بدهی ۴ هزار میلیاردی و شب عیدی تلخ برای کارگران فولاد خزر

گروه اقتصادی: کارخانه فولاد خزر، یکی از واحدهای تولیدی مهم در استان گیلان، در بحرانی عمیق فرو رفته است. بدهی‌های سنگین ۴ هزار میلیارد تومانی، مشکلات مدیریتی و اختلافات سهامداران، این کارخانه را در آستانه تعطیلی قرار داده و معیشت کارگران و خانواده‌هایشان را تهدید می‌کند. در حالی که تنها چند روز به پایان سال باقی مانده، کارگران چشم‌انتظار دریافت حقوق و عیدی خود هستند، اما به نظر می‌رسد امسال شب عیدی تلخ در انتظارشان باشد.  

به گزارش بولتن نیوز، بیش از ۵۰ درصد سهام این کارخانه متعلق به مجمع امام صادق (ع) است که نقش کلیدی در تصمیم‌گیری‌های آینده آن دارد. با این حال، به جای تمرکز بر مدیریت بحران و تسویه بدهی‌ها به سرمایه‌گذاران، به نظر می‌رسد این نهاد به دنبال فروش مجموعه است. این در حالی است که مسئولیت اصلی حل بحران بر عهده سهامداران به ویژه مجمع امام صادق است.  

در شرایطی که کارخانه با کمبود مواد اولیه، هزینه‌های اورهال و خطر تعطیلی مواجه است، دکتر راستی، مدیرعامل مجمع امام صادق، باید به جای فروش فوری، به دنبال انتقال مدیریت به یک تیم قوی و متخصص برای احیای واحد تولیدی باشد. تعطیلی این کارخانه نه تنها معیشت صدها کارگر را نابود می‌کند، بلکه تبعات سنگینی برای صنعت فولاد کشور و نظام اقتصادی جمهوری اسلامی خواهد داشت.  

تیمور پورحیدری، مدیرکل صنعت، معدن و تجارت گیلان، با اشاره به اختلافات سهامداران، اعلام کرد: «سهامداران فولاد خزر قرارداد نیروها را تمام‌شده می‌دانند و تمایلی به تمدید آن ندارند.» این موضع، نگرانی از تعدیل گسترده نیروها را تشدید کرده است. وی افزود: «تلاش می‌کنیم حداقل حقوق و عیدی کارگران تا پایان سال پرداخت شود، اما حل ریشه‌ای بحران نیازمند همکاری مجمع امام صادق است.»  

پورحیدری از برگزاری جلسه اضطراری با حضور سهامداران اصلی، از جمله مجمع امام صادق، تحت عنوان «جلسه اقتصاد مقاومتی» خبر داد و گفت: «هدف ما مجاب کردن سهامداران به پرداخت حقوق معوقه و اتخاذ راهکارهایی برای نجات کارخانه است.» او تاکید کرد: «اولویت باید مدیریت بحران و ایجاد ثبات اقتصادی باشد، نه فروش کارخانه به قیمت نابودی سرمایه‌های انسانی و صنعتی.»  

وضعیت فولاد خزر نمادی از سوءمدیریت در واحدهای تولیدی کشور است. در حالی که مجمع امام صادق به عنوان سهامدار اصلی، مسئولیت اخلاقی و قانونی حفظ اشتغال و پرداخت بدهی‌ها را دارد، اما رویکرد فعلی آن به جای حل بحران، بر انتقال مشکل به خریداران جدید متمرکز است. آیا دکتر راستی و تیم مدیریتی مجمع امام صادق به جای دنبال کردن سود کوتاه‌مدت، جرئت تحول در مدیریت و همکاری با تیم‌های کارآمد را خواهند داشت؟  
 
نجات فولاد خزر نیازمند تغییر نگرش سهامداران اصلی است. مجمع امام صادق باید با جذب سرمایه‌گذاران استراتژیک، تسویه بدهی‌ها و استفاده از ظرفیت‌های داخلی، زمینه احیای این کارخانه را فراهم کند. تعطیلی فولاد خزر نه تنها شکست اقتصادی، بلکه ضربه‌ای به اعتماد عمومی به نهادهای انقلابی است. چشم‌انداز روشنی وجود ندارد مگر آنکه مدیریت مجمع امام صادق به جای فرار از مسئولیت، پای میز حل بحران بنشیند.