد؟ آیا کاهش برگزاری همایشها و جشنوارههای غیرضروری – که هزینه های گزافی دارند – در دستور کار قرار گرفته است؟
- در حوزه جذب نیرو، آیا طرحی برای استخدام محیطبانان و متخصصان باانگیزه و آموزشدیده دارید؟
۴. اقتدار سازمان در برابر دستگاههای ناکارآمد
- آیا سازمان محیط زیست در مواجهه با دستگاههای متخلف یا ناکارآمد – مانند برخی پروژههای عمرانی مخرب – از ابزارهای قانونی لازم برخوردار است؟ آیا پروندههای تخریب محیط زیست با قاطعیت پیگیری میشوند؟
۵. مقایسه عملکرد دولت پزشکیان با گذشته
- آمارها نشان میدهد در سالهای اخیر، آتشسوزیها و تخریب جنگلها روندی صعودی داشته است. آیا دولت فعلی در مقایسه با دولتهای پیشین، بودجه یا برنامههای مشخصتری برای حفاظت از منابع طبیعی تعیین کرده است؟
۶. حق نسلهای آینده
- شما بارها بر لزوم «حفاظت از محیط زیست برای آیندگان» تأکید کردهاید. اما آیا این شعارها در عمل به سیاستهای اجرایی تبدیل شدهاند؟ چگونه میخواهید کارنامه دولت را در این حوزه به تاریخ بسپارید؟
کارشناسان معتقدند آتشسوزیهای مکرر در زاگرس تنها یک «حادثه طبیعی» نیست. فقر جوامع محلی، تغییرات اقلیمی، کمبود نیروهای حرفهای و فقدان سیستم هشدار سریع، همگی دست به دست هم دادهاند تا شعلهها بیدردسر گسترش یابند. یک منبع آگاه در سازمان منابع طبیعی به خبرنگار ما گفت: «گاهی تنها یک محیطبان باید از ۱۰۰۰ هکتار محافظت کند!»
اگر امروز فکری به حال زاگرس نشود، فردا دیر است. مشارکت مردم محلی – که خود قربانیان اصلی این فاجعهاند – کلید نجات جنگلهاست. اما این مشارکت نیازمند آموزش، تجهیزات و حمایت مالی است. آیا سازمان محیط زیست برای جلب همکاری جوامع بومی برنامهای دارد؟
نسل آینده در قبال این سوالات پاسخ میخواهد: آیا مسئولان امروز، میراثداران خوبی برای طبیعت ایران بودهاند؟ یا تاریخ، آنها را به بیتفاوتی در نابودی ۲ میلیون بلوط محکوم خواهد کرد؟
زمان رو به اتمام است؛ زاگرس در انتظار اقدامات عملی است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
مملکت از بی تدبیر ی دارد میسوزد جنگل که جای خود دارد 
