تهدید کاهش برداشت از پارس جنوبی به یک پنجم/ فشار افزایی تنها راه نجات پارس جنوبی در  آینده

گروه انرژی،  یک کارشناس انرژی گفت: اگر ما در آینده نتوانیم فشار افزایی در مخازن گازی را به طور مؤثر اعمال کنیم، تولید گاز در طی 20 سال آینده به یک پنجم ظرفیت فعلی خواهد رسید، به همین دلیل لازم است پروژه های فشارافزایی به سرعت اجرایی شوند. بنابر این امضا قرارداد  جدید فشار افزایی  میادین دریایی گازی کشور و عملیاتی  شد آن گامی در جهت فشار افزایی و رفع ناترازی گاز کشور در سال‌های آینده  و رفع نگرانی برای کاهش برداشت از پارس جنوبی است.

به گزارش بولتن نیوز، محمدصادق مهرجو درباره لزوم اجرای طرح های فشارافزایی در میدان مشترک گازی پارس جنوبی در گفت وگو با بولتن نیوز اظهارداشت: در صورتی که فشار افزایی را با روش‌های مناسب پیاده‌سازی کنیم، این کاهش تولید به نصف تقلیل خواهد یافت. درواقع، تفاوت میان یک پنجم و نصف تولید، رقمی معادل حدود 200 میلیون مترمکعب گاز در روز است که برای جبران آن نیازمند سرمایه‌گذاری‌های عظیم و افزایش فشار در میدان پارس جنوبی است.
او با تاکید براینکه اگر نتوانیم فشار را به صورت مناسب افزایش دهیم، تولید گاز در افق 20 ساله با افت شدیدی مواجه خواهد شد، یادآورشد: معضل افت فشاردر پارس جنوبی، تازه نیست؛ دستکم از سال 1395 به وزارت نفت هشدارهایی در خصوص ضرورت اجرای طرح‌های فشار افزایی داده شده بود.
این کارشناس انرژی با بیان اینکه بررسی هایی که در اواخر دولت دوازدهم در این رابطه انجام شد، نشان داد که برای اجرایی کردن این طرح‌ها، حدود 47 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری لازم است، یادآور شد: دولت سیزدهم با این پیشینه پژوهشی بررسی‌های جدیدی انجام داد و تصمیم این شد که چهار ایستگاه فشار افزایی در خشکی و چهار ایستگاه دیگر در دریا احداث شوند، این ایستگاه‌ها قرار بود برای اعمال فشار افزایی و هدایت گاز تولیدی به پالایشگاه‌های گازی بکار گرفته شوند
مهرجو با بیان اینکه در صورتی که فشارافزاییش در پارس جنوبی افزایش نیابد، گاز تولیدی از سکوهای پارس جنوبی به دلیل کاهش فشار در میادین، نمی‌تواند به راحتی به پالایشگاه‌ها منتقل شود،تصریح کرد: بنابراین توصیه کارشناسان این بود که فشار افزایی در میادین گازی به منظور هدایت گاز به پالایشگاه‌ها، به‌ویژه از طریق ایستگاه‌های فشار افزایی باید در دریا و خشکی، انجام شود، با این حال، فاصله میان سکوها و پالایشگاه‌ها، که به طور متوسط حدود 120 تا 125 کیلومتر است، این پروژه را پیچیده‌تر می‌کند. به همین دلیل، باید از سکوهای فشار افزایی بزرگ‌تر و پیشرفته‌تری استفاده کنیم که قادر به تحمل فشار زیاد و انتقال گاز غنی تولیدی به پالایشگاه‌ها باشند.
او افزود:  برای پیاده‌سازی این طرح‌ها، نیاز به پلتفرم‌های بزرگ با ظرفیت بالا داریم که بتوانند فشار افزایی مناسبی را در میدان گازی پارس جنوبی ایجاد کنند. این پلتفرم‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که قادر به تحمل وزن زیاد و فشار بالای گاز باشند. علاوه بر این، برای افزایش فشار گاز، به تجهیزات خاصی همچون کمپرسورهای ویژه، توربین‌های بزرگ و سیستم‌های پیچیده‌ای برای تأمین انرژی کمپرسورها نیاز داریم.
این پژوهشگر انرژی تاکید کرد: اگرچه در زمینه ساخت برخی تجهیزات مانند جکت‌ها یا چهارپایه‌های دریایی مشکلی نداریم، اما در زمینه تأمین تجهیزات های‌تک و پیچیده مانند کمپرسورها و توربین‌ها، به واردات نیاز خواهیم داشت.البته  این کمپرسورها باید با ظرفیت بالا ساخته شوند تا بتوانند فشار گاز را به میزان مطلوب افزایش دهند. 
به گفته وی، اگرچه صنعت نفت ایران در زمینه ساخت تجهیزات مهندسی توانمندی بالایی دارد، با این حال لازم است برای ساخت برخی از این تجهیزات از شرکت‌های خارجی کمک گرفته شود که این موضوع هم نیازمند سرمایه‌گذاری‌های کلان، همکاری‌های داخلی و خارجی، و استفاده از تجهیزات پیشرفته است.